Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
Νικόδημος κ.ά.
Παρ' όλ' αυτά, η Ορθόδοξη Εκκλησία, είναι κατεξοχήν εκκλησία της παραδόσεως<ref>Ware Κάλλιστος (επίσκ. Διοκλείας), ''Η Ορθόδοξη Εκκλησία'' (μτφρ. Ροηλίδης Ι.), 4η έκδ., Ακρίτας, Αθήνα 2007, σελ. 289.</ref>. Και αυτό που ονομάζεται ''Παράδοση'' στην Ορθόδοξη Εκκλησία ''"δεν είναι παρά η βίωση της Αγίας Γραφής από την Εκκλησία μέσα στη μακραίωνη ιστορία της"''<ref>Καραβιδόπουλος Δ. Ιωάννης, "Η Ερμηνεία της Καινής Διαθήκης στην Ορθόδοξη Εκκλησία", σελ. 11-30, στο Βιβλικές Μελέτες Β (Βιβλική Βιβλιοθήκη #16), Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 2000, εδώ σελ. 12-13.</ref>. Από την παράδοση αυτή αποβάλλονται μόνο όσα στοιχεία ''"έχουν χάσει την οργανική τους σχέση με το ζωντανό σώμα του Χριστού"''<ref>Ό.π., σελ. 13.</ref> και έτσι, η περικοπή αυτή ''"εχρησιμοποιήθη...διότι μαρτυρεί την πίστιν της Εκκλησίας, ήτις έκαμε δεκτόν εις το κείμενον της το εν λόγω τμήμα και αφού το εδέχθη η Εκκλησία πρέπει να το δεχώμεθα και ημείς"''<ref>Φούντας Ιερεμίας (Αρχιμ.), ''Η περί Προϋπάρξεως του Ιησού Χριστού Διδασκαλία της Αγίας Γραφής κατά τον Ιερόν Χρυσόστομον'', Αθήνα 2002, σελ. 127.</ref>.
Εκτός, λοιπόν, ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία αναγιγνώσκει την εν λόγω περικοπή στη [[Θεία Λειτουργία]], μέσα από τα λειτουργικά της βιβλία<ref>Λειτουργικό βιβλίο ''"Απόστολος"'', εκδ. Φως Χ.Ε.Ε.Ν., Αθήνα: ''"Τη Πέμπτη της ΛΕ' Εβδομάδος, Καθολικής Α' Επιστολής Ιωάννου το Ανάγνωσμα"''. Το "κόμμα Ιωάννου" βρίσκεται στη σελ. 256.</ref>, το ''"Κόμμα Ιωάννου"'' χρησιμοποίησαν αυτούσιο : άγιοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας σε κατηχητικά-δογματικά και ερμηνευτικά τους έργα, όπως ο [[Νεκτάριος Αιγίνης|Άγιος Νεκτάριος Αιγίνης]]<ref>''Ορθόδοξος Ιερά Κατήχησις'', 4η έκδ., εκδ. Βασ. Ρηγόπουλου, Θεσσαλονίκη 2001 (c1899), σελ. 91.</ref> και ο [[Νικόδημος Αγιορείτης|Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης]]<ref>''Ερμηνεία εις τας επτά Καθολικάς επιστολάς των αγίων και πανευφήμων αποστόλων Ιακώβου, Πέτρου, Ιωάννου και Ιούδα'', εκδ. Ορθόδοξη Κυψέλη, Θεσσαλονίκη 1986, σελ. 614. Μάλιστα, επισημαίνει ότι στην εποχή του, το "Κόμμα Ιωάννου" βρίσκεται σχεδόν σε όλα τα τυπωμένα βιβλία που περιέχουν τις καθολικές επιστολές (σελ. 615).</ref>, σημαντικοί ερμηνευτές της όπως ο [[Ευθύµιος Ζιγαβηνός]] (11ος αιώνας)<ref>Στο χωρίο PG 130,872B.</ref> και επιφανείς θεολόγοι όπως ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως [[Γεννάδιος Σχολάριος]] (15ος αιώνας)<ref>''Επιτομή του κατά Εθνικών'', στο εδάφιο 4,15.</ref>, χρησιμοποιήθηκε σε Δογματικά και Συμβολικά κείμενα της Ορθόδοξης Εκκλησίας όπως είναι η ''Ομολογία πίστεως Μητροφάνους Κριτοπούλου'' (1625)<ref>''Τα δογματικά και συμβολικά μνημεία της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας'', τόμ. Β', Αθήνα 1953, σελ. 489-561. Στη σελ. 511 το "κόμμα".</ref>, η οποία ''"διακριβοί και διαπτύσσει συστηματικώς τα ορθόδοξα δόγματα"''<ref>Στο ίδιο, σελ. 493.