Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
→Αγάπιος Λάνδος
<div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">
====[[ΆγιοςΑγαθό]]====<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;"><div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div> :Η έννοια του ''Αγαθού'' για την Ορθόδοξη Εκκλησία, ταυτίζεται με το θέλημα του ''αγαθού'' Θεού, το οποίο είναι και το ασφαλές και αλάνθαστο κριτήριο για το περιεχόμενο της εννοίας αυτής. Καθώς ο Θεός είναι κατά απόλυτο τρόπο ''αγαθός'', κατά συνέπεια, τέλεια αγαθό είναι κάθε τι που είναι σύμφωνο με το θέλημα Του.<br>'''<small>(Παν. Δημητρόπουλος, «''Αγαθόν''», ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'', τόμ. 1, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1962, στ. 100)'''</small></div> ====[[Αγαμία]]====<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;"><div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div> :Με τον όρο [[Αγαμία]] στην θεολογική ορολογία, αναφερόμαστε στην πλήρη αποχή του ατόμου από τη σεξουαλική ζωή, κατάσταση που ονομάζεται και [[Παρθενία]]. Με βάση τα λόγια του ίδιου του [[Χριστός|Ιησού]] ("ου πάντες χωρούσι τον λόγον τούτον, αλλ' οις δέδοται", ''Ματθ. 19:11''), θεωρείται ότι η κατάσταση της ''αγαμίας'' είναι δώρο Θεού (θαύμα) και ειδική κατάσταση ''υπέρ φύσιν'' (και όχι ''παρά φύσιν'').<br>'''<small>(Ν. Μπουγάτσος, «''Αγαμία''», ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'', τόμ. 1, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1962, στ. 113)'''</small></div> ====[[Αγάπες]]====<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;"><div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div> :[[Αγάπες]] ονομάζονταν οι κοινές συνεστιάσεις των πιστών της αρχαίας εκκλησίας, οι οποίες, αρχικά ήταν στενά συνδεδεμένες με τη [[Θεία Ευχαριστία]], ως αρχέγονη μορφή αυτού του [[Ιερά Μυστήρια|μυστηρίου]] της Εκκλησίας. Οι συνάξεις αυτές, από τις οποίες αργότερα διαχωρίστηκε η Θεία Ευχαριστία, περιελάμβαναν κήρυγμα, απαγγελία ύμνου και κοινή προσευχή.<br>'''<small>(Πατρώνος Π. Γεώργιος, Θέματα Θεολογίας της Καινής Διαθήκης, τέυχος Α' - «''Το Αποστολικό Κήρυγμα στην πρώτη Εκκλησία''», Αθήνα 1985, σελ. 17)'''</small></div> ====[[Αγάπη]]====<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;"><div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div> :Σύμφωνα με την [[Καινή Διαθήκη]] η αγάπη προς τον πλησίον και η αγάπη προς το Θεό είναι οι δύο εντολές που αποτελούν το αποκορύφωμα του Νόμου (Μάρκ. 12:28-33). Σύμφωνα με τον [[Ιωάννης ο Σιναΐτης|Άγ. Ιωάννη τον Σιναΐτη]], η αγάπη ως προς την ποιότητα της είναι (κατά το δυνατό) ομοίωση με τον Θεό, ως προς την ενέργεια της, «''μέθη της ψυχής''», ως προς τις ιδιότητες της, «''πηγή πίστεως, άβυσσος μακροθυμίας, θάλασσα ταπεινώσεως''». Αγάπη είναι η απόρριψη κάθε εχθρικής και αντιθέτου σκέψεως, εφ' όσον «''η αγάπη ου λογίζεται το κακόν''» (Α' Κορ. 13:5). Όμως, αυτός που θέλει να περιγράψει πλήρως την αγάπη, είναι σαν να επιχειρεί να περιγράψει τον ίδιο το Θεό καθώς «''ο Θεός αγάπη εστίν''» (Α' Ιω. 4:8) και αυτή η προσπάθεια ομοιάζει με εκείνη του τυφλού «''που μετρά στην άβυσσο τους κόκκους της άμμου''».