Άνοιγμα κυρίως μενού

OrthodoxWiki β

Αλλαγές

καμία σύνοψη επεξεργασίας
{{επιμέλεια}}
{{πηγές}}
Μία πρωτοχριστιανική επιστολή που γράφτηκε μεταξύ 98 και 107 μ.Χ., από τον άγιο Ιγνάτιο τον Θεοφόρο, 2ο Επίσκοπο Αντιοχείας, καθώς βάδιζε προς το μαρτύριό του. Πρόκειται για μία από τις 7 γνήσιες Επιστολές του αγίου Ιγνατίου, που διασώθηκαν ως σήμερα.
Σε αυτή την επιστολή του αγίου Ιγνατίου