Αλλαγές

Σύμφωνα με το λεξικό ''Σούδα'', η ''Υπατία'' έγραψε σχόλια στην ''Αριθμητική'' του ''Διοφάντη του Αλεξανδρέως'', στα ''Κωνικά'' του ''Απολλώνιου'' από την ''Πέργη'' και στον αστρονομικό κανόνα του ''Πτολεμαίου''. Αυτά τα έργα χάθηκαν, αλλά οι τίτλοι τους σε συνδυασμό με τις επιστολές του μαθητή της ''Συνέσιου'', ο οποίος την συμβουλευόταν για θέματα όπως η κατασκευή ενός αστρολάβου, δείχνουν ότι είχε αφοσιωθεί ιδιαίτερα στην αστρονομία και στα μαθηματικά ενώ η ύπαρξη κάποιων αυστηρά φιλοσοφικών έργων της είναι άγνωστη<ref>''Υπατία'', εγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', τόμ. 59, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005 [CD-ROM].</ref>. Για τη σημασία της στον χώρο του πνεύματος μιλούν με θαυμασμό και πολύ σεβασμό οι επιστολές του ''Συνέσιου'', αντίθετα όμως, ο ''Δαμάσκιος'' από τη Δαμασκό διατύπωσε γι' αυτήν κρίσεις μάλλον περιφρονητικές<ref>Kroh Paul, ''Λεξικό αρχαίων συγγραφέων Ελλήνων και Λατίνων'', University Studio Press, Θεσσαλονίκη 1996, σελ. 448.</ref>· καθώς γνωρίζουμε ότι τα μαθηματικά έργα της ''Υπατίας'' είχαν μεγάλη δημοτικότητα μεταξύ των επόμενων γενεών των μαθητών της, στην αναφορά του για τη ζωή της, ο ''Δαμάσκιος'' χρησιμοποιεί αυτό το γεγονός για να τη μειώσει σαν διανοούμενη και να υπαινιχθεί ότι ήταν μια συνηθισμένη λογία<ref>Dzielska Maria, ''Υπατία η Αλεξανδρινή'', ό.π., σελ. 109.</ref>. Μια φιλοσοφική, πάντως, διδασκαλία που να έφερε την προσωπική της σφραγίδα φαίνεται πως η Υπατία δεν παρουσίασε<ref>Kroh Paul, ''Λεξικό αρχαίων συγγραφέων...'', ό.π., 449.</ref> Πάντως, αν και ''"ο σύγχρονος της εκκλησιαστικός συγγραφεύς Σωκράτης, διηγούμενος το μαρτύριον της εξυμνεί την σεμνήν παρρησίαν της, το αιδέσιμον'' [σεβάσμια παρουσία] ''και την παρ' αυτής υπερακόντισιν'' [υπεροχή] ''των κατ' αυτήν φιλοσόφων"''<ref>Σπετσιέρης Κωνσταντίνος, ''Εικόνες Ελλήνων Φιλόσοφων εις Εκκλησίας'' (Συμπληρωματικά Στοιχεία), ΕΕΦΣΠΑ, περίοδος Β', τόμ. ΚΔ', 1973-1974, σελ. 420.</ref>. Γράφει ακόμα ο Σωκράτης: ''"έφτασε σε τέτοια ύψη ευρυμάθειας ώστε ξεπέρασε όλους τους φιλοσόφους της εποχής της, ανέλαβε την πλατωνική σχολή που είχε ιδρύσει ο Πλωτίνος και έδινε τις φιλοσοφικές της διαλέξεις σε όλους εκείνους που ήθελαν να την ακούσουν"''<ref>Σωκράτoυς, ''Εκκλ. Ιστορία'', '''''PG''''' 67,768Β.</ref>. Έτσι, το είδος της φιλοσοφίας που δίδασκε η ''Υπατία'' στους μαθητές της, το οποίο συνάγεται πρωτίστως βάσει των περιγραφών που κάνει ο ''Συνέσιος'', επιβεβαιώνεται και από άλλες πηγές. Ο Σωκράτης αναμφισβήτητα εννοεί ότι η σπουδαιότητα της ''Υπατίας'' ξεπέρασε εκείνη των άλλων Αλεξανδρινών φιλοσόφων του τέλους του 4ου, και των αρχών του 5ου αιώνα. Στην πραγματικότητα, οι υπόλοιποι φιλόσοφοι εκείνης της περιόδου που αναφέρονται στις πηγές φαίνονται να έχουν περάσει στην αφάνεια<ref>Dzielska Maria, ''Υπατία η Αλεξανδρινή'', ό.π., σελ. 110.</ref>. Οι τακτικοί και πιο αφοσιωμένοι μαθητές της συναντούσαν την ''Υπατία'' συχνά και η σχέση με τη δασκάλα τους αντικατόπτριζε μια μακρόχρονη επαφή στοργής και διαρκούς αφοσίωσης. Θεωρούσαν την Υπατία όχι μόνο δασκάλα της φιλοσοφίας, αλλά και μητέρα ή αδελφή. Η αίσθηση αφοσίωσης προς τη δασκάλα τους ήταν τόσο βαθιά ώστε ο ''Συνέσιος'' ήταν πρόθυμος να εγκαταλείψει την πατρική του γη για χάρη της. Αυτός ο στενός κύκλός μαθητών, μέσα στον οποίο προτιμούσαν να αποκαλούνται ''"εταίροι"'', είχε βαθύτατους δεσμούς<ref>Dzielska Maria, ''Υπατία η Αλεξανδρινή'', ό.π., σελ. 113-114.</ref>. Μια φιλοσοφική διδασκαλία που να έφερε την προσωπική της σφραγίδα φαίνεται πως η ''Υπατία'' δεν παρουσίασε<ref>Kroh Paul, ''Λεξικό αρχαίων συγγραφέων...'', ό.π., 449.</ref>. Η ''Υπατία'' δίδασκε καθημερινά στο σπίτι της, σε μαθητές οι οποίοι έρχονταν ''"από παντού"'' (''"πανταχόθεν"''<ref>Σωκράτoυς, ''Εκκλ. Ιστορία'', '''''PG''''' 67,768Β.</ref>), αλλά έδινε επίσης διαλέξεις στο ευρύτερο κοινό με θέμα πάντα την φιλοσοφία του ''Πλάτωνα'' και του ''Αριστοτέλη'' ή σχόλια στο έργο ορισμένων σημαντικών μαθηματικών και αστρονόμων<ref>Dzielska Maria, ''Υπατία η Αλεξανδρινή'', ό.π., σελ. 112-113.</ref>.