Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
→Η Παναγία στη Σταύρωση και στον ενταφιασμό του Χριστού
Μετά από αρκετά μεγάλο διάστημα, οι ευαγγελιστές αναφέρονται και πάλι στην μητέρα του [[Χριστός|Ιησού]] η οποία είναι πιθανόν, να τον συνόδευε σε μερικές, τουλάχιστον, περιοδείες<ref>Κολιτσάρας, ''Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν...'', ό.π., σελ. 221.</ref>, όπως και άλλες ευσεβείς μαθήτριές Του (''Λουκ. 8, 2-3''). Το γεγονός το οποίο περιγράφουν και οι τρεις [[Συνοπτικά Ευαγγέλια|Συνοπτικοί]], αναφέρεται σε ένα γεγονός, όπου μαζεύτηκαν πολλοί να ακούσουν τον ''Ιησού'', και εκεί τον ζήτησαν η ''Μαρία'' και οι "αδελφοί" του αλλά λόγω του πλήθους δεν μπορούσαν να πλησιάσουν, οπότε κάποιος είπε ότι έξω είναι οι συγγενείς Του και θέλουν να του μιλήσουν. Τότε ο [[Χριστός|Ιησούς]] απάντησε ότι μητέρα και αδελφοί του είναι όσοι ακούνε το λόγο του και κάνουν πράξη το θέλημα του ουράνιου Πατέρα (''Ματθ. 12,46-50''. ''Μαρκ. 3,31-35''. ''Λουκ. 8,19-21''). Πρόκειται για ένα διδακτικό συμβάν, όπου προκρίνεται η πνευματική συγγένεια έναντι της εξ αίματος<ref>Τρεμπέλας Ν. Παν., ''Υπόμνημα εις το Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον'', 3η έκδ., 'Ο Σωτήρ', Αθήνα 1983, σελ. 255.</ref><ref>Τρεμπέλας Ν. Παν., ''Υπόμνημα εις το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον'', 4η έκδ., 'Ο Σωτήρ', Αθήνα 1989, σελ. 247-248.</ref><ref>Τρεμπέλας Ν. Παν., ''Υπόμνημα εις το Κατά Μάρκον Ευαγγέλιον'', 4η έκδ., 'Ο Σωτήρ', Αθήνα 1993, σελ. 67-68.</ref><ref>Καραβιδόπουλος Δ. Ιωάννης, ''Το κατά Μάρκον Ευαγγέλιο'', Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1988, σελ. 156-157.</ref>.
===Η Παναγία στη Σταύρωση και στον ενταφιασμό του Χριστού===Μία από τις τελευταίες παρουσίες της ''Θεοτόκου'' στις ευαγγελικές διηγήσεις, είναι την οδυνηρή εκείνη ημέρα, όπου ευρισκόμενη κοντά στο [[Σταυρός|Σταυρό]], παρακολουθεί το μαρτύριο του Υιού της στον [[Γολγοθάς|Γολγοθά]]. Εκεί έστεκαν ακόμα η αδελφή της ''Παναγίας'', η [[Μαρία Μαγδαληνή]], και η ''Μαρία του Κλωπά'' (''Ιω. 19,25'') και ο [[Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον|ευαγγελιστής Ιωάννης]], ο μαθητής ''"ον ηγάπα"'' ο Ιησούς (''Ιω. 19,26''). Κάποια στιγμή, ο [[Χριστός]], όταν είδε κοντά του την ''Μαρία'' και τον ''Ιωάννη'', λέει στη μητέρα του ''"αυτός από τώρα θα είναι ο γυιός σου"'' και έπειτα λέει στον μαθητή του ''"να η μητέρα σου"'' αναθέτοντας στοργικά, τη φροντίδα της ''Θεοτόκου'' σε 'κείνον<ref>Κολιτσάρας, ''Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν...'', ό.π., σελ. 221.</ref>. Αποφεύγει μάλιστα να την ονομάσει ''μητέρα'', είτε επειδή από καιρό είχε διαχωρίσει το [[Μεσσίας|μεσσιανικό]] του ρόλο από τις εξ αίματος σχέσεις, είτε, κατ' άλλους, επειδή δεν ήθελε να αυξήσει την συγκίνησή της<ref>Τρεμπέλας Ν. Παν., ''...εις το Κατά Ιωάννην...'', ό.π., σελ. 672-674.</ref>. Σύμφωνα με τον καθηγητή Σάββα Αγουρίδη: ''"Ο Ιησούς, αναχωρών σωματικώς εκ του κόσμου τούτου, εμπιστεύθηκε τη μητέρα του στο μαθητή εκείνο, ο οποίος είχε εισχωρήσει βαθύτερα στο νόημα του έργου του και της διδασκαλίας του. Ο αγαπημένος μαθητής διαδέχεται τον Ιησού στη φροντίδα της μητέρας του. Μεγάλη τιμή αλλά και κύρος προσδίδεται κατά τον τρόπο αυτό στον αγαπημένο μαθητή! Αν ο Ιησούς τον αναγνώρισε ως τον κατάλληλο προστάτη της μητέρας του, ασφαλώς τον αναγνώρισε και ως τον πιο πιστό φύλακα της πίστης του"''<ref>Αγουρίδης, ''...κατά Ιωάννην...'', ό.π., σελ. 265-266.</ref>.
===Η Θεοτόκος κατά την Πεντηκοστή===
