Παραδίδοντας την εμπειρία του ο άγιος [[Ιωάννης της Κλίμακος|Ιωάννης ο Σιναΐτης]] (συγγραφέας της περίφημης [[Κλίμαξ|Κλίμακος]]), διδάσκει ότι ''"ο χορτασμός"'' κάνει τα πάθη να θεριεύουν ενώ ''"ο νους του νηστευτού προσεύχεται καθαρά και προσεκτικά"''<ref>Αγ. Ιωάννου Σιναΐτου, ''Κλίμαξ'' (μτφρ. Αρχιμ. Ιγνατίου), 8η έκδ., Ι.Μ. Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής 1995, σελ. 200.</ref>. Άρα, ο χαρακτήρας της ''νηστείας'' είναι δυνατόν να θεωρηθεί ανασταλτικός και καθαρτικός, καθώς ο [[Μάξιμος ο Ομολογητής]] λέει ότι η ''νηστεία'' μαραίνει την επιθυμία ή δεν επιτρέπει την αύξησή της, ταυτόχρονα δε καθαρίζει το νου του ανθρώπου από τις υλικές επιθυμίες. Κατά τον [[Γρηγόριος ο παλαμάς|Γρηγόριο τον Παλαμά]], η ''νηστεία'' -ως καθαρότητα όλου του ψυχοσωματικού ανθρώπου και όχι μόνο αποχή από τις τροφές- είναι η ρίζα όλων των αρετών και αρχή των θείων εντολών καθώς επιτρέπει την ευχερέστερη κίνηση του νου προς τα ουράνια. Αντιθέτως, η αποχή μόνο από τροφές είναι χωρίς όφελος αν δεν συνδυαστεί με μια προσπάθεια κάθαρσης στο επίπεδο σκέψης και πράξης. Σε καμιά περίπτωση δεν επαινείται αυτή καθ' αυτή η σωματική νηστεία, αλλά μόνο αν ενεργεί προς ''"έτερα ψυχωφελέστερα"''<ref>Σωτηρόπουλος Χαράλαμπος, ''Οι νηπτικοί Πατέρες...'', ό.π., σελ. 142-143.</ref>.

*[[Αντώνιος Μοναχός]], ''"Περί Νηστείας και εγκρατείας"'', '''''PG''''' 136,904.