<br>'''<small>(Αγ. Ιωάννου Σιναΐτου, «''Κλίμαξ''» (μτφρ. Αρχιμ. Ιγνατίου), 8η έκδ., Ι.Μ. Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής 1995, σελ. 409)'''</small></div> ====[[Αγάπιος Λάνδος]]====<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;"><div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div> :[[Αγάπιος Λάνδος]], κατά κόσμον ''Αθανάσιος Λάνδος'' (ο ίδιος υπογράφει σε όλα τα έργα του ως Αγάπιος Μοναχός ο Κρής) ήταν διαπρεπής λόγιος μοναχός και εκκλησιαστικός συγγραφέας. Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης το 1600 και πέθανε στη Βενετία το 1664/70.Τα σπουδαιότερα έργα του είναι το ''Αμαρτωλών Σωτηρία '' και το ''Γεωπονικόν''.<br>'''<small>(Εγκυκλοπαίδεια ''"Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα", λήμμα «''Αγάπιος Λάνδος''» Αθήνα 1997 τόμος 1, σελ. 171) '''</small></div> ====[[Άγαρ]]====
<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;">
<div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div>
:[[ΆγιοςΆγαρ]] ονομάζεται το μέλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας που αγωνίσθηκε και βίωσε το αποτέλεσμα της ελεύθερης αποδοχής του θελήματος ονομάζονταν η αιγύπτια δούλη του Θεού, που είναι η καρποφορία της πατριάρχου [[Θεία Χάρη|Θείας ΧάριτοςΑβραάμ]] μέσα του, ως δώρο Θεού. Ο Άγιοςμε την οποία, σύμφωνα με τα ισχύοντα έθιμα, απέκτησε ένα γιο, τον Ισμαήλ, λόγω στειρότητας της γυναίκας του [[Ιωάννης ο Δαμασκηνός|Άγιο Ιωάννη Σάρρας]] (πριν γεννήσει με θεϊκή παρέμβαση τον Δαμασκηνό[[Ισαάκ]], είναι διάκονος και φίλος και υιός του Θεού, έμψυχος ναός Θεού και καθαρό κατάλυμα για να κατοικήσει ο Κύριος. Βρίσκεται στα χέρια του Θεού, και υπάρχει στη ζωή και το φως, επειδή και ο ίδιος ο Θεός είναι ζωή και φως).<br>'''<small>(Δαμασκηνός Ιωάννης, «''Έκδοσις ακριβής της ορθοδόξου πίστεωςΆγαρ''» (μτφρ. Ν. Ματσούκα), ΠουρναράςΜουστάκης Βασίλειος, ''Λεξικό της Αγίας Γραφής'', Θεσσαλονίκη 1992Αθήναι 1955, σελ. 385-39012)'''</small></div>
====[[ΑγαθόΑγγαίος]]====
<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;">
<div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div>
:Η έννοια του ''Αγαθού'' για την Ορθόδοξη Εκκλησία[[Αγγαίος]] ονομάζεται ένας από τους λεγόμενους "ελάσσονες" προφήτες της [[Παλαιά Διαθήκη|Παλαιάς Διαθήκης]], ταυτίζεται με το θέλημα συγγραφέας του ''αγαθού'' Θεούομώνυμου [[Βιβλικός κανόνας|κανονικού]] βιβλίου, το οποίο είναι και το ασφαλές που ήκμασε τον 6ο αιώνα π.