</ref> και η ''Ορθόδοξος Ομολογία Πέτρου Μογίλα'' (1638/42)<ref>Καρμίρης, ό.π., σελ. 582-686. Στη σελ. 596 το "κόμμα".</ref> στην οποία ''"εξετίθεντο θετικώς και σαφώς τα δόγματα της Ορθοδόξου Εκκλησίας"''<ref>Ό.π., σελ. 583.</ref>. Επίσης, έχει χρησιμοποιηθεί σε παλαιότερα έργα Ορθόδοξης Δογματικής, όπως του πρύτανη της εκκλησ. ακαδημίας του Κιέβου, αρχιμανδρίτη Αντωνίου (''Δογματική θεολογία της Ορθοδόξου Καθολικής και Ανατολικής Εκκλησίας'', εν Αθήναις 1858, σελ. 116), ''"αξιόλογον έργον...όπερ εσημείωσε πλείστας εκδόσεις"''<ref>Τρεμπέλας Ν. Παν., ''Δογματική της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας'', τόμ. Α', 3η έκδ., Ο Σωτήρ, Αθήνα 1997, σελ. 57.</ref>, ενώ καί σήμερα, καθηγητές όπως ο Ιωάννης Παναγόπουλος<ref>Παναγόπουλος Ιωάννης, ''Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη'', Ακρίτας, Αθήνα 1994, σελ. 383.</ref> και Χρήστος Βούλγαρης<ref>Βούλγαρης Σπ. Χρήστος, ''Εισαγωγή Εις την Καινήν Διαθήκην'', τόμ. Β', Αθήνα 2005, σελ. 970.</ref>, στις "Εισαγωγές" τους, χρησιμοποιούν κανονικά το "κόμμα" στις αναλύσεις του περιεχομένου της ''Α' Ιωάννου''. Τα παραπάνω, αποτελούν γεγονός, που μαρτυρεί ότι, αν και ''"το Α' Ιωάν. 5,7-8...φαίνεται δεν προέρχεται, στην παρούσα του μορφή, από τον κάλαμο του ιερού συγγραφέα"'', εντούτοις ''"η ίδια η Εκκλησία...κατακύρωσε στη Γραφή της, τα μοναδικά με τόση σαφήνεια τριαδολογικά χωρία, εφόσον αυτά εξέφραζαν την πίστη της."''<ref>Παπαδόπουλος Γ. Στυλιανός, ''Θεολογία και Γλώσσα'', Ακρίτας, έκδ. 3η βελτιωμένη, Αθήνα 2002, σελ. 105-106.</ref>.
Κατά συνέπεια, μία εκκλησία με ιστορία αιώνων και τέτοια αντίληψη για την αξία των κειμένων, δεν θα μπορούσε να εναλλάσσει το κείμενό της σύμφωνα με τις εκάστοτε ερμηνείες των επιστημόνων που πολλές φορές μεταβάλλονται σε διάστημα λίγων χρόνων. Δεν χρησιμοποιεί η Ορθόδοξη Εκκλησία κριτικά κείμενα αλλά ''λειτουργικά'' κείμενα. Για τους Ορθοδόξους αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς το λεγόμενο ''κριτικό κείμενo'' της Καινής Διαθήκης είναι προϊόν επιστημονικής σύνθεσης, που δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ στη Λατρεία από καμία Ομολογία<ref>Δεσπότης, ''Ο Κώδικας...'', ό.π., σελ. 335.</ref>. Εκτός όμως αυτού, το πρόβλημα έχει και άλλες παραμέτρους: ''"η 26 έκδοση των Nestle-Aland διαφέρει από την 25η σε 700 περίπου χωρία. Με αυτό τον τρόπο, παρά την τεράστια προσπάθεια μεγάλου πλήθους ειδικών ερευνητών, δεν έχει επιτευχθεί από τότε ομοφωνία μεταξύ τους, για καλύτερο και εγκυρότερο κείμενο"''<ref>''"η 26η έκδοσις των Nestle-Aland διαφέρει της 25ης εις 700 περίπου χωρία. Ούτω, παρά την τεραστίαν προσπάθειαν μεγάλου πλήθους ειδικών ερευνητών, δεν έχει εισέτι επιτευχθή ομοφωνία μεταξύ αυτών, ως προς το καλλίτερον και εγκυρώτερον κείμενον"''</ref> <ref>Βούλγαρης Σπ. Χρήστος, ''Εισαγωγή Εις την Καινήν Διαθήκην'', τόμ. Β', Αθήνα 2005, σελ. 1403.</ref>. Αυτές οι εκατοντάδες διαφορές είναι κάτι ''"που καταδεικνύει την ύπαρξη υποκειμενισμού"''<ref>Δεσπότης, ''Ο Κώδικας...'', ό.π..</ref>.
