Ισραήλ

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ισραήλ είναι το όνομα του έθνους εκείνου δια του οποίου ο Θεός ενσαρκώθηκε, αλλά ταυτόχρονα και το νέο όνομα του προπάτορα του έθνους αυτού, του Ιακώβ.

Ο πατριάρχης Ιακώβ ή Ισραήλ και το αρχαίο κράτος

Ο Ιακώβ, ήταν γιος του Ισαάκ, και εγγονός του Αβραάμ, του φίλου του Θεού και πατέρα των πιστευόντων κατά την Αγία Γραφή. Ο Ιακώβ, στη συνάντηση που είχε με τον Άγγελο Γιαχβέ[1], μετονομάσθηκε από τον Άγγελο Γιαχβέ (τον Θεό Λόγο ή Ιησού Χριστό) σε Ισραήλ. To όνομα αυτό, κληρονόμησε στη συνέχεια ο λαός που εξήλθε από τα 12 παιδιά του.

Το αρχαίο κράτος του Ισραήλ δημιουργήθηκε από τον Μωυσή, κατά την έξοδο των απογόνων του Ιακώβ, Ισραήλ από την Αίγυπτο. Μετά από 40 έτη νομαδικής ζωής στην Αίγυπτο, κατέκτησαν τις περιοχές που τους υπέδειξε ο Θεός, και από τότε έζησαν εκεί μέχρι την Καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Βαβυλώνιους το 587. Ως λαός επέστρεψαν στη γη τους μετά από μισό αιώνα διαμένοντας εκεί ως την εποχή της Ρωμαϊκής κυριαρχίας, όπου το 70. αλώθηκε η πρωτεύουσά τους Ιερουσαλήμ, και παρέμειναν χωρίς κράτος μέχρι στη σύγχρονη εποχή, κατά την οποία το επανίδρυσαν το 1947.

Το σύγχρονο κράτος του Ισραήλ

Ιστορία

Το κράτος του Ισραήλ ιδρύθηκε το 1947 μετά από απόφαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Σύμφωνα με αυτήν την απόφαση, η Παλαιστίνη, που μέχρι τότε ήταν κάτω από την κυριαρχία της Μεγάλης Βρετανίας, χωρίστηκε ουσιαστικά σε δύο κράτη:τον αραβικό τομέα, και ένα εβραϊκό κράτος, το Ισραήλ. Η παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ, καθώς και η δυτική όχθη του Ιορδάνη, τέθηκε υπό τον έλεγχο της Ιορδανίας, ενώ η νέα πόλη ελέγχθηκε από τους Ισραηλινούς. Την απόφαση αυτή ακολούθησε κύμα μετανάστευσης Εβραίων προς το Ισραήλ, ενώ το 1949 η χώρα έγινε μέλος του ΟΗΕ.

Αμέσως μετά την απόφαση των Ηνωμένων Εθνών ξέσπασαν συγκρούσεις ανάμεσα στους Άραβες, που απέρριψαν το σχέδιο, και τους Ισραηλινούς. Αυτός ήταν ο Αραβοϊσραηλινός πόλεμος του 1948, που θα ακολουθούνταν από πολλές ακόμα συγκρούσεις που συνεχίζονται μέχρι και τις μέρες μας. Κύριες στιγμές της Αραβοϊσραηλινής σύγκρουσης ήταν ο πόλεμος των Έξι Ημερών του 1967, ο πόλεμος του Γιομ Κιππούρ του 1973, ο πόλεμος του Λιβάνου το 1982 καθώς και η Ιντιφάντα, συνεχιζόμενη ένοπλη εξέγερση των Παλαιστινίων του Ισραήλ που ξεκίνησε το 1987. Οι διαφορές Αράβων και Ισραηλινών φάνηκαν να διευθετούνται προσωρινά με τις Συνθήκες του Όσλο του 1994, που προέβλεπαν τη δημιουργία της Παλαιστινιακής Αρχής, ξεχωριστού κράτους των Παλαιστινίων, χωρίς ωστόσο οι συγκρούσεις να σταματήσουν.

Γεωγραφία

Το Ισραήλ ανατολικά συνορεύει με τη Συρία και την Ιορδανία. Βόρεια έχει το Λίβανο, νότια τη χερσόνησο του Σινά και ανατολικά βρέχεται από τη Μεσόγειο θάλασσα. Η έκτασή του είναι 20.770 τετρ. χλμ. και ο πληθυσμός του είναι 7.150.000 κάτοικοι (εκτίμηση 2007). Νόμισμα έχει το σέκελ. Το Ισραήλ είναι, γενικά, πεδινή έκταση. Έχει πολλές και εύφορες πεδιάδες κυριότερα στο βόρειο μέρος που ονομάζεται Γαλιλαία. Η Εσδρηλών, στη Σαμάρεια είναι κυριολεκτικά ο σιτοβολώνας του Ισραήλ. Τα βουνά της χώρας είναι το Κάρμηλο, το Θαβώρ και τα όρη της Σαμάρειας και Νεγκέμπ.

