Αλλαγές

Οι 7 γνήσιες επιστολές του ''Ιγνατίου'', σήμερα αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα σημεία τριβής στην παγκόσμια θεολογική κοινότητα. Αυτό διότι η ύπαρξή τους, αναιρεί πολλές προτεσταντικές ομολογίες, οι οποίες αρνούνται την επισκοπική ως γνήσια αποστολική διαδοχή. Έτσι πολλοί θεολόγοι διαφωνούν για τη γνησιότητα των συνοπτικών συγγραμμάτων, αν και υπάρχουν σήμερα στοιχεία που καταδεικνύουν ως επικρατέστερη άποψη, την γνησιότητά τους. Εκτός από τις γνήσιες 7 Συνοπτικές επιστολές του ''Ιγνατίου'', υπάρχει και η ''Βραχεία Παραλλαγή'', αλλά και η ''Λατινική παραλλαγή'' των εκτενών επιστολών, μαζί με μερικές ακόμα πλαστές με αποτέλεσμα ορισμένοι θεολόγοι να αμφισβητούν πέραν των νοθευμένων και τις γνήσιες επιστολές. Η ''Βραχεία παραλλαγή'', περιλαμβάνει στη Συριακή τρεις μόνο επιστολές, και μάλιστα σε επιτομή, τις: ''Προς Εφεσίους'', ''Προς Ρωμαίους'' και ''Προς Πολύκαρπον''. Επίσης η ''Προς Ρωμαίους'' υπάρχει και με άλλη μορφή, στην Αραβική, ενώ η Λατινική παραλλαγή περιλαμβάνει τέσσερεις άλλες επιστολές: ''Θεοτόκου Προς Ιγνάτιον'', ''Ιγνατίου Προς Θεοτόκον'' και ''Προς Ιωάννην Α''' και ''Β''', μαζί με τις 12 της μικτής παραλλαγής, πλην της ''Προς Φιλιππησίους''.

Εκτός από τις γνήσιες 7 Συνοπτικές επιστολές του Ιγνατίου, υπάρχει και η ''Βραχεία Παραλλαγή'', αλλά και η ''Λατινική παραλλαγή'' των εκτενών επιστολών, μαζί με μερικές ακόμα πλαστές με αποτέλεσμα ορισμένοι θεολόγοι να αμφισβητούν πέραν των νοθευμένων και τις γνήσιες επιστολές. Η ''Βραχεία παραλλαγή'', περιλαμβάνει στη Συριακή τρεις μόνο επιστολές, και μάλιστα σε επιτομή, τις: ''Προς Εφεσίους'', ''Προς Ρωμαίους'' και ''Προς Πολύκαρπον''. Επίσης η ''Προς Ρωμαίους'' υπάρχει και με άλλη μορφή, στην Αραβική, ενώ η Λατινική παραλλαγή περιλαμβάνει τέσσερεις άλλες επιστολές: ''Θεοτόκου Προς Ιγνάτιον'', ''Ιγνατίου Προς Θεοτόκον'' και ''Προς Ιωάννην Α''' και ''Β''', μαζί με τις 12 της μικτής παραλλαγής, πλην της ''Προς Φιλιππησίους''. Υπάρχουν όμως και επιχειρήματα τα οποία καταδεικνύουν πως οι συνοπτικές επιστολές του ''Αγίου Ιγνατίου'', με ισχυρά επιχειρήματα είναι οι γνήσιες. Εν αρχή πρέπει να τονιστεί ότι η συντομότερη μορφή των επιστολών του αγίου ''Αγίου Ιγνατίου '' παρατίθεται σε επιστολές σε συγγράμματα Χριστιανών του 2ου και 3ου αιώνα, κάτι που δεικνύει πως οι επιστολές του ήταν υπαρκτές και γνωστές. Χαρακτηριστικό είναι πως ο [[Ειρηναίος ]] και άλλοι Εκκλησιαστικοί συγγραφείς, αναφέρονται αυτολεξεί σχεδόν, σε εδάφια των επιστολών αυτών, όπως υπάρχουν στη Συνοπτική μορφή των 7 γνησίων επιστολών. Σε αυτό συνηγορεί και η διασωθείσα Αρμενική μετάφραση, αλλά και τα διασωθέντα αποσπάσματα Συριακής και Κοπτικής μεταφράσεως, που συμφωνούν απόλυτα με τις επιστολές αυτές.

