Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Πασχάλιο Χρονικό"

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
μ
 
(3 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από τον ίδιο χρήστη δεν εμφανίζεται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
−
'''Πασχάλιο Χρονικό''' (ή ''Αλεξανδρινό Χρονικό'' ή ''Χρονικό της Κων/πολης''<ref>Βασιλικοπούλου-Ιωαννίδου Αγνή, ''Η Βυζαντινή Ιστοριογραφία (324-1204). Σύντομη Επισκόπηση'', Αθήνα 1982, σελ. 36.</ref>) είναι ο συμβατικός τίτλος ενός από τα σπουδαιότερα κείμενα του λογοτεχνικού είδους της [[Χρονογραφία|Χρονογραφίας]]<ref>Χρήστου Παναγιώτης, ''Ελληνική Πατρολογία'', τόμ. Ε΄, 2η έκδ., Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2006, σελ. 555.</ref>, το οποίο περιέχει κατά χρονολογική σειρά τα ιστορικά γεγονότα από [[Έτος Κόσμου|κτίσεως κόσμου]] μέχρι το έτος 629<ref>''Πασχάλιον Χρονικόν'', , εγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', τόμ. 48, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005 [CD-ROM].</ref> αν και η αφήγηση σταματά στο έτος 627 επειδή λείπει το τέλος. Το χρονικό θα πρέπει να γράφτηκε λίγο μετά το 629 και ο συγγραφέας του ήταν μάλλον κληρικός, από τον κύκλο πατριάρχη ''Σεργίου''<ref>Καραγιαννόπουλος Ιωάννης, ''Πηγαί της Βυζαντινής Ιστορίας'', 5η έκδ., Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1987, σελ. 186-187.</ref> (610-638).
+
'''Πασχάλιο Χρονικό''' (ή ''Αλεξανδρινό Χρονικό'' ή ''Χρονικό της Κων/πολης''<ref>Βασιλικοπούλου-Ιωαννίδου Αγνή, ''Η Βυζαντινή Ιστοριογραφία (324-1204). Σύντομη Επισκόπηση'', Αθήνα 1982, σελ. 36.</ref>) είναι ο συμβατικός τίτλος ενός από τα σπουδαιότερα κείμενα του λογοτεχνικού είδους της βυζαντινής [[Χρονογραφία|Χρονογραφίας]]<ref>Χρήστου Παναγιώτης, ''Ελληνική Πατρολογία'', τόμ. Ε΄, 2η έκδ., Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2006, σελ. 555.</ref>, το οποίο περιέχει κατά χρονολογική σειρά τα ιστορικά γεγονότα από [[Έτος Κόσμου|κτίσεως κόσμου]] μέχρι το έτος 629<ref>''Πασχάλιον Χρονικόν'', , εγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', τόμ. 48, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005 [CD-ROM].</ref> αν και η αφήγηση σταματά στο έτος 627 επειδή λείπει το τέλος της. Το χρονικό θα πρέπει να γράφτηκε λίγο μετά το 629 και ο συγγραφέας του ήταν μάλλον κληρικός, από τον κύκλο του πατριάρχη ''Σεργίου''<ref>Καραγιαννόπουλος Ιωάννης, ''Πηγαί της Βυζαντινής Ιστορίας'', 5η έκδ., Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1987, σελ. 186-187.</ref> (610-638).
−
 
+
[[Εικόνα:Chronicon paschale pg 92 101-102.jpg|thumb|450px|right|Ο τίτλος του έργου. ''PG'' 92,101-102]]
 
Το συμβατικό του όνομα έλαβε το κείμενο από τους νεωτέρους μελετητές επειδή στο εισαγωγικό τμήμα του ασχολείται με τα χρονολογικά ζητήματα της χριστιανικής εκκλησίας βάσει του πασχαλίου κύκλου<ref>Χρήστου, ''Ελληνική Πατρολογία'', τόμ. Ε΄, ό.π.</ref>. Η παράδοση του κειμένου στηρίζεται στον κώδικα ''Vaticanus Graecus 1941'' του 10ου αιώνα, και στο  χειρόγραφο αυτό ο τίτλος του έργου είναι:
 
Το συμβατικό του όνομα έλαβε το κείμενο από τους νεωτέρους μελετητές επειδή στο εισαγωγικό τμήμα του ασχολείται με τα χρονολογικά ζητήματα της χριστιανικής εκκλησίας βάσει του πασχαλίου κύκλου<ref>Χρήστου, ''Ελληνική Πατρολογία'', τόμ. Ε΄, ό.π.</ref>. Η παράδοση του κειμένου στηρίζεται στον κώδικα ''Vaticanus Graecus 1941'' του 10ου αιώνα, και στο  χειρόγραφο αυτό ο τίτλος του έργου είναι:
  
Γραμμή 7: Γραμμή 7:
 
