12.398
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
→Εισαγωγή
===Εισαγωγή===
Η θεολογία του Τερτυλλιανού κατά βάση είναι αντιρρητική και προσδιορίζεται από την πολυμάθειά του και το νομική του αντίληψη. Κάτι τέτοιο διαφαίνεται από τη σύνταξη έργων κατά των [[Αίρεση|αιρετικών]] της εποχής, [[Γνωστικισμός|γνωστικών]] και [[Μοναρχιανισμός|μοναρχιανών]], αλλά και τη μνεία σε πολλές αιρετικές ομάδες. Στηρίχτηκε στο Επίσης πρέπει να τονιστεί πως το έργο προγενεστέρων συγγραφέων του στηρίχτηκε σε προγενέστερους συγγραφείς και ιδίως των [[Απολογητές|απολογητών]] και του Ειρηναίου<ref>Στ. Παπαδόπουλος, Πατρολογία Α΄, σελ. 360</ref>.
Σταθερή μέριμνά του ήταν η απόδειξη της αλήθειας της εκκλησίας. Το έργο του είναι επηρεασμένο από τον Ειρηναίο, γι αυτό και οι βασικές αρχές που ακολουθεί, καθοδηγούνται από τη σκέψη του. Υποστήριζε λοιπόν κι αυτός τον Κανόνα της Αλήθειας, ο οποίος προσδιοριζόταν από τον ένα και [[Αγία Τριάδα|τριαδικό Θεό]]<ref>Κ. Σκουτέρης, Ιστορία των Δογμάτων Α΄, σελ. 400</ref>. Εισάγει τους όρους ''trinitas'' και ''persona'', που πλέον θα καθιερωθούν στη δυτική θεολογική ορολογία, ενώ [[Αγία Γραφή]] και [[Ιερά Παράδοση]] θα αποτελέσουν τα όπλα του στην προάσπιση από τους αιρετικούς. Το ευαγγέλιο, κατά το μοντέλο της [[Παλαιά Διαθήκη|Παλαιάς Διαθήκης]], αποτελεί το νόμο.
