Αλλαγές

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Φώτιος Α΄ ο Μέγας

15 bytes προστέθηκαν, 05:03, 23 Οκτωβρίου 2008
μ
Η Εκλογή του Φωτίου στον Πατριαρχικό θρόνο
===Η Εκλογή του Φωτίου στον Πατριαρχικό θρόνο===
Από το έτος 847, στον πατριαρχικό θρόνο είχε αναβιβασθεί ο [[Ιγνάτιος Α΄ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως|Ιγνάτιος]] (γιος του ''Μιχαήλ Ραγκαβέ'', πρώην αυτοκράτορα στο διάστημα 811-813), ο οποίος μετά την ανατροπή του πατέρα του είχε ευνουχιστεί και στη συνέχεια υποχρεώθηκε να δεχθεί το μοναχικό σχήμα σε μικρή ηλικία<ref>Ζαχαρόπουλος Νίκος, ''Επίτομο Ιστορικό-Θεολογικό Λεξικό'', University Studio Press, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 448.</ref>. Η εκλογή του ''Ιγνατίου'' η οποία έγινε επί αυτοκράτειρας [[Θεοδώρα|Θεοδώρας]] († 867), ικανοποίησε τους ισχυρούς [[Mονή Στουδίου|Στουδίτες]] μοναχούς, γιατί ο Ιγνάτιος, ως μοναχός κι εκείνος, είχε παρόμοιες απόψεις<ref>Ζαχαρόπουλος, ''Επίτομο...Λεξικό'', ό.π.</ref>. Όταν όμως αργότερα άλλαξε το πολιτικό καθεστώς με την προώθηση του στρατηγού ''Βάρδα'' (αδελφός της ''Θεοδώρας'') στο αξίωμα του καίσαρα και την ανάληψη πρωτοβουλιών από τον ''Μιχαήλ Γ΄'' που είχε ενηλικιωθεί (γιος της Θεοδώρας και ανεψιός του ''Βάρδα''), τότε η συνεργασία της πολιτικής ηγεσίας με τον πατριάρχη έγινε δύσκολη, ιδιαίτερα επειδή ο ''Βάρδας'' υποστήριζε την αντίπαλη του ''Ιγνατίου'' παράταξη, η οποία θεωρούσε ότι η εκλογή του, αν και αποδεκτή, έγινε με τη βοήθεια την ισχυρή επιρροή της ''Θεοδώρας''<ref>"Ιγνάτιος πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως", εγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', τόμ. 29, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005.</ref>. Η οριστική ρίξη ήλθε όταν ο [[Ιγνάτιος Α΄ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως|πατριάρχης Ιγνάτιος]] κινήθηκε βεβιασμένα και δέχθηκε τις συκοφαντίες εναντίον του ''Βάρδα'' (για ανήθικες σχέσεις με τη χήρα του γιου του), με συνέπεια να του απαγορεύσει τη [[Θεία Κοινωνία]]<ref>εγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', ό.π.</ref>. Η ανοιχτή αυτή σύγκρουση ήρθε σε μια στιγμή που η ενηλικίωση του νεαρού αυτοκράτορα ''Μιχαήλ Γ΄'' είχε ισχυροποιήσει τον ''Βάρδα'' ο οποίος σε μια κατάλληλη ευκαιρία, κατηγόρησε τον ''Ιγνάτιο'' για οργάνωση συνωμοσίας αναγκάζοντάς τον να παραιτηθεί από τον πατριαρχικό θρόνο<ref>εγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', ό.π.</ref>.
Μπροστά σε αυτά τα δεδομένα, αναζητήθηκε ο νέος πατριάρχης και ως καταλληλότερος θεωρήθηκε ο ''Φώτιος'', ο δυνατότερος νους της εποχής εκείνης, έξοχος πολιτικός και ικανότατος διπλωμάτης<ref>Ζαχαρόπουλος, ''Επίτομο...Λεξικό'', ό.π.</ref>, ο οποίος ύστερα από πολλούς δισταγμούς δέχθηκε, και από λαϊκός σε πέντε μέρες πέρασε απ' όλους τους ιερατικούς βαθμούς και αναγορεύθηκε πατριάρχης στις 25 Δεκεμβρίου του 858<ref>Τσάμης Γ. Δημητρίος, ''Εκκλησιαστική Γραμματολογία'', (ανατύπωση Α' έκδ. 1983), Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1996, σελ. 211.</ref>. Στην πραγματικότητα, τέτοιες ''"αθρόον"'', όπως λέγονται, χειροτονίες ''"είχαν γίνει πολλές φορές στην Ανατολή, αφού ο αντίθετος [[Σύνοδος Σαρδικής (κανόνες)|κανόνας 10 της συνόδου της Σαρδικής (343)]], όπως και οι άλλοι κανόνες της δυτικής αυτής συνόδου, μολονότι επικυρώθηκαν από την Πενθέκτη σύνοδο του Τρούλλου (691), δεν εφαρμόσθηκαν στην Ανατολή, ως αναφερόμενοι σαφώς μόνο στις ιδιόμορφες συνθήκες των αρειανικών ερίδων του Δ΄ αι."''<ref>Φειδάς Ιω. Βλάσιος, ''Εκκλησιαστική Ιστορία - Από την Εικονομαχία μέχρι τη Μεταρρύθμιση'', τόμ. Β', 3η έκδ., Αθήνα 2002, σελ. 101.</ref>.
4.720
επεξεργασίες

Μενού πλοήγησης