Αλλαγές

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Αθεϊσμός

799 bytes προστέθηκαν, 20:21, 12 Μαΐου 2008
καμία σύνοψη επεξεργασίας
{{πηγές}}Με τον όρο '''Αθεϊσμός''' αποκαλείται η ιδεολογική άρνηση ή '''Αθεΐα'''<ref>Απαντάται στην αρχαία γραμματεία (Πλάτωνος, Νόμοι, 967) καi στην [[Καινή Διαθήκη]] (Eφεσ. 2:12).</ref>, αναφερόμαστε σε κάθε άποψη που αρνείται την ύπαρξη του Θεούκαι την αξία της θρησκείας γενικότερα. Η ιδεολογική αυτή άρνησηΙδίως από τον 17ο αιώνα και μετά, μπορεί είτε να συμβαίνει διότι δε θεωρεί πως έχει επαρκή στοιχεία για το Θεό ο ακόλουθός στην ευρωπαϊκή φιλοσοφική ορολογία χρησιμοποιείται με τη σημασία της, χωρίς όμως να θεωρεί δεδομένη την ανυπαρξία Του, είτε διότι απορρίπτει τη δυνατότητα να υπάρχει Θεός, λόγω τη κοσμοθεώρησής τουαντίθεσης στη θρησκεία.
Κατά το διαχωρισμό αυτό, οι άθεοι διαχωρίζονται σε δύο επίπεδα ομάδωνΟ όρος έχει τρεις σημασίες:
1. Τον ''Ασθενή Αθεϊσμό'' ή ''[[Αγνωστικισμός|Αγνωστικισμό]]'', που κατά τον ακόλουθό :*Μπορεί να έχει την έννοια της αμφισβήτησης του πρεσβεύει, ότι ''δεν πιστεύει προσωπικού Θεού (όπως στον Θεόβουδισμό, εφόσον δεν έχει στοιχεία, αλλά δεν αποκλείει την ύπαρξή Του''ή τον ταοϊσμό) χωρίς όμως να περιέχει και τη σημασία της αντιθρησκευτικότητας.
2. Τον :*''Ισχυρό ΑθεϊσμόΑθεϊσμός'' ή μπορεί επίσης να σημαίνει την άρνηση των ξένων θεών και να υπονοεί τον ''Αντιθεϊσμό"αλλόθρησκο"''. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι πρώτοι "άθεοι" της ιστορίας σε μαζική κλίμακα ήταν οι [[Χριστιανισμός|χριστιανοί]] για τους Ρωμαίους, που κατά τον ακόλουθό επειδή αρνήθηκαν τη λατρεία του πρεσβεύει, ότι ''δεν υπάρχει Θεός (ή θεοί)'', αποκλείοντας οριστικά Ρωμαίου αυτοκράτορα και γι αυτό το ενδεχόμενοδιώχθηκαν.
Στον 20ό αιώνα:*Κατά τους νεώτερους χρόνους, σύμφωνα με τον ''Ludwig Wittgenstein'' στην ''Αναλυτική ΦιλοσοφίαΑθεϊσμός'' έχει επικρατήσει να ονομάζεται η ολοσχερής άρνηση της θρησκείας, θεϊστικής και τη ''Γλωσσανάλυση''μη, ο ορισμός του ''αθεϊσμού'' έλαβε την εξής τεχνητή μορφή:η αντιθρησκευτικότητα γενικά.
Κατά τον αθεϊστή «Ο μοντέρνος ''αθεϊσμός'' ή αλλιώς ''αντιθρησκευτικότητα''Η έννοια , αποτελεί ένα νέο φαινόμενο στην ιστορία του «θεού» δυτικού πολιτισμού καθώς καθίσταται μαζικός και όλες οι έννοιες που παράγονται από αυτήν εξαπλώνεται επηρεάζοντας κάθε θρησκευτικότητα, ενώ εμπεριέχει τη ριζική άρνηση της θρησκείας δίχως εξαίρεση. Επιχειρεί να μεταθέσει την υπόθεση ''"Θεός"'' στο περιθώριο της ζωής όπου δεν μπορεί να είναι ψευδοέννοιες πλέον το ερμηνευτικό κέντρο της κοινωνίας και ως εκ τούτου κάθε συζήτηση περί αυτών είναι στερημένη νοήματος να επηρεάσει την παιδεία, την πολιτική, την τέχνη και δεν οδηγεί σε κανένα συμπέρασμα''»τον πολιτισμό γενικότερα.
{{επέκταση}}==Βιβλιογραφία== [[Κατηγορία:Θρησκευτικές πίστεις*Μπέγζος Μάριος, ''Φαινομενολογία της Θρησκείας'', Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 1995, παραδόσεις και κινήματα]]σελ. 167-171
4.720
επεξεργασίες

Μενού πλοήγησης