Το Ισραήλ έχει μόνο ένα ποταμό, τον Ιορδάνη, που τα νερά του αρδεύουν σχεδόν όλη την Παλαιστίνη. Πηγάζει από τον Αντιλίβανο, περνάει από τις λίμνες Σαμαχωνίτιδα και Τιβεριάδα και χύνεται στη Νεκρή Θάλασσα. Το όνομά της η Νεκρή θάλασσα το πήρε γιατί δεν έχει καμιά ζωή, επειδή το νερό της έχει πολλά άλατα και πίσσα. Βρίσκεται 394 μ. χαμηλότερα από τη στάθμη της θάλασσας και το βάθος της φτάνει τα 400 μέτρα.

Κλίμα

Το κλίμα του Ισραήλ είναι μεσογειακό κοντά στη θάλασσα, αλλά στο εσωτερικό γίνεται ξηρό, καθώς οι βροχές είναι σπάνιες και ανατολικά του Ιορδάνη υπάρχει έρημος. Το καυτό καλοκαίρι και οι λίγες βροχές κάνουν σχεδόν αδύνατη την καλλιέργεια χωρίς άρδευση. Σήμερα υπάρχουν πηγάδια που χρησιμοποιούν τα υπόγεια νερά και έτσι ξερές εκτάσεις μεταβάλλονται σε καλλιεργήσιμες. Σήμερα καλλιεργούνται πολύ τα εσπεριδοειδή, δημητριακά, μπανάνες κ.ά.

Οικονομία

Η κτηνοτροφία, που παλιά ήταν υπόθεση νομάδων, αναπτύχθηκε και γίνεται σήμερα με σύγχρονα επιστημονικά μέσα. Ιδιαίτερη ανάπτυξη έχει η εκτροφή πουλερικών, γίνεται μάλιστα και εξαγωγή αυγών. Το Ισραήλ εξάγει κυρίως λεμόνια, πορτοκάλια, τεχνητές οδοντοστοιχίες και κατεργασμένα διαμάντια, ενώ κάνει εισαγωγές σε δημητριακά, ζάχαρη, καύσιμα και βιομηχανικά είδη. Ορυκτός πλούτος δεν υπάρχει αξιόλογος εκτός από ορυχεία χαλκού. Τελευταία άρχισαν να λειτουργούν διάφορες βιομηχανικές μονάδες και σήμερα το Ισραήλ έχει βιομηχανία.

Δημογραφικά

Πρωτεύουσα του Ισραήλ είναι η Ιερουσαλήμ. Παλιότερα πρωτεύουσα ήταν το Τελ Αβίβ (400.000 κάτ.). Η Γιάφα-Τελ Αβίβ είναι διπλή πόλη: Η παλιά πόλη Ιόππη (Γιάφα) έχει ενωθεί με τη σύγχρονη πόλη, το Τελ Αβίβ. Η Χάιφα είναι σημαντικό λιμάνι, καθώς εκεί καταλήγουν αγωγοί που μεταφέρουν πετρέλαιο από το εσωτερικό του Περσικού κόλπου. Στη Χάιφα έρχονται πετρελαιοφόρα από όλο τον κόσμο και φορτώνουν αργό πετρέλαιο. Επίσης στο Ισραήλ υπάρχουν και πολλές άλλες μικρότερες πόλεις, που είναι όμως γνωστές, γιατί αναφέρονται στην Παλαιά Διαθήκη και στην Καινή Διαθήκη. Τέτοιες είναι η Ναζαρέτ, η γενέτειρα του Χριστού, η Κανά και άλλες πόλεις, όπως η Ιεριχώ, η Χεβρώνα, η Βηρ-Σεβαέ κλπ.

Πολιτική και εκλογές

Αρχηγός Κράτους είναι ο Πρόεδρος, ο οποίος εκλέγεται από το Κοινοβούλιο (Κνεσέτ), που απαρτίζεται από 120 μέλη.

Προεδρικές εκλογές 2007

  • Πρόεδρος, 13 Ιουνίου 2007


    • Επί συνόλου 120 βουλευτών, ψήφισαν


    • Δεύτερος γύρος

Πρόεδρος της χώρας ανέλαβε ο Σιμόν Πέρες, για επταετή θητεία, στις 16 Ιουλίου του 2007.

Ναυτιλία

Κυριότεροι λιμένες του Ισραήλ είναι: η Χάιφα, το Τελ Αβίβ και η Αστόντ. Το 1974 ό εμπορικός στόλος του Ισραήλ αριθμούσε 72 πλοία συνολικής χωρητικότητας 619.910 κ.ο.χ. κατέχοντας την 39η παγκόσμια θέση.

Πηγές

  • Γένεση κεφάλαιο 32/λβ
  • Ανακτήθηκε από «https://el.orthodoxwiki.org/index.php?title=Ισραήλ&oldid=20282»