Ο '''Πόπλιος Σουλπίκιος Κυρήνιος''' (''Pubiius Suipicius Publius Sulpicius Quirinius''), ήταν Ρωμαίος αξιωματούχος, ευφυής και δραστήριος στρατιωτικός αλλά και πολιτικός. Γεννήθηκε στο ''Λανούβιο'', κοντά στο Τούσκολο (1ος π.Χ. αιώνας) και κατέλαβε υψηλά αξιώματα στην αυτοκρατορία όπως Έπαρχος της συγκλητικής επαρχίας Κρήτης και Κυρηναϊκής και ίσως Έπαρχος Αφρικής. Μάλιστα, ο ιστορικός [[Τάκιτος]] αναφέρεται με εγκωμιαστικά λόγια για τον ικανό αυτό, Ρωμαίο αξιωματούχο, ο οποίος υπέταξε τους Μαρμαρίδες και Γκαραμάντας, νομαδικές φυλές της Αφρικής. Γύρω στο 12 π.Χ., ο ''Κυρήνιος'' ονομάστηκε ύπατος και κάπου ανάμεσα στο 1 π.Χ. και 3 μ.Χ. έγινε σύμβουλος του ''Γάιου Καίσαρα'', εγγονού του αυτοκράτορα Αυγούστου, ο οποίος είχε σταλεί στην Ανατολή με ευρεία δικαιοδοσία. Αργότερα ονομάστηκε ''Ηγεμόνας'' (Legatus) στην αυτοκρατορική επαρχία της Συρίας (6-7 μ.Χ.) και μετά την καθαίρεση του ''Αρχέλαου'' έκανε την απογραφή της Ιουδαίας μαζί με τον Επίτροπο Κοπώνιο (6-9 μ.Χ.).

