Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Βενέδικτος Ιεροσολύμων"
μ (Η Βενέδικτος Πατριάρχης Ιεροσολύμων μετονομάστηκε σε Βενέδικτος Ιεροσολύμων) |
|
(Καμία διαφορά)
|
Αναθεώρηση της 14:08, 24 Οκτωβρίου 2008
Ο Βενέδικτος, κατά κόσμον Βασίλειος Παπαδόπουλος, υπήρξε Πατριάρχης Ιεροσολύμων.
Γεννήθηκε στο χωριό Τσεσνέιρο Προύσης, το 1892. Το 1906 μετέβη στα Ιεροσόλυμα για να σπουδάσει στην εκεί Ίερατική Σχολή. Το 1914 εκάρη μοναχός. Το 1915 χειροτονήθηκε Διάκονος]] από τον Μητροπολίτη Πτολεμαΐδος Κελαδίωνα και υπηρέτησε στη Μητρόπολη Πτολεμαΐδος. Το 1921 πήγε στην Αθήνα, όπου σπούδασε Νομικά και Θεολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Επέστρεψε στα Ιεροσόλυμα το 1925 και τον Οκτώβριο του 1929 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος, έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη και διορίστηκε Έξαρχος του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα, όπου έμεινε για το διάστημα 1929-1946. Την περίοδο 1946-1951 ήταν μέλος της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και το 1951 χειροτονήθηκε αρχιεπίσκοπος Τιβεριάδος.
Στις 29 Ιανουαρίου 1957 εξελέγη Πατριάρχης Ιεροσολύμων. Την 1 Ιουλίου 1958 η ιορδανική κυβέρνηση έξέδωσε νόμο που κατοχύρωνε τα προνόμια της Αγιοταφικής Αδελφότητας στα προσκυνήματα των Αγίων Τόπων. Ως Πατριάρχης ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα, με συμμετοχές σε Πανορθόδοξες και Διαχριστιανικές εκδηλώσεις. Αποκορύφωμα ήταν η κοινή συνάντησή του, τον Ιανουάριο του 1964, με τον Πάπα Παύλο ΣΤ΄ και τον Πατριάρχη Αθηναγόρα και η άρση των αναθεμάτων.
Κατά την πατριαρχεία του ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τα εσωτερικά προβλήματα της Σιωνίτιδος Εκκλησίας, διακρίθηκε στην αντιμετώπιση των σοβαρών πολιτικών, ποιμαντικών και εκκλησιαστικών προβλημάτων του Πατριαρχείου. Την περίοδο εκείνη άρχισε να γίνεται έντονο το πρόβλημα λειψανδρίας, επαρκούς στελέχωσης του Πατριαρχείου και αξιοποίησης της περιουσίας του. Καθιέρωσε τη μισθοδοσία του εφημεριακού κλήρου, αναδιοργάνωσε το πατριαρχικό τυπογραφείο και αναδιοργάνωσε τη διοικητική δομή της Αγιοταφικής αδελφότητας.
Πέθανε στα Ιεροσόλυμα στις 10 Δεκεμβρίου 1980. Η νεκρώσιμη ακολουθία εψάλη στις 14 Δεκεμβρίου 1980, προεξάρχοντος του τοποτηρητού του Πατριαρχικού Θρόνου Μητροπολίτου Πέτρας Γερμανού και ετάφη στον Ιερό Ναό της Αναλήψεως στο Όρος των Ελαιών.
Η δράση του τον κατατάσσει μεταξύ των αποτελεσματικοτέρων πατριαρχών Ιεροσολύμων.