Αλλαγές

Με τον όρο [[Συναξάρι]], ο οποίος ετυμολογείται από τη λέξη ''σύναξη'', που σημαίνει ''συνάθροιση'' των πιστών στους ναούς προς τιμή κάποιου αγίου ή κάποιου εκκλησιαστικού γεγονότος<ref>Παπαδόπουλος Αντώνιος, ''Αγιολογία'', τόμ. Ι - ''Θέματα γενικά, ειδικά και εορτολογίου'', Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1996, σελ. 18.</ref>, αναφερόμαστε σε μια διήγηση η οποία αφορά τη ζωή των [[Άγιος|αγίων]] ή διάφορες εορτές<ref>Τσάμης Γ. Δημητρίος, ''Αγιολογία της Ορθόδοξης Εκκλησίας'', Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1999, σελ. 32.</ref>. Τα ''Συναξάρια'' δημιουργήθηκαν από συντμήσεις [[Μάρτυρας|Μαρτυρίων]] και Βίων [[Άγιος|αγίων]] τα οποία γράφτηκαν από διάφορους ανώνυμους μεταγενέστερους συγγραφείς<ref>Τσάμης, ''Αγιολογία...'', ό.π.</ref>. Στο πλαίσιο αυτό, το ''συναξάρι'' είναι η διήγηση και η περιγραφή πρώτα του μαρτυρικού θανάτου του πιστού χριστιανού και δεύτερον του μαρτυρικού βίου όλων των [[Άγιος|Αγίων]] της εκκλησίας, που προέρχεται από τις συνέπειες της ομολογίας της ορθοδόξου πίστεως<ref>Κορακίδης Σ. Αλεξάνδρος, ''Αγιότητα και Μαρτύριο - Η Αγιολογία της Ορθοδόξου Εκκλησίας'', εκδ. Νεκτ. Παναγόπουλος, Αθήνα 2000, σελ. 122.</ref>, με αναφορές στα παθήματα για το όνομα του [[Χριστός|Χριστού]]<ref>Κορακίδης, ''Αγιότητα...'', ό.π., σελ. 123.</ref> αλλά και στην καθημερινή ζωή της προσευχής και της [[Νηστεία|νηστείας]] των αγίων, της [[Αγρυπνία|αγρυπνίας]], της [[ελεημοσύνη|ελεημοσύνης]] τους και της διαρκούς [[Μετάνοια|μετάνοιας]] για τις [[Αμαρτία|αμαρτίες]] της ζωής αυτής και τις ατέλειες της κάθε στιγμής<ref>Κορακίδης, ''Αγιότητα...'', ό.π., σελ. 124.</ref>.