 Εδώ θα πρέπει να διευκρινιστεί, ότι πλέον, η γέννηση του [[Χριστός|Ιησού]] τοποθετείται χρονολογικά σήμερα ''"από όλους τους ιστορικούς της Καινής Διαθήκης, συντηρητικούς και φιλελεύθερους, γύρω στο 6 ή 7 π.Χ."''<ref>Πατρώνος, ''Η Ιστορική Πορεία...'', ό.π., σελ. 121. Βλ. και ''ΘΗΕ'', τόμ. 12 (1968), στ. 1051053, καθώς και Δεσπότης Σ. Σωτήριος, ''Ο Κώδικας των Ευαγγελίων'', Άθως, Αθήνα 2007, σελ. 425.</ref>. Κατά συνέπεια, είναι γνωστές οι δυσκολίες του εδαφίου του [[Ευαγγέλιο|Ευαγγελίου]] (''Λουκ. 2,2'')<ref>Το σύνολο των επιχειρημάτων για το ζήτημα, με κάπως εκτεταμένη ανάλυση, μπορεί κάποιος να διαβάσει στα: Θεοδοσίου Στράτος-Δανέζης Μάνος, ''Στα ίχνη του ΙΧΘΥΣ'', Δίαυλος, Αθήνα 2000, σελ. 546-552, και Πατρώνος Π. Γεώργιος, ''Η Ιστορική Πορεία του Ιησού'', Δόμος, Αθήνα 1991, σελ. 120-123.</ref>, το οποίο συνδέει τη γέννηση του [[Χριστός|Ιησού]] στη [[Βηθλεέμ]] με μια απογραφή που διέταξε ο Αύγουστος ''"όταν ο ηγεμόνας της Συρίας ήταν ο Κυρήνιος"'', αφού ''"η μόνη γνωστή απογραφή αυτής της εποχής στην Ιουδαία ακολούθησε την καθαίρεση του Αρχελάου''<ref>Ένας από τους γιους του ''Ηρώδη'' του Μεγάλου, διορισμένος από τον Αύγουστο ως εθνάρχης της Ιουδαίας. Αναφέρεται στην [[Καινή Διαθήκη]] στο ''Ματθ. 2,22'' ("Αρχέλαος", ''ΘΗΕ'', τόμ. 3 (1963), στ. 316).</ref>, ''το 6 μ.Χ., και υπήρξε αιτία αναταραχών"''<ref>Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμ. ΣΤ', 'Ελληνισμός και Ρώμη 30 π.Χ.-324 μ.Χ.', Εκδοτική Αθηνών Α.Ε., Αθήνα 1976, σελ. 290.</ref>. Επίσης, το ίδιο έτος ήταν που εστάλη ο ''Κυρήνιος'' στη ''"Συρίαν ως κυβερνήτης της αυτοκρατορικής ταύτης επαρχίας με τον τίτλον του αυτοκρατορικού λεγάτου και ως τοιούτος διενήργησε την απογραφήν της Ιουδαίας"''<ref>"Κυρήνιος", ''ΘΗΕ'', τόμ. 7 (1965), στ. 1141.</ref> και όλα αυτά συνεπάγονται ότι ο [[Χριστός|Ιησούς]] θα πρέπει να ήταν πάνω από 10 ετών κατά την περίοδο αυτή. Επιπλέον, την απογραφή αυτή και την εξέγερση που ακολούθησε επιβεβαιώνει ο Ιώσηπος (''Ιουδ. Αρχ.'' 18,23-25), αλλά τα της απογραφής αναφέρουν και οι Ρωμαίοι ιστορικοί ''Τάκιτος'' και ''Σουητώνιος''<ref>Θεοδοσίου Στράτος-Δανέζης Μάνος, ''Στα ίχνη του ΙΧΘΥΣ'', Δίαυλος, Αθήνα 2000, σελ. 547.</ref>. Απ' την άλλη όμως, είναι γνωστό ότι ο [[Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον|Λουκάς]] ''"είναι ο μόνος Ευαγγελιστής από όλους τους ιερούς συγγραφείς που έχει ιδιαίτερα ιστορικά ενδιαφέροντα και προσπαθεί να συσχετίσει τα γεγονότα της βιβλικής ιστορίας με τη γενικότερη ιστορία της εποχής"''<ref>Πατρώνος, ''Η Ιστορική Πορεία...'', ό.π., σελ. 123.</ref>. Ήταν λοιπόν επόμενο, η αναφορά αυτή να απασχολήσει αρκετά τους ερευνητές, από τη στιγμή μάλιστα που ο ευαγγελιστής ''Λουκάς'' δείχνει να γνωρίζει και την απογραφή και την εξέγερση που αναφέρει ο [[Ιώσηπος]] (''Πράξ. 5,37'').

#Ακόμη και σε περίπτωση απογραφής, δεν θα ήταν αναγκαία η μετάβαση του [[Ιωσήφ]] και της ''[[Θεοτόκος|Μαρίας'' ]] στη [[Βηθλεέμ]].

Τέλος, ως λύση στο ζήτημα της ''απογραφής Κυρηνίου'' έχει υποστηριχτεί ότι στη φράση ''"η απογραφή πρώτη εγένετο"'', η λέξη ''πρώτη'' έχει την έννοια του ''"πρo"''/ή ''"πριν"'', και σημαίνει ότι τα συμβάντα έγιναν πριν από τη γνωστή ''απογραφή Κυρηνίου'' το 6 μ.Χ., (βλ. παρόμοια χρήση και ''Ιωάν. 1,15'': ''"...ότι πρώτός μου ήν"'' κ.ά.) αν και η λύση αυτή παρουσιάζει γραμματικά προβλήματα<ref>''"...it is grammatically possible that prote means something like “prior to” or “before” in which case Luke is speaking of a census undertaken by someone else prior to the [more famous or infamous] census under Quirinius which led to Jewish revolt. Such a comparative use of prote is not unprecedented, but grammatically there are problems with such a view."'' (Joel B. Green et al., ''Dictionary of Jesus and the Gospels'', Downers Grove, Ill.: InterVarsity Press, 1992, σελ. 68.</ref>.