Χ. και αλάνθαστο κριτήριο εργάστηκε ιδιαίτερα για το περιεχόμενο της εννοίας αυτής. Καθώς ο Θεός είναι κατά απόλυτο τρόπο ''αγαθός'', κατά συνέπεια, τέλεια αγαθό είναι κάθε τι που είναι σύμφωνο με το θέλημα Τουτην ανοικοδόμηση του [[Ναός του Σολομώντα|Ναού του Σολομώντα]] μετά την καταστροφή του από τον [[Ναβουχοδονόσορ|Ναβουχοδονόσορα]].<br>'''<small>(ΠανΚαλαντζάκης Ε. ΔημητρόπουλοςΣταύρος, «''ΑγαθόνΕισαγωγή στην Παλαιά Διαθήκη''», ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'', τόμ. 1, εκδ. Μαρτίνος Αθ.Πουρναράς, Αθήνα 1962Θεσσαλονίκη 2006, στσελ. 100789-799)'''</small></div>
====[[ΑγαμίαΆγγελος]]====
<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;">
<div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div>
:Με τον όρο [[ΑγαμίαΆγγελος|Άγελλοι]] στην θεολογική ορολογίαονομάζονται όντα νοερά, αναφερόμαστε στην πλήρη αποχή του ατόμου από τη σεξουαλική ζωήλογικά και αυτεξούσια που ανήκουν στον υπέρ-αίσθηση, κατάσταση που ονομάζεται πνευματικό κόσμο. Ονομάζονται και αγαθά πνεύματα. Είναι αθάνατοι κατά χάρη και [[Παρθενία]]όχι κατά φύση. Με βάση τα λόγια του ίδιου Είναι πλέον άτρεπτοι προς το κακό, μετά την πτώση του [[ΧριστόςΕωσφόρος|Ιησούεωσφόρου]] ("Ου πάντες χωρούσι . Αν και σε σχέση με τον λόγον τούτονάνθρωπο είναι ασώματοι και άυλοι, αλλ' οίς δέδοται"εντούτοις, ''Ματθσυγκρινόμενοι προς το Θεό είναι παχυλοί όπως και κάθε τι [[Κτιστό]]. 19:11'')Τα αγαθά πνεύματα είναι δυνατόν να εμφανίζονται στους άξιους χριστιανούς, θεωρείται ότι η κατάσταση χωρίς να έχουν την ιδιότητα της ''αγαμίας'' είναι δώρο Θεού (θαύμα) και ειδική κατάσταση ''υπέρ φύσιν'' (και όχι ''παρά φύσιν'')πανταχού παρουσίας.<br>'''<small>(Ν. ΜπουγάτσοςΑγίου Νεκταρίου, «''ΑγαμίαΟρθόδοξος Ιερά Κατήχησις''», ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'', τόμ4η έκδ. 1, εκδ. Μαρτίνος ΑθΒασ.Ρηγόπουλου, Αθήνα 1962Θεσσαλονίκη 2001 (c1899), στσελ. 11351-56)'''</small></div>
====[[ΑγιογραφίαΑγγλικανισμός]]====
<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;">
<div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div>
:''[[ΑγιογραφίαΑγγλικανισμός]] ονομάζεται η επίσημη θρησκεία της Μεγάλης Βρετανίας από το 1534, όταν η προσωπική διαμάχη μεταξύ του [[Πάπας|πάπα]] και του βασιλιά Ερρίκου Η΄ οδήγησε στην απόσπασή της από τους [[Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία|ρωμαιοκαθολικούς]]'' ή αλλιώς ''Εικονογραφία'' (=ζωγραφική Εικόνων) ονομάζουμε: 1) . Διατηρεί συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που του προσδίδουν την ζωγραφική παράσταση με θρησκευτική θεματολογία που βρίσκεται σε φορητή εικόνα ή τοίχο ναού 2) Διήγηση για τη ζωή των Αγίωνιδιαίτερη μορφή του, ως μιας μέσης οδού μεταξύ [[Προτεσταντισμός|Προτεσταντισμού]] και Ρωμαιοκαθολικισμού.<br>'''<small>(«''ΑγιογραφίαΑγγλικανισμός''», Μαλαβάκης Νίκος, «Εικονογραφημένο Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό ''ΒυζαντινολόγιοΠάπυρος-Λεξικό Εκκλησιαστικών και Θρησκευτικών όρωνLarousse''», Αστήρεκδ. Πάπυρος, Αθήνα 19992003, σελ. 9)'''</small></div>
