Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Πίστευε και μη ερεύνα"

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
(επεξ.)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{πηγές}}
+
Η έκφραση '''Πίστευε και μη ερεύνα''', θεολογικά υφίσταται στην ορθόδοξη παράδοση ως μέρος της [[Αποφατισμός|Αποφατικής Θεολογίας]]:
H φράση '''«πίστευε και μη ερεύνα»''' αποτελεί μια ευρέως διαδεδομένη έκφραση που χρησιμοποιείται συχνά ώστε να καταγγέλονται εκκλησιαστικές πρακτικές, αλλά και ως ''δογματικός'', τρόπον τινά ορισμός, για τον τρόπο που προωθεί τα πιστεύω της η εκκλησία, ώστε να καταδείξουν, οτι αντιτίθεται στην έρευνα. Στην πραγματικότητα όμως, αποτελεί μια φράση με ''περιορισμένη εφαρμογή'', μόνο σε ειδικό τομέα έρευνας, δηλαδή ως προς την ουσία του Θεού και τα υπέρλογα μυστήρια της Θείας Οικονομίας, όπως η Ενανθρώπιση του Θεού Λόγου.
 
  
Η φράση αυτή κατά γενική ομολογία σήμερα αναφέρεται ως προς το γενικό ορισμό της έννοιας της έρευνας. Έτσι συνήθως εκλαμβάνεται ως μια εκκλησιαστική πρακτική, που αντιτίθεται προς τις γραφές, αφού στο [[Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον]] (5/ε: 39) αναφέρεται «''Ερευνάτε τας γραφάς''», αν και αυτό συνήθως ελλειπώς, καθώς ακολουθεί «''ότι υμείς δοκείτε εν αυταίς ζωήν αιώνιον έχειν· και εκείναί εισιν αι μαρτυρούσαι περί εμού· 40 και ου θέλετε ελθείν προς με ίνα ζωήν έχητε''». Κατά μία άλλη άποψη, η έκφραση αυτή παραχαράχθηκε ως προς την στίξη της, αφού η εν λόγω έκφραση δεν αναφέρει «''Πίστευε'''','''' και μη ερεύνα''», αλλά «''Πίστευε και μη'''','''' ερεύνα''», ενώ κάποιοι το τοποθετούν ως μια γενική εκκλησιαστική πρακτική που καθιερώθηκε από την [[ρωμαιοκαθολική εκκλησία]] την εποχή του μεσαίωνα .
+
* Ο Μ. Αθανάσιος Θεολόγος αναφέρει:
  
Η έκφραση όμως πίστευε και μη ερεύνα θεολογικά υφίστασαται στην ορθόδοξη παράδοση. Έτσι ο Αθανάσιος Θεολόγος αναφέρει:
+
:''"...'''αλλά πίστευε είς πατέρα, μη ερευνήσεις δε το πράγμα'''. Προσκύνει τον Υιόν, μη πολυπράγμων την αυτού γέννησιν. Ανυμνεί το πνεύμα το Άγιον, μη εκζητών το της Αγίας Τριάδος μυστήριον"''<ref>M. Αθανασίου, ''"Προς Αντίοχον άρχοντα"'', PG 28,600.</ref>.
  
:"...'''αλλά πίστευε είς πατέρα, μη ερευνήσεις δε το πράγμα. Προσκύνει τον Υιόν, μη πολυπράγμων την αυτού γέννησιν. Ανυμνεί το πνεύμα το Άγιον, μη εκζητών το της Αγίας Τριάδος μυστήριον''» (Αθανάσιος Θεολόγος, Quaestiones ad Antiochum Vol 28 page 600 line 27 - 31.)
+
* O άγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος επίσης:
  
Έτσι γίνεται αντιληπτό πως το «''πίστευε και μη ερεύνα''» έχει συγκεκριμένη εφαρμογή και ισχύει ''μόνο για τα θέματα της [[ουσία|ουσίας]]''. Δηλαδή ισχύει μόνο για το ''πως'' της [[Αγία Τριάδα|Αγίας Τριάδος]]. Και ο λόγος είναι ότι αυτά τα ζητήματα είναι καταστάσεις εκτός χρόνου, έξω από την ανθρώπινη εμπειρία και ασύλληπτα για τον ανθρώπινο νου.
+
:''"Πιστεύω εις ένα Θεόν Πατέρα παντοκράτορα. '''Πιστεύω, ουκ ερευνώ'''...ού διώκω το ακατάληπτον...ού μετρώ το αμέτρητον"''<ref>Ι. Χρυσοστόμου, ''"Εις την παραβολήν περί συκής"'', PG 59,584.</ref>.
  
