Αθεϊσμός
Με τον όρο Αθεϊσμός ή Αθεΐα[1], αναφερόμαστε σε κάθε άποψη που αρνείται την ύπαρξη του Θεού και την αξία της θρησκείας γενικότερα. Ιδίως από τον 17ο αιώνα και μετά, στην ευρωπαϊκή φιλοσοφική ορολογία χρησιμοποιείται με τη σημασία της αντίθεσης στη θρησκεία.
Ο όρος έχει τρεις σημασίες:
- Μπορεί να έχει την έννοια της αμφισβήτησης του προσωπικού Θεού (όπως στον βουδισμό, ή τον ταοϊσμό) χωρίς όμως να περιέχει και τη σημασία της αντιθρησκευτικότητας.
- Αθεϊσμός μπορεί επίσης να σημαίνει την άρνηση των ξένων θεών και να υπονοεί τον "αλλόθρησκο". Αξίζει να σημειωθεί ότι οι πρώτοι "άθεοι" της ιστορίας σε μαζική κλίμακα ήταν οι χριστιανοί για τους Ρωμαίους, επειδή αρνήθηκαν τη λατρεία του Ρωμαίου αυτοκράτορα και γι αυτό διώχθηκαν.
- Κατά τους νεώτερους χρόνους, Αθεϊσμός έχει επικρατήσει να ονομάζεται η ολοσχερής άρνηση της θρησκείας, θεϊστικής και μη.
Ο μοντέρνος αθεϊσμός ή αλλιώς αντιθρησκευτικότητα, αποτελεί ένα νέο φαινόμενο στην ιστορία του δυτικού πολιτισμού καθώς καθίσταται μαζικός και εξαπλώνεται επηρεάζοντας κάθε θρησκευτικότητα, ενώ εμπεριέχει τη ριζική άρνηση της θρησκείας δίχως εξαίρεση. Επιχειρεί να μεταθέσει την υπόθεση "Θεός" στο περιθώριο της ζωής όπου δεν μπορεί να είναι πλέον το ερμηνευτικό κέντρο της κοινωνίας και να επηρεάσει την παιδεία, την πολιτική, την τέχνη και τον πολιτισμό γενικότερα.
Υποσημειώσεις
- ↑ Απαντάται στην αρχαία γραμματεία (Πλάτωνος, Νόμοι, 967) καi στην Καινή Διαθήκη (Eφεσ. 2:12).
Βιβλιογραφία
- Μπέγζος Μάριος, Φαινομενολογία της Θρησκείας, Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 1995, σελ. 167-171