Αλλαγές

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Μέγα Σχίσμα του 1054

10 bytes αφαιρέθηκαν, 21:34, 21 Ιουλίου 2008
μ
καμία σύνοψη επεξεργασίας
{{Επιμέλεια}}
{{ανακρίβεια}}
Με τον όρο '''Μέγα Σχίσμα των Εκκλησιών''', αναφερόμαστε στο εξαιρετικής σημασίας εκκλησιαστικό γεγονός της περιόδου αυτήςτου 11ου αιώνα, κατά το οποίο, η μία αδιαίρετος Εκκλησία του [[Χριστός|Χριστού]] διαιρέθηκε σε δύο μεγάλες Εκκλησίες, την [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ανατολική Ορθόδοξη]] και την [[Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία|Ρωμαϊκή]]<ref>"Εκκλησία", ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'' (ΘΗΕ), τόμ. 5, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1964, στ. 500.</ref>. Αν και το γεγονός εντοπίζεται χρονολογικά στο έτος [[1054]], όταν ο [[Πάπας Λέων Θ΄]] και ο [[Πατριάρχης]] [[Μιχαήλ Α΄ Κηρουλάριος]] αντάλλαξαν μεταξύ τους Αναθέματα, στην πραγματικότητα αυτό ήταν μόνο το δραματικό τέλος μιας μακράς διαδικασίας διαφοροποιήσεως της Δυτικής Εκκλησίας έναντι της Ανατολικής, η οποία είχε αρχίσει από το τέλος του 5ου αιώνα και κορυφώθηκε κατά την περίοδο της κρίσεως των σχέσεων Ρώμης - Κων/πόλεως με πρόσχημα την κανονικότητα της εκλογής του πατριάρχη Φωτίου (863-867)<ref>Φειδάς Ιω. Βλάσιος, ''Εκκλησιαστική Ιστορία - Από την Εικονομαχία μέχρι τη Μεταρρύθμιση'', τόμ. Β', 3η έκδ., Αθήνα 2002, σελ. 93.</ref>.
Οι αρχικές αιτίες του σχίσματος ήταν διαφωνίες σχετικά με την παπική αρχή — ο [[Πάπας]] απαιτούσε να έχει εξουσία ανώτερη των τεσσάρων Πατριαρχών της Ανατολής και να ασκεί δικαιοδοσία πάνω τους, ενώ οι τέσσερις Πατριάρχες υποστήριζαν ότι η πρωτοκαθεδρία του Πατριάρχη [[Ρώμη|Ρώμης]] ήταν μόνο τιμητική, και έτσι είχε εξουσία μόνο πάνω στους Χριστιανούς της Δύσης — και η εισαγωγή του όρου [[filioque]] στο [[Σύμβολο της Νικαίας]]. Υπήρχαν και άλλοι, λιγότερο σημαντικοί καταλύτες για το σχίσμα, συμπεριλαμβανομένης της διαφοράς στη λειτουργική πρακτική και των συγκρουόμενων αξιώσεων περί της αρμοδιότητας.
4.720
επεξεργασίες

Μενού πλοήγησης