Ο συντάκτης του ''Πασχαλίου Χρονικού'' χρησιμοποιεί ως πηγές του την [[Αγία Γραφή]], τον [[Ιούλιος Αφρικανός|Ιούλιο Αφρικανό]], τα ''Πασχάλια'' της ''Αλεξάνδρειας'' και ''Αντιόχειας'', μαρτυρολόγια και άλλα [[Αγιολογία|αγιολογικά]] κείμενα, όπως και τα έργα του ''Επιφανίου'' (367-403) και του ''Ευσεβίου'' (264-340). Για τα γεγονότα μέχρι το έτος 532 χρησιμοποιεί ως πηγή του τα 18 βιβλία της Χρονογραφίας του [[Ιωάννης Μαλάλας|Ιωάννη Μαλάλα]] (491-578). Οι ''Fasti Consulares'' (υπατικοί κατάλογοι) χρησιμοποιούνται ως πηγή για τα έτη 532-600, ενώ για τα ιστορικά γεγονότα των ετών 600-629 γράφει από προσωπική εμπειρία ως αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας<ref>''Πασχάλιον Χρονικόν'', εγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', ό.π.</ref><ref>Hunger, ''Βυζαντινή Λογοτεχνία'', Β΄, ό.π., σελ. 129.</ref>.
 
Ο συντάκτης του ''Πασχαλίου Χρονικού'' χρησιμοποιεί ως πηγές του την [[Αγία Γραφή]], τον [[Ιούλιος Αφρικανός|Ιούλιο Αφρικανό]], τα ''Πασχάλια'' της ''Αλεξάνδρειας'' και ''Αντιόχειας'', μαρτυρολόγια και άλλα [[Αγιολογία|αγιολογικά]] κείμενα, όπως και τα έργα του ''Επιφανίου'' (367-403) και του ''Ευσεβίου'' (264-340). Για τα γεγονότα μέχρι το έτος 532 χρησιμοποιεί ως πηγή του τα 18 βιβλία της Χρονογραφίας του [[Ιωάννης Μαλάλας|Ιωάννη Μαλάλα]] (491-578). Οι ''Fasti Consulares'' (υπατικοί κατάλογοι) χρησιμοποιούνται ως πηγή για τα έτη 532-600, ενώ για τα ιστορικά γεγονότα των ετών 600-629 γράφει από προσωπική εμπειρία ως αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας<ref>''Πασχάλιον Χρονικόν'', εγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', ό.π.</ref><ref>Hunger, ''Βυζαντινή Λογοτεχνία'', Β΄, ό.π., σελ. 129.</ref>.
  
−
Ως προς την αξία του, σύμφωνα με τον ''Ιωάννη Καραγιαννόπουλο'', το χρονικό αυτό ''"χρησιμοποιεί ακρίτως και πολλάκις ανακριβώς τας πηγάς του"'', ''"παρέχει όμως και πληροφορίας άγνωστους άλλοθεν"''<ref>Καραγιαννόπουλος, ''Πηγαί...'', ό.π., σελ. 187.</ref>.
+
Ως προς την αξία του, ο καθ. ''Ιω. Καραγιαννόπουλος'' γράφει ότι το χρονικό αυτό ''"χρησιμοποιεί ακρίτως και πολλάκις ανακριβώς τας πηγάς του"'', ''"παρέχει όμως και πληροφορίας άγνωστους άλλοθεν"''<ref>Καραγιαννόπουλος, ''Πηγαί...'', ό.π., σελ. 187.</ref>.
  
 
Το έργο έχει εκδοθεί από τον ''L. Dindorf'' στην σειρά ''Corpus Scriptorum Historiae Byzantinae'', τόμ. I-II (Bonnae 1832) και από τον ''J.P. Migne'' στην ''Patrologia Graeca'', τόμ. 92. στ. 69-1023.
 
Το έργο έχει εκδοθεί από τον ''L. Dindorf'' στην σειρά ''Corpus Scriptorum Historiae Byzantinae'', τόμ. I-II (Bonnae 1832) και από τον ''J.P. Migne'' στην ''Patrologia Graeca'', τόμ. 92. στ. 69-1023.

Τελευταία αναθεώρηση της 07:52, 21 Ιουλίου 2009

Πασχάλιο Χρονικό (ή Αλεξανδρινό Χρονικό ή Χρονικό της Κων/πολης[1]) είναι ο συμβατικός τίτλος ενός από τα σπουδαιότερα κείμενα του λογοτεχνικού είδους της βυζαντινής Χρονογραφίας[2], το οποίο περιέχει κατά χρονολογική σειρά τα ιστορικά γεγονότα από κτίσεως κόσμου μέχρι το έτος 629[3] αν και η αφήγηση σταματά στο έτος 627 επειδή λείπει το τέλος της. Το χρονικό θα πρέπει να γράφτηκε λίγο μετά το 629 και ο συγγραφέας του ήταν μάλλον κληρικός, από τον κύκλο του πατριάρχη Σεργίου[4] (610-638).

Ο τίτλος του έργου. PG 92,101-102

Το συμβατικό του όνομα έλαβε το κείμενο από τους νεωτέρους μελετητές επειδή στο εισαγωγικό τμήμα του ασχολείται με τα χρονολογικά ζητήματα της χριστιανικής εκκλησίας βάσει του πασχαλίου κύκλου[5]. Η παράδοση του κειμένου στηρίζεται στον κώδικα Vaticanus Graecus 1941 του 10ου αιώνα, και στο χειρόγραφο αυτό ο τίτλος του έργου είναι:

"Επίτομη χρόνων των από Αδάμ του πρωτοπλάστου ανθρώπου εως κ΄ έτους της βασιλείας Ηρακλείου του ευσεβέστατου και μετά υπατείαν έτους ιθ΄ και ιη΄ έτους της βασιλείας Ηρακλείου νέου Κωνσταντίνου του αυτού υιού ινδικτιώνος γ΄"[6].

Ο συντάκτης του Πασχαλίου Χρονικού χρησιμοποιεί ως πηγές του την Αγία Γραφή, τον Ιούλιο Αφρικανό, τα Πασχάλια της Αλεξάνδρειας και Αντιόχειας, μαρτυρολόγια και άλλα αγιολογικά κείμενα, όπως και τα έργα του Επιφανίου (367-403) και του Ευσεβίου (264-340). Για τα γεγονότα μέχρι το έτος 532 χρησιμοποιεί ως πηγή του τα 18 βιβλία της Χρονογραφίας του Ιωάννη Μαλάλα (491-578). Οι Fasti Consulares (υπατικοί κατάλογοι) χρησιμοποιούνται ως πηγή για τα έτη 532-600, ενώ για τα ιστορικά γεγονότα των ετών 600-629 γράφει από προσωπική εμπειρία ως αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας[7][8].

Ως προς την αξία του, ο καθ. Ιω. Καραγιαννόπουλος γράφει ότι το χρονικό αυτό "χρησιμοποιεί ακρίτως και πολλάκις ανακριβώς τας πηγάς του", "παρέχει όμως και πληροφορίας άγνωστους άλλοθεν"[9].

Το έργο έχει εκδοθεί από τον L. Dindorf στην σειρά Corpus Scriptorum Historiae Byzantinae, τόμ. I-II (Bonnae 1832) και από τον J.P. Migne στην Patrologia Graeca, τόμ. 92. στ. 69-1023.

Υποσημειώσεις

  1. ↑ Βασιλικοπούλου-Ιωαννίδου Αγνή, Η Βυζαντινή Ιστοριογραφία (324-1204). Σύντομη Επισκόπηση, Αθήνα 1982, σελ. 36.
  2. ↑ Χρήστου Παναγιώτης, Ελληνική Πατρολογία, τόμ. Ε΄, 2η έκδ., Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2006, σελ. 555.
  3. ↑ Πασχάλιον Χρονικόν, , εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα, τόμ. 48, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005 [CD-ROM].
  4. ↑ Καραγιαννόπουλος Ιωάννης, Πηγαί της Βυζαντινής Ιστορίας, 5η έκδ., Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1987, σελ. 186-187.
  5. ↑ Χρήστου, Ελληνική Πατρολογία, τόμ. Ε΄, ό.π.
  6. ↑ Hunger Herbert, Βυζαντινή Λογοτεχνία. Η Λόγια Κοσμική Γραμματεία των Βυζαντινών, τόμ. Β΄, ΜΙΕΤ, Αθήνα 1992, σελ. 128.
  7. ↑ Πασχάλιον Χρονικόν, εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα, ό.π.
  8. ↑ Hunger, Βυζαντινή Λογοτεχνία, Β΄, ό.π., σελ. 129.
  9. ↑ Καραγιαννόπουλος, Πηγαί..., ό.π., σελ. 187.

Βιβλιογραφία

  • Hunger Herbert, Βυζαντινή Λογοτεχνία. Η Λόγια Κοσμική Γραμματεία των Βυζαντινών, τόμ. Β΄, ΜΙΕΤ, Αθήνα 1992, σελ. 128-130.
  • Βασιλικοπούλου-Ιωαννίδου Αγνή, Η Βυζαντινή Ιστοριογραφία (324-1204). Σύντομη Επισκόπηση, Αθήνα 1982, σελ. 36.
  • Καραγιαννόπουλος Ιωάννης, Πηγαί της Βυζαντινής Ιστορίας, 5η έκδ., Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1987, σελ. 186-187.
  • Πασχάλιον Χρονικόν, , εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα, τόμ. 48, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005 [CD-ROM].
  • Χρήστου Παναγιώτης, Ελληνική Πατρολογία, τόμ. Ε΄, 2η έκδ., Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2006, σελ. 555.
Ανακτήθηκε από «https://el.orthodoxwiki.org/index.php?title=Πασχάλιο_Χρονικό&oldid=15857»