Αλλαγές

Εκεί στη [[Ναζαρέτ]] όπου διέμεναν, ο μικρός ''Ιησούς'' μεγάλωνε και δυνάμωνε πνευματικά με τη χάρη του Θεού (''Λουκ. 2,40''). Οι γονείς του, κάθε χρόνο πήγαιναν στην Ιερουσαλήμ για την γιορτή [[Πάσχα]]. Έτσι έκαναν και όταν ο ''Ιησούς'' ήταν δώδεκα ετών. Αφού ταξίδεψαν με ένα μεγάλο πλήθος φίλων και συγγενών<ref>Mark C. Black, ''College Press NIV commentary - Luke'', College Press Pub., 1996 (Luke 2:43).</ref>, έφτασαν στην Ιερουσαλήμ και εκεί γιόρτασαν το [[Πάσχα]]. Όμως, μετά το τέλος της γιορτής, και ενώ ξεκίνησαν το ταξίδι της επιστροφής, ο [[Ιωσήφ]] και η ''Μαρία'' δεν είχαν καταλάβει πως ο ''Ιησούς'' είχε παραμείνει στην Ιερουσαλήμ. Αυτό, όπως ερμηνεύει ο ''Ζιγαβηνός'', έγινε με θεία επέμβαση, γιατί διαφορετικά ο [[Ιωσήφ]] και η ''Μαρία'' θα εμπόδιζαν τον Ιησού να πράξει όσα έπραξε κατόπιν<ref>''PG'' 129, 897Α.</ref>. Σύμφωνα με άλλους ερμηνευτές, το γεγονός ότι ο ''Ιησούς'' ξέφυγε της προσοχής τους εξηγείται από τον τρόπο με τον οποίο ταξίδευαν εκείνη την εποχή. Ήταν συνηθισμένο, οι προσκυνητές της Ιερουσαλήμ να δημιουργούν καραβάνια για την καλύτερη προστασία τους από ληστές και άλλους κινδύνους, έχοντας ως καθήκον να προσέχουν από κοινού τα παιδιά της αποστολής. Καθώς υπήρχαν μικρότερα σε ηλικία παιδιά για να έχουν στραμένη την προσοχή τους, ανέμεναν πως ο ήδη δωδεκαετής ''Ιησούς'' ήταν αρκετά μεγάλος για να γνωρίζει ότι θα πρέπει να τους ακολουθεί διαρκώς<ref>Craig S. Keener and InterVarsity Press, ''The IVP Bible Background Commentary - New Testament'', Downers Grove, Ill., InterVarsity Press, 1993 (Lk 2:43).</ref>. Έτσι προχώρησαν και στην πρώτη στάση του καραβανιού, ο [[Ιωσήφ]] και η ''Μαρία'' αναζήτησαν τον μικρό ''Ιησού''<ref>Δαμαλάς, ''Ερμηνεία...'', Β΄, ό.π., σελ. 178.</ref>. Η αγωνιώδης αναζήτηση Του επί τρεις ημέρες, αμέσως μόλις αντιλήφθηκαν την απουσία του και ο τρόπος με τον οποίο ζητούν εξηγήσεις από τον μικρό ''Ιησού'', δείχνουν ότι ο ''Λουκάς'' κάθε άλλο παρά για αδιαφορία των γονιών μιλά (''Λουκ. 2,44-46.48''). Η ήρεμη απάντηση του [[Χριστός|Ιησού]] ''"γιατί ανησυχούσατε; δέν ξέρατε ότι πρέπει να είμαι στα οικήματα του πατέρα μου;"'' και αυτά που τους είπε, τους έκαναν εντύπωση και η ''Μαρία'', όλα τα χρόνια που το παιδί ζούσε μαζί τους στη [[Ναζαρέτ]] κάνοντας υπακοή, ''"διατηρούσε στην καρδιά της όλα αυτά τα λόγια"''<ref>Μτφρ. από π. Μάξιμος Μόσχος, ''Ευαγγέλιον Ιησού Χριστού'', Άγιον Όρος - Άθως 1992, σελ. 21.</ref>. Ούτε Ο ''Λουκάς'' μας λέει ότι ο [[Ιωσήφ]] και η ''Μαρία'' δεν κατάλαβαν τα λόγια του ''Χριστού'', και πράγματι, από τα λόγια του αγγέλου κατά τον ευαγγελισμό, ότι το παιδί ''"θα ονομαστεί Υιός τού Υψίστου"'' (''Λουκ. 1,32''), δεν ήταν δυνατό να κατανοήσει η ''Μαρία'' την φυσική θεϊκή υιότητα του [[Χριστός|Χριστού]] , ενώ από τη φράση ''"ο Θεός θα του δώσει τον θρόνο του Δαβίδ του πατέρα του"'' θα ανέμεναν περισσότερο (''Λουκ. 1,32'') ήταν λογικό να υποθέσουν ότι η θέση του Του ήταν στα ανάκτορα και όχι μέσα στον Ναό<ref>Βλ. Τρεμπέλας, ''...εις το Κατά Λουκάν...'', ό.π., σελ. 121.</ref>.