Έτσι ο Θεός χαίρει ερευνώμενος και μας προτρέπει, να ερευνήσουμε όχι μόνο τα της πίστεως, αλλά και Αυτόν τον Ίδιο. Αλλά επειδή είμαστε κτιστά όντα και η δυνατότητα κατανόησής μας είναι πεπερασμένη δεν δυνάμεθα να καταννοήσουμε το ''πως'', δηλαδή την Άκτιστη Θεία Ουσία.
+
* Και ο Εφραίμ ο Σύρος, παρομοίως:
 +
 
 +
:''"...'''πίστευε, μή ερευνών'''...ο Θεός ο Πατήρ έπεμψε τόν μονογενή Υιόν...εσαρκώθη εν μήτρα τής αγίας Παρθένου, καί ετέχθη εξ αυτής εκ Πνεύματος Αγίου, έχε πληροφορίαν εις τήν καρδίαν σου...θεωρών ειλικρινώς εν οφθαλμοίς πίστεως αυτά τά πεπραγμένα καί ίδε τόν Κύριον εν οφθαλμοίς καρδίας..."''<ref>Εφραίμ Σύροy, ''"Περί τούς καταζητούντας του Υιού την φύσιν"'', 205.</ref>.
 +
 
 +
Κατά συνέπεια, η θεολογία των [[Πατρολογία|Πατέρων]] μας παροτρύνει ''"ν' αποφύγουμε τους μεταφυσικούς μετεωρισμούς του νου για την αναγωγή στο Θεό, και να στραφούμε στις θεοφάνειες, που συντελούνται στην κτίση και την ιστορία"''<ref>Ματσούκας Α. Νίκος, ''Ιστορία της Βυζαντινής Φιλοσοφίας'', Βάνιας, Θεσσαλονίκη 1994, σελ. 290.</ref>, στη ''"ζωή της Εκκλησίας, τη διδαχή, τα μυστήρια, την άσκηση και την κατάφαση του κόσμου και της ζωής"''<ref>ό.π., σελ. 289.</ref>.
 +
 
 +
==Υποσημειώσεις==
 +
<div style="font-size: 85%"><references/></div>
 +
 
 +
{{επέκταση}}
  
 
[[Κατηγορία:Εκκλησιαστική Ιστορία]]
 
[[Κατηγορία:Εκκλησιαστική Ιστορία]]

Αναθεώρηση της 10:30, 6 Απριλίου 2008

Η έκφραση Πίστευε και μη ερεύνα, θεολογικά υφίσταται στην ορθόδοξη παράδοση ως μέρος της Αποφατικής Θεολογίας:

  • Ο Μ. Αθανάσιος Θεολόγος αναφέρει:
"...αλλά πίστευε είς πατέρα, μη ερευνήσεις δε το πράγμα. Προσκύνει τον Υιόν, μη πολυπράγμων την αυτού γέννησιν. Ανυμνεί το πνεύμα το Άγιον, μη εκζητών το της Αγίας Τριάδος μυστήριον"[1].
  • O άγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος επίσης:
"Πιστεύω εις ένα Θεόν Πατέρα παντοκράτορα. Πιστεύω, ουκ ερευνώ...ού διώκω το ακατάληπτον...ού μετρώ το αμέτρητον"[2].
  • Και ο Εφραίμ ο Σύρος, παρομοίως:
"...πίστευε, μή ερευνών...ο Θεός ο Πατήρ έπεμψε τόν μονογενή Υιόν...εσαρκώθη εν μήτρα τής αγίας Παρθένου, καί ετέχθη εξ αυτής εκ Πνεύματος Αγίου, έχε πληροφορίαν εις τήν καρδίαν σου...θεωρών ειλικρινώς εν οφθαλμοίς πίστεως αυτά τά πεπραγμένα καί ίδε τόν Κύριον εν οφθαλμοίς καρδίας..."[3].

Κατά συνέπεια, η θεολογία των Πατέρων μας παροτρύνει "ν' αποφύγουμε τους μεταφυσικούς μετεωρισμούς του νου για την αναγωγή στο Θεό, και να στραφούμε στις θεοφάνειες, που συντελούνται στην κτίση και την ιστορία"[4], στη "ζωή της Εκκλησίας, τη διδαχή, τα μυστήρια, την άσκηση και την κατάφαση του κόσμου και της ζωής"[5].

Υποσημειώσεις

  1. M. Αθανασίου, "Προς Αντίοχον άρχοντα", PG 28,600.
  2. Ι. Χρυσοστόμου, "Εις την παραβολήν περί συκής", PG 59,584.
  3. Εφραίμ Σύροy, "Περί τούς καταζητούντας του Υιού την φύσιν", 205.
  4. Ματσούκας Α. Νίκος, Ιστορία της Βυζαντινής Φιλοσοφίας, Βάνιας, Θεσσαλονίκη 1994, σελ. 290.
  5. ό.π., σελ. 289.


Το παρόν λήμμα ή τμήμα του χρήζει επέκτασης (δηλ., περισσότερες πληροφορίες). Μπορείτε να βοηθήσετε το OrthodoxWiki επεκτείνοντάς το.