====[[Άγιο Πνεύμα]]====
:Το [[Άγιο Πνεύμα]] είναι το τρίτο πρόσωπο της Τριαδικής Θεότητος ([[Αγία Τριάδα|Αγίας Τριάδας]]), πλήρης και τέλειος Θεός, [[ομοούσιο]] με τον [[Θεός Πατήρ|Πατέρα]] και γι αυτό ''Άγιο'' όπως Εκείνος. Δεν έχει ούτε τέλος ούτε αρχή, είναι συναΐδιο και άχρονο. Είναι ανεξάρτητο, όσον αφορά τα [[υποστατικά ιδιώματα]], και μη υποτασσόμενο σε κανένα άλλο πρόσωπο της αγίας Τριάδας. Έχει την ίδια δύναμη, τιμή και δόξα με τα άλλα δύο πρόσωπα της Τριαδικής Θεότητας, τον Πατέρα και τον [[Χριστός|Υιό]].<br>'''<small>(Θεοδώρου Ανδρέας, «''Βασική Δογματική Διδασκαλία - Πιστεύω εις ένα Θεόν''», 2η έκδ., Αποστολική Διακονία, Αθήνα 2007, σελ. 135.143)'''</small></div>
====[[Αγιογραφία]]====
<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;">
<div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div>
:''[[Αγιογραφία]]'' ή αλλιώς ''Εικονογραφία'' (=ζωγραφική Εικόνων) ονομάζουμε: 1) την ζωγραφική παράσταση με θρησκευτική θεματολογία που βρίσκεται σε φορητή εικόνα ή τοίχο ναού 2) Διήγηση για τη ζωή των Αγίων.<br>'''<small>(«''Αγιογραφία''», Μαλαβάκης Νίκος, «''Βυζαντινολόγιο-Λεξικό Εκκλησιαστικών και Θρησκευτικών όρων''», Αστήρ, Αθήνα 1999)'''</small></div>
====[[Άγιοι Τόποι]]====
<div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div>
:''[[Αγιολογία]]'' ονομάζουμε τον κλάδο της [[θεολογία|θεολογίας]] που μελετά κάθε είδους μνημείο (κείμενα, έργα τέχνης, κ.λπ.) που αφορά τη στη ζωή και το στο έργο των [[Άγιος|Αγίων]].<br>'''<small>(Τσάμης Γ. Δημητρίος, ''Αγιολογία της Ορθόδοξης Εκκλησίας'', Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1999, σελ. 17)'''</small></div> ====[[Άγιος]]====<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;"><div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div> :[[Άγιος]] ονομάζεται το μέλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας που αγωνίσθηκε και βίωσε το αποτέλεσμα της ελεύθερης αποδοχής του θελήματος του Θεού, που είναι η καρποφορία της [[Θεία Χάρη|Θείας Χάριτος]] μέσα του, ως δώρο Θεού. Ο Άγιος, σύμφωνα με τον [[Ιωάννης ο Δαμασκηνός|Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό]], είναι διάκονος και φίλος και υιός του Θεού, έμψυχος ναός Θεού και καθαρό κατάλυμα για να κατοικήσει ο Κύριος. Βρίσκεται στα χέρια του Θεού, και υπάρχει στη ζωή και το φως, επειδή και ο ίδιος ο Θεός είναι ζωή και φως. Στο ζήτημα της αναγνώρισης των αγίων, θα πρέπει να επισημανθεί ότι, στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν υπάρχει κάποια επιτροπή ελέγχου και αξιολόγησης αγίων ή καταμέτρησης αμαρτιών και αρετών τους και "βαθμολόγησης" αυτών (''βλ. λήμμα [http://el.orthodoxwiki.org/%CE%A0%CF%81%CF%8C%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF:%CE%91#.CE.91.CE.B3.CE.AF.CF.89.CE.BD_.CE.B4.CE.B9.CE.B1.CE.BA.CE.AE.CF.81.CF.85.CE.BE.CE.B7 Αγίων διακήρυξη]'')<br>'''<small>(Δαμασκηνός Ιωάννης, «''ΠΑΠΥΡΟΣ - ΜΕΓΑ ΛΕΞΙΚΟ Έκδοσις ακριβής της Ελληνικής Γλώσσαςορθοδόξου πίστεως''»(μτφρ. Ν. Ματσούκα), Πουρναράς, εκδοτικός οργανισμός ΠάπυροςΘεσσαλονίκη 1992, Αθήνα 2005 [CDσελ. 385-ROM]390)'''</small></div>
