Αλλαγές

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Θεοτόκος

1.942 bytes προστέθηκαν, 17:17, 14 Αυγούστου 2009
Κακοδοξίες περί του Αειπάρθενου της Θεοτόκου
Κατά συνέπεια, ως προς τον στίχο 9, ο [[Δαβίδ]] ομολογεί ότι ''"αισθάνεται λύπη και πίκρα γιατί περιφρονήθηκε και από αυτά τα ομομήτρια αδέλφια του ακόμη"'' ενώ η εφαρμογή του στον [[Χριστός|Χριστό]] μπορεί να γίνει ως προς τα δεδομένα της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]] όπως αυτά περιγράφονται στα ''Ιωαν.1,11'', ''Ρωμ. 9,5'', ''Ιωαν. 7,3-5''<ref>Κόκορης, ''Ο Χριστός όπως τον είδαν οι Προφήται'', ό.π., σελ. 263-264.</ref>.
'''''6)''''' Πάλι ως προς το ζήτημα των ''αδελφών του Ιησού'', συχνά χρησιμοποιείται ως αντεπιχείρημα προς το ''Αειπάρθενο'' η απουσία αναφοράς στα παιδιά του [[Ιωσήφ]] κατά τη διήγηση της μετάβασης στη [[Βηθλεέμ]] για την απογραφή του [[Κυρήνιος|Κυρηνίου]] (''Λουκ. 2,4-5''). Αυτή όμως η κατά γράμμα εξέταση του εδαφίου, λειτουργεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και ενάντια σε εκείνους που μιλούν για παιδιά της ''Μαρίας'' από τον [[Ιωσήφ]]: για ποιον λόγο δεν αναφέρονται τα παιδιά που υποτίθεται γέννησε η ''Μαρία'' από τον ''Ιωσήφ'', στη διήγηση της επιστροφής από την ''Αίγυπτο'' (''Ματθ. 2,19-21''), όταν σύμφωνα με τους μελετητές, το χρονικό διάστημα παραμονής εκεί μπορεί να ήταν από 2 έως και 10 χρόνια<ref>Πατρώνος Π. Γεώργιος, ''Η Ιστορική Πορεία του Ιησού'', Δόμος, Αθήνα 1991, σελ. 178.</ref> και άρα υπήρχε αρκετός καιρός για να γεννηθούν ομομήτρια αδέλφια του ''Ιησού''; Επιπλέον, με τον ίδιο τρόπο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ενάντια στον ισχυρισμό περί ομομήτριων αδελφών του ''Ιησού'', η απουσία αναφοράς σε αυτούς στη διήγηση της μετάβασης του δωδεκαετούς ''Ιησού'' στον Ναό της Ιερουσαλήμ (''Λουκ. 2,41-52''). '''''7)''''' Ένα ακόμη επιχείρημα με το οποίο η προτεσταντική θεολογία επιχειρεί να δείξει ότι αποτελεί πλάνη η διδασκαλία για την αειπαρθενία της Θεοτόκου σχετίζεται με την κριτική του κειμένου της [[Παλαιά Διαθήκη|Παλαιάς Διαθήκης]]<ref>Βλ. Γεωργόπουλος Βασίλειος, "Η σύγχρονη προτεσταντική κριτική για την Αειπαρθενία της Θεοτόκου" στο περιοδ. ''Εφημέριος'', τεύχ. 7-8 (2002), Αθήνα, Λιβάνης, σελ. 28-30.</ref>. Σύμφωνα με το επιχείρημα αυτό, το φρόνημα της εκκλησίας για την αειπαρθενία της Θεοτόκου έχει θεμελιωθεί σε μια εσφαλμένη μετάφραση του εδαφίου ''Ησ. 7,14'' από τους [[Μετάφραση των Εβδομήκοντα|Εβδομήκοντα μεταφραστές]]. Ισχυρίζονται ότι το εβραϊκό πρωτότυπο κείμενο του [[Ησαΐας|Ησαΐα]] έχει τη λέξη ''"almah"''=νεάνις και όχι ''"Bethula"''= παρθένος, που μετέφρασαν οι εβδομήκοντα. Έτσι, επηρεάστηκαν, υποτίθεται, οι Ευαγγελιστές [[Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον|Ματθαίος]] και [[Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον|Λουκάς]], οι οποίοι έδωσαν στο εδάφιο προφητικό περιεχόμενο, ενώ το ''Ησ. 7,14'' δεν είχε κάτι τέτοιο.
Το επιχείρημα αυτό δεν είναι νέο, αλλά είναι επανάληψη της αρχαίας ιουδαϊκής αντιχριστιανικής απολογητικής στην προσπάθειά της να πλήξει το πρόσωπο του [[Χριστός|Χριστού]], ότι δεν ήταν ο [[Μεσσίας]]. Για το επιχείρημα αυτό υπήρξε πολυεπίπεδη και σφαιρική αναίρεση από πλήθος [[Πατρολογία|Πατέρων]] και [[Εκκλησιαστική γραμματολογία|εκκλησιαστικών]] συγγραφέων.
4.720
επεξεργασίες

Μενού πλοήγησης