* ''Ειρηναίος Επίσκοπος Λυών (130 - 202 μ.Χ.).'': Έλεγχος 28, 4 και μέσω Ευσεβίου Εκκλ. Ιστ. Εκκλησιαστική Ιστορία 3, 36. Παράβαλλε Παράβαλε με Ιγνατίου προς Ρωμαίους 4, 1.

* ''Ωριγένης (182 - 254 μ.Χ.)'': Περί Προσευχής 20 (Παράβαλλε Παράβαλε με Ιγνατίου προς Ρωμ. 3, 3). Ερμηνεία εις άσμα προλεγόμενα. (Παράβαλλε Παράβαλε με Ιγνατίου προς Ρωμαίους 7, 2). Ομιλία εις Λουκάν (Παράβαλλε Ιγνατίου προς Εφεσίους 19, 1)

Με τις εργασίες των ''Zahn, Funk, Lightfoot '' και ''Harnack ''κατά τα τέλη του παρελθόντος αιώνος, οι οποίοι ακολούθησαν την γραμμή την οποία είχε δείξει δύο αιώνες πριν ο Πήρσον''Pearson'', κατοχυρώθηκε η γνησιότητα των επτά συντόμων επιστολών της μικτής παραλλαγής, δηλαδή, των Εφεσίους, Τραλλιανούς, Μαγνησιείς, Ρωμαίους, Φιλαδελφείς, Σμυρναίους και Πολύκαρπον.

Ερευνητές όμως διατύπωσαν διάφορες απόψεις επί του θέματος. Ο ''Ρενάν'' δέχεται ως γνήσια μόνο την Προς Ρωμαίους, απορρίπτοντας τις άλλες λόγω της διαφοράς ύφους, διαθέσεως και θέματος, σαν να είναι υποχρεωμένος κάθε συγγραφέας να γράφει μόνο για ένα θέμα και μόνο με μία διάθεση<ref>Les Evangiles et la seconde generation chretienne, Paris 1877, σελ. Χ και εξής</ref>. Ο ''Βόλτερ'' ακολουθώντας τον Μαλάλα, σχετικά με την εκτέλεση του μαρτυρίου του ''Ιγνατίου στην Αντιόχεια'', ισχυρίζεται πως ο Ιγνάτιος δεν πήγε ποτέ στη Ρώμη, και αρνείται πως έγραψε οποιεσδήποτε επιστολές, προβάλλοντας την εντελώς απίθανη γνώμη ότι τις επιστολές αυτές τις έγραψε ο φανταστικός Περεγρίνος του Λουκιανού<ref>Die ignatianischen Briefe auf ihren Ursprung untersucht, Tuebingen 1892</ref>. Ο ''Weijenborg'' αρνείται επίσης την υπό του Ιγνατίου σύνταξη των επιστολών, και τοποθετεί τις επιστολές που είναι στο όνομά του – και της εκτενούς και της μικτής παραλλαγής – στην περίοδο μετά το 360, προτείνοντας τον ''Ευάγριο Αντιοχείας'' ως τον πιθανό συγγραφέα. Παρακάμπτει όμως το γεγονός το ότι ο Ευσέβιος Καισαρείας είχε παραθέσει ολόκληρο κεφάλαιο της Προς Ρωμαίους επιστολής του Ιγνατίου στην Εκκλησιαστική Ιστορία του<ref>Εκκλ. Ιστορία 3, 36</ref>, όπου παρατίθεται το κεφ.5 της Προς Ρωμαίους επιστολής του Ιγνατίου, αποδίδοντας και το έργο του Ευσεβίου σε νοθευτή που εργάσθηκε μετά το 360.