Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Φελώνιο"

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
μ
 
(Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από τον ίδιο χρήστη δεν εμφανίζεται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
 
[[Image:Phelonion-back.jpg|150px|thumb|right|Το φαιλόνιο από οπίσθια άποψη]]
 
[[Image:Phelonion-back.jpg|150px|thumb|right|Το φαιλόνιο από οπίσθια άποψη]]
'''Φαιλόνιο''' αποκαλείται το ιερατικό ένδυμα το οποίο φέρει κληρικός του δευτέρου βαθμού της ιεροσύνης. Κατά βάση είναι ένδυμα αρχαϊκής καταγωγής και συμβολίζει τον άρραφο χιτώνα του Κυρίου και την «''επίγεια''» Ἐκκλησία. Όπως λοιπόν ο χιτώνας είναι άρραφος και μόνος, ἔτσι πρέπει και η Εκκλησία να είναι μία αντίστοιχα. Ὅταν είναι λευκό, συμβολίζει τὴν καθαρότητα καὶ φωτεινότητα της ''Θείας Χάριτος'', ενώ το πορφυρό χρώμα χρησιμοποιείται κατ'αντιστοιχία της πορφύρας με την οποία ενέπαιζαν τον Κύριό μας, γεγονὸς τὸ οποίο πρέπει να ἔχει κατὰ νου πάντοτε ο Πρεσβύτερος.  
+
'''Φαιλόνιο''' αποκαλείται το ιερατικό ένδυμα το οποίο φέρει κληρικός του δευτέρου βαθμού της ιεροσύνης. Κατά βάση είναι ένδυμα αρχαϊκής καταγωγής και συμβολίζει τον άρραφο χιτώνα του Κυρίου και την «''επίγεια''» Ἐκκλησία. Όπως λοιπόν ο χιτώνας είναι άρραφος και μόνος, ἔτσι πρέπει και η Εκκλησία να είναι μία αντίστοιχα. Ὅταν είναι λευκό, συμβολίζει τὴν καθαρότητα καὶ φωτεινότητα της ''Θείας Χάριτος'', ενώ το πορφυρό χρώμα χρησιμοποιείται κατ'αντιστοιχία της πορφύρας με την οποία ενέπαιζαν τον Κύριό μας, γεγονός τὸ οποίο πρέπει να ἔχει κατὰ νου πάντοτε ο Πρεσβύτερος.  
  
 
Το φαιλόνιο είναι το ένδυμα το οποίο ο ιερέας το φοράει πάνω από το [[Στιχάριον]]. Καλύπτει τους ώμους του ιερέως, δε φέρει μανίκια, ενώ στο έμπροσθεν μέρος καταλήγει ως μέση του κορμού του πρσβυτέρου, ενώ στο οπίσθιο είναι επιμήκες και φτάνει ως την φτέρνα. Όπως προαναφέρθηκε φέρει δύο χρωματισμούς, λευκό και κόκκινο, ενώ πάνω του εικονίζονται σταυροί γι'αυτό και στην αρχαία Εκκλησία λεγόταν ''πολυσταύριο'' και ενεδύονταν με αυτό και οι [[Επίσκοποι|επίσκοποι]]. Κατά την τελετουργική ένδυσή του ο ιερέας, το φαράει τελευταίο ενώ απαγγέλει το ψαλμικό (131,9) «''Οι Ιερείς σου, Κύριε, ενδύονται δικαιοσύνην, και οι όσιοί σου αγαλλιάσει αγαλλιάσονται. Πάντοτε νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν''». Σ' όλες τις αρχαίες τοιχογραφίες οι Επισκόποι παρίστανται πάντα φέροντας ''Φαιλόνιο''.
 
Το φαιλόνιο είναι το ένδυμα το οποίο ο ιερέας το φοράει πάνω από το [[Στιχάριον]]. Καλύπτει τους ώμους του ιερέως, δε φέρει μανίκια, ενώ στο έμπροσθεν μέρος καταλήγει ως μέση του κορμού του πρσβυτέρου, ενώ στο οπίσθιο είναι επιμήκες και φτάνει ως την φτέρνα. Όπως προαναφέρθηκε φέρει δύο χρωματισμούς, λευκό και κόκκινο, ενώ πάνω του εικονίζονται σταυροί γι'αυτό και στην αρχαία Εκκλησία λεγόταν ''πολυσταύριο'' και ενεδύονταν με αυτό και οι [[Επίσκοποι|επίσκοποι]]. Κατά την τελετουργική ένδυσή του ο ιερέας, το φαράει τελευταίο ενώ απαγγέλει το ψαλμικό (131,9) «''Οι Ιερείς σου, Κύριε, ενδύονται δικαιοσύνην, και οι όσιοί σου αγαλλιάσει αγαλλιάσονται. Πάντοτε νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν''». Σ' όλες τις αρχαίες τοιχογραφίες οι Επισκόποι παρίστανται πάντα φέροντας ''Φαιλόνιο''.

Τελευταία αναθεώρηση της 20:33, 31 Μαΐου 2008

Το φαιλόνιο από οπίσθια άποψη

Φαιλόνιο αποκαλείται το ιερατικό ένδυμα το οποίο φέρει κληρικός του δευτέρου βαθμού της ιεροσύνης. Κατά βάση είναι ένδυμα αρχαϊκής καταγωγής και συμβολίζει τον άρραφο χιτώνα του Κυρίου και την «επίγεια» Ἐκκλησία. Όπως λοιπόν ο χιτώνας είναι άρραφος και μόνος, ἔτσι πρέπει και η Εκκλησία να είναι μία αντίστοιχα. Ὅταν είναι λευκό, συμβολίζει τὴν καθαρότητα καὶ φωτεινότητα της Θείας Χάριτος, ενώ το πορφυρό χρώμα χρησιμοποιείται κατ'αντιστοιχία της πορφύρας με την οποία ενέπαιζαν τον Κύριό μας, γεγονός τὸ οποίο πρέπει να ἔχει κατὰ νου πάντοτε ο Πρεσβύτερος.

Το φαιλόνιο είναι το ένδυμα το οποίο ο ιερέας το φοράει πάνω από το Στιχάριον. Καλύπτει τους ώμους του ιερέως, δε φέρει μανίκια, ενώ στο έμπροσθεν μέρος καταλήγει ως μέση του κορμού του πρσβυτέρου, ενώ στο οπίσθιο είναι επιμήκες και φτάνει ως την φτέρνα. Όπως προαναφέρθηκε φέρει δύο χρωματισμούς, λευκό και κόκκινο, ενώ πάνω του εικονίζονται σταυροί γι'αυτό και στην αρχαία Εκκλησία λεγόταν πολυσταύριο και ενεδύονταν με αυτό και οι επίσκοποι. Κατά την τελετουργική ένδυσή του ο ιερέας, το φαράει τελευταίο ενώ απαγγέλει το ψαλμικό (131,9) «Οι Ιερείς σου, Κύριε, ενδύονται δικαιοσύνην, και οι όσιοί σου αγαλλιάσει αγαλλιάσονται. Πάντοτε νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν». Σ' όλες τις αρχαίες τοιχογραφίες οι Επισκόποι παρίστανται πάντα φέροντας Φαιλόνιο.

Βιβλιογραφία

  • «Στοιχεία Ορθόδοξης Λατρείας», Έκδοσις Ιεράς Μονής Παναγίας Παραμυθίας, Ρόδος.


Το παρόν λήμμα ή τμήμα του χρήζει επέκτασης (δηλ., περισσότερες πληροφορίες). Μπορείτε να βοηθήσετε το OrthodoxWiki επεκτείνοντάς το.