====[[Αγιοταφική Αδελφότητα]]====
:''Αγιοταφική Αδελφότητα'' ονομάζεται το σύνολο των [[Μοναχισμός|μοναχών]] και [[Κλήρος|κληρικών]] που με την ύψωση της Εκκλησίας των Ιεροσολύμων σε [[Πατριαρχείο]] (4ος αι.) οργανώθηκε στην περιοχή των προσκυνημάτων των [[Άγιοι Τόποι|Αγίων Τόπων]] με επικεφαλής τον [[Πατριάρχης|Πατριάρχη]], προς εξυπηρέτηση των πιστών και των ενοριακών κοινοτήτων της περιοχής.<br>'''<small>(«''Αγιοταφική Αδελφότης''», Ζαχαρόπουλος Νίκος, ''Επίτομο Ιστορικό-Θεολογικό Λεξικό'', University Studio Press, Θεσσαλονίκη 2003)'''</small></div>
====[[Αγίων διακήρυξη]]====
<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;">
<div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div>
:Με τον όρο ''διακήρυξη της αγιότητας'' κάποιου προσώπου (λανθασμένα, ''αγιοποίηση'') αναφερόμαστε στη διαπίστωση από το πλήρωμα της Εκκλησίας του γεγονότος ότι αποθανόν μέλος της, είχε και έχει χαρίσματα [[Άγιος|αγίου]]. Το γεγονός αυτό, πρώτα μαρτυρείται από μικρό ή μεγάλο αριθμό αξιόπιστων μελών της Εκκλησίας, και κατόπιν, με συνοδική πράξη, αναγνωρίζεται επίσημα ως γεγονός. Η σύνοδος, δεν αποφασίζει, ούτε κρίνει την αγιότητα, απλώς τη διακηρύσσει. Ανάλογη διαδικασία δεν υπήρχε κατά την πρώτη χιλιετία, οπότε οι άγιοι αναγνωρίζονταν από κλήρο και λαό χωρίς την επίσημη επικύρωση.<br>'''<small>(Παπαδόπουλος Γ. Στυλιανός, «''Διαπίστωση και Διακήρυξη της Αγιότητας των Αγίων''», εκδ. Τέρτιος, Κατερίνη 1990)'''</small></div>
====[[Άγκυρα]]====
<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;">
<div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div>
:[[Άγκυρα]] ονομάζεται το παλαιοχριστιανικό και [[Βυζάντιο|Βυζαντινό]] θρησκευτικό σύμβολο, σύμφωνα με το περιεχόμενο του οποίου, όπως η άγκυρα συγκρατεί ασφαλές το σκάφος στο τρικυμιώδες πέλαγος ή στο λιμάνι, έτσι και η πίστη στον [[Χριστός|Ιησού Χριστό]] προσφέρει στον άνθρωπο ασφάλεια και ελπίδα για τη [[Σωτηρία]].<br>'''<small>(Ανδρ. Παπαγεωργακόπουλος, «''Άγκυρα''», ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'', τόμ. 1, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1962, στ. 279)'''</small></div>
====[[Αγκύρας Σύνοδος]]====
<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;">
<div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div>
:[[Σύνοδος Άγκυρας|Σύνοδος της Άγκυρας]] ονομάστηκε μία σημαντική τοπική [[σύνοδος]] του 314 μ.Χ. η οποία εξέδωσε 25 [[Σύνοδος Άγκυρας (κανόνες)|κανόνες]] με τους οποίους ρυθμιζόταν η εκκλησιαστική τάξη μετά τη δύσκολη και προβληματική περίοδο των [[Διωγμοί|διωγμών]].<br>'''<small>(Σκουτέρης Β. Κωνσταντίνος, ''Ιστορία Δογμάτων'', τόμ. Β', Αθήνα 2004, σελ. 274)'''</small></div>
[[Κατηγορία:Λεξικό|Α]]
