Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
→Βίος
Αν και η [[Ορθόδοξη Εκκλησία]], θεωρώντας ότι θεμέλιο της πίστεώς της αποτελούν οι επτά [[Οικουμενικές Σύνοδοι]], δεν αναγνώρισε επίσημα ως όγδοη τη σύνοδο του 879, εν τούτοις αυτή φέρει όλα τα γνωρίσματα μίας Οικ. Συνόδου<ref>Κοντοστεργίου Δέσποινα, ''Αι Οικουμενικαί Σύνοδοι'', Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1997, σελ. 279.</ref>. Η Σύνοδος αυτή, ασχολήθηκε με την έκδοση δογματικής αποφάσεως, Όρου Πίστεως, με τον οποίο καθόρισε ότι το [[Σύμβολο της Πίστης (Νίκαια-Κωνσταντινούπολη)|Σύμβολο της Πίστεως Νικαίας-Κωνσταντινουπόλεως]] πρέπει να μείνει αμετάβλητο εναντίον κάθε αλλοιώσεως και παραχαράξεως και ειδικά εναντίον της λατινικής προσθήκης της εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος και εκ του Υιού, γνωστής πλέον ως ''Φιλιόκβε''. Ο Όρος Πίστεως ''"συνετάχθη και ανεγνώσθη εις την στ΄ συνεδρίαν της Συνόδου, η οποία έγινεν εις το αυτοκρατορικόν ανάκτορον...υπεγράφη από όλους τους συμμετασχόντας Πατέρας αυτής, σύνολον 383, από τον αυτοκράτορα και από τους αντιπροσώπους του Πάπα"''<ref>Κοντοστεργίου, ό.π.</ref>.
Όμως, παρά την λαμπρή , πορεία της δεύτερης πατριαρχίας του ''Φωτίου'', κατά τη διάρκεια της οποίας συνεχίστηκε το ιεραποστολικό έργο του [[Οικουμενικό Πατριαρχείο|Οικουμενικού Πατριαρχείου]] σε ολόκληρη σχεδόν την Ανατολική Ευρώπη, ενώ αποκαταστάθηκε η κανονική τάξη τόσο στην Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως όσο και στις σχέσεις της με τον παπικό θρόνο<ref>"Φώτιος...", εγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', ό.π.</ref>., το τέλος της δεύτερης πατριαρχίας του έμελε να είναι άδοξο.
===Η δεύτερη εκθρόνιση (παραίτηση) του Φωτίου===
Είναι ασφαλώς άξιο απορίας πώς ο μαθητής του ''Φώτιου'', ''Λέων'', διαφύλαξε μια τέτοια μοίρα στον δάσκαλο του. Κάποιοι μιλούν για απωθημένα της μαθητείας του ''Λέοντα'', άλλοι για καθαρά πολιτικά αίτια και άλλοι για το γεγονός ότι ο ''Φώτιος'' είχε ταχθεί με το μέρος του πατέρα του ''Λέοντα'', ''Βασίλειου Α΄'', προς τον οποίο ο ''Λέων'' βρισκόταν σε σοβαρή αντίθεση. ''"Ασφαλώς και το γεγονός ότι ο Λέων ήθελε να προωθήσει τον αδελφό του, Στέφανο, που είχε χειροτονηθεί διάκονος από τον Φώτιο στον πατριαρχικό θρόνο, έπαιξε οπωσδήποτε κάποιο ρόλο. Ακόμη σημαντικότερος λόγος πρέπει να θεωρηθεί ότι ο Λέων ΣΤ΄, έχοντας θέσει ως σκοπό του να επιβληθεί απόλυτα στην Εκκλησία, έπρεπε να τηρήσει ανοιχτό τον δρόμο του, αποπέμποντας τον ισχυρό και λόγιο ιεράρχη, Φώτιο"''<ref>Ζαχαρόπουλος, Επίτομο...Λεξικό, ό.π., σελ. 447.</ref>.
Τελικά, ο ''Φώτιος'' αποσύρθηκε στην μονή των ''Αρμενιανών '' της Κωνσταντινουπόλεως και συνέχισε την προσφιλή του συγγραφική δραστηριότητα του μέχρι τον θάνατο του<ref>"Φώτιος...", εγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', ό.π.</ref> στις 6 Φεβρουαρίου του 891ή 893. Η μνήμη του εορτάζεται στις 6 Φεβρουαρίου καθώς η Εκκλησία τον κατέταξε αυτόν μεταξύ των Αγίων για τις υπηρεσίες του στην ανατολική Εκκλησία, τη διάδοση της Ορθοδοξίας και την υπεράσπιση της υγιούς δογματικής και εθιμικής παραδόσεως<ref>ΘΗΕ, ό.π., στ. 30.</893ref>. Οποιαδήποτε θέση και αν λάβει η πολιτική ιστορία απέναντι στον ''Φώτιο'' για τα όσα ορθά ή εσφαλμένα έπραξε, στο [[Συνοδικό της Ορθοδοξίας]] από καιρό απαλείφθηκαν οι μεταξύ αυτού και του ''Ιγνατίου'' διαφορές: ''"Ιγνατίου και Φωτίου των ορθοδόξων και αοιδίμων πατριαρχών αιωνία η μνήμη. Άπαντα τα κατά των αγίων πατριαρχών (από Γερμανού μέχρι Νικολάου του Μυστικού) γραφέντα ή λαληθέντα (και επομένως τα κατά Φωτίου) ανάθεμα, ανάθεμα, ανάθεμα"''. Η Εκκλησία ''"έστησεν μπροστά του Θεού (και της Ιστορίας) αδιακρίτως ίσα τα πρόσωπα του δράματος της ταραχώδους εκείνης περιώδου"''<ref>ΘΗΕ, ό.π.</ref>.
===Η προσωπικότητα και το έργο του Φωτίου===
