Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
→Η Θεία Μετάληψη στα νήπια
Στην [[Ορθόδοξη Εκκλησία]], των αχράντων μυστηρίων κοινωνούν ανεξαίρετα όλοι οι πιστοί, συμπεριλαμβανομένων και των μικρών παιδιών<ref>Θεοδώρου Ανδρέας, ''Βασική Δογματική Διδασκαλία - Πιστεύω εις ένα Θεόν'', 2η έκδ., Αποστολική Διακονία, Αθήνα 2007, σελ. 189.</ref>, και αυτή ''"είναι πράξη...της αρχαίας Εκκλησίας...αναγόμενη στους αποστολικούς χρόνους"''<ref>Θεοδώρου Ανδρέας, ''Βασική Δογματική Διδασκαλία - Απαντήσεις σε ερωτήματα Συμβολικά'', 2η έκδ., Αποστολική Διακονία, Αθήνα 2006, σελ. 261.</ref>. Τα βαπτισμένα νήπια, ως κανονικά μέλη της Εκκλησίας, έχουν ανάγκη, όπως και οι ενήλικες, της θείας ευχαριστίας για να έχουν μέσα τους ζωή, σύμφωνα με τους λόγους του [[Χριστός|Χριστού]]: ''"εάν μη φάγητε την σάρκα του υιού του ανθρώπου, και πίητε αυτού το αίμα, ουκ έχετε ζωήν εν εαυτοίς"'' (''Ιω. 6,53'')<ref>Θεοδώρου, ''...Απαντήσεις σε ερωτήματα Συμβολικά'', ό.π.</ref>.
Απομακρυνόμενη από την αρχαία παράδοση, ''"στο θέμα αυτό καινοτόμησε...η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, η οποία δεν παρέχει στα βαπτισθέντα νήπια το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας"'' και την πρώτη κοινωνία τους θα λάβουν τα παιδιά επίσημα στην Εκκλησία κατά την τέλεση του μυστηρίου του χρίσματος (12ο έτος)<ref>Θεοδώρου Ανδρέας, 'Βασική Δογματική Διδασκαλία - Απαντήσεις σε ερωτήματα Δογματικά', 3η έκδ., Αποστολική Διακονία, Αθήνα 2006, σελ. 169.</ref>. Στην , στην Ορθόδοξη Εκκλησία όμως, ''"στα βαπτισμένα νήπια δίνεται το χρίσμα και η μετάληψη της Θείας Κοινωνίας, επειδή έτσι κι αλλιώς τα μυστήρια θεραπεύουν τη φύση του ανθρώπου, και τα δώρα αυτά παρέχονται ως προίκα για τη μελλοντική ενεργοποίηση της χαρισματικής ζωής"''<ref>Ματσούκας Α. Νίκος, 'Δογματική και Συμβολική θεολογία', τόμ. Γ΄, Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1997, σελ. 271, υποσημ. #39.</ref>.
Την αρχαιοτάτη συνήθεια<ref>Βλ. Χρυσόστομος Παπαθανασίου (αρχιμ.), "Θ. Ευχαριστία. Ερωτήσεις και αποκρίσεις διά των Ι. Κανόνων", στο ''Εφημέριος'', τεύχ. 10 (2003), Αθήνα, Λιβάνης, σελ. 7-9.</ref> της συμμετοχής των νηπίων στη θεία Κοινωνία, βρίσκουμε διατυπωμένη με σαφήνεια στις [[Αποστολικές Διαταγές]], οι οποίες ''"απηχούν πρωτοχριστιανικάς παραδόσεις"''<ref>''ΘΗΕ'', τόμ. 8 (1966), στ. 1040.</ref>:
