Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Γρηγόριος (Καλαμαράς) Αργοναυπλίας"
(Νέα σελίδα: '''Γρηγόριος Καλαμαράς (1769-1821):''' Μητροπολίτης Αργοναυπλίας (1810-1821) και εθνομάρτυρας. Καταγόταν απ...) |
μ |
||
| (5 ενδιάμεσες εκδόσεις από 2 χρήστες δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | '''Γρηγόριος Καλαμαράς (1769-1821) | + | Ο '''Γρηγόριος Καλαμαράς''' (1769-1821), ''Μητροπολίτης Αργοναυπλίας'' (1810-1821) και εθνομάρτυρας, αποτέλεσε μία σημαντική μορφή κατά την εποχή της Τουρκοκρατίας. Καταγόταν από τη ''Σίτσοβα Λακωνίας'' και κατηχήθηκε στη ''Φιλική Εταιρεία'' το 1819 από το ''Δανιήλ Παμπούκη'', [[Ηγούμενος|ηγούμενο]] της ''Μονής του Βράχου Νεμέας''. Ο ''Γρηγόριος'' ως φιλικός, ανέπτυξε αξιόλογη δράση και κατήχησε στη Φιλική Εταιρεία, σημαντικές προσωπικότητες της εποχής όπως τον ''Ιωάννη Ιατρού'' και τους αδελφούς ''Παπαλεξοπούλου'' στο Ναύπλιο, τον ''Ιωάννη Περούκα'', τον ''Σταματη Αντωνόπουλο'', τους αδελφούς ''Βλάσση'' στο Αργος, τον ''Ιερέα Γεώργιο Βελίνη'' στο Πλατανίτι, τον ''Θεοδόσιο Μπούσκο στο Τζαφέραγα'', τον ''Γεώργιο Κακάνη στο Χώνικα'', τον αρχιδιάκονό του ''Αθανάσιο Σολιώτη'', τον ''Ιερέα παπα-Κωσταντή'' στον Αχλαδόκαμπο. Όταν οι Τούρκοι κάλεσαν στην Τρίπολη προύχοντες και αρχιερείς, ο Γρηγόριος πήγε μαζί με τον Ιωάννη Περούκα. Εκεί συνελήφθη και οδηγήθηκε στη φυλακή, όπου και πέθανε από τις κακουχίες στις 18 Σεπτεμβρίου 1821, πέντε μόλις ημέρες πριν από την άλωση της Τρίπολης από τους Έλληνες. |
| + | Ο λαός της Αργολίδας, εκτός από την ομώνυμη οδό, τίμησε τη μνήμη του και με προτομή το 1967, που τοποθετήθηκε αριστερά της δυτικής εισόδου του [[Πέτρος Επίσκοπος Άργους|Καθεδρικού Ιερού Ναού Αγίου Πέτρου.]] | ||
| − | + | == Βιβλιογραφία == | |
| − | + | *Οδυσσέας Κουμαδωράκης, «''Άργος το πολυδίψιον''», εκδ. εκ Προοιμίου, Άργος 2007. | |
| − | + | ||
| + | [[Κατηγορία:Επίσκοποι|Γ]] | ||
| + | [[Κατηγορία:19ος αιώνας|Γ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 21:41, 25 Μαρτίου 2010
Ο Γρηγόριος Καλαμαράς (1769-1821), Μητροπολίτης Αργοναυπλίας (1810-1821) και εθνομάρτυρας, αποτέλεσε μία σημαντική μορφή κατά την εποχή της Τουρκοκρατίας. Καταγόταν από τη Σίτσοβα Λακωνίας και κατηχήθηκε στη Φιλική Εταιρεία το 1819 από το Δανιήλ Παμπούκη, ηγούμενο της Μονής του Βράχου Νεμέας. Ο Γρηγόριος ως φιλικός, ανέπτυξε αξιόλογη δράση και κατήχησε στη Φιλική Εταιρεία, σημαντικές προσωπικότητες της εποχής όπως τον Ιωάννη Ιατρού και τους αδελφούς Παπαλεξοπούλου στο Ναύπλιο, τον Ιωάννη Περούκα, τον Σταματη Αντωνόπουλο, τους αδελφούς Βλάσση στο Αργος, τον Ιερέα Γεώργιο Βελίνη στο Πλατανίτι, τον Θεοδόσιο Μπούσκο στο Τζαφέραγα, τον Γεώργιο Κακάνη στο Χώνικα, τον αρχιδιάκονό του Αθανάσιο Σολιώτη, τον Ιερέα παπα-Κωσταντή στον Αχλαδόκαμπο. Όταν οι Τούρκοι κάλεσαν στην Τρίπολη προύχοντες και αρχιερείς, ο Γρηγόριος πήγε μαζί με τον Ιωάννη Περούκα. Εκεί συνελήφθη και οδηγήθηκε στη φυλακή, όπου και πέθανε από τις κακουχίες στις 18 Σεπτεμβρίου 1821, πέντε μόλις ημέρες πριν από την άλωση της Τρίπολης από τους Έλληνες. Ο λαός της Αργολίδας, εκτός από την ομώνυμη οδό, τίμησε τη μνήμη του και με προτομή το 1967, που τοποθετήθηκε αριστερά της δυτικής εισόδου του Καθεδρικού Ιερού Ναού Αγίου Πέτρου.
Βιβλιογραφία
- Οδυσσέας Κουμαδωράκης, «Άργος το πολυδίψιον», εκδ. εκ Προοιμίου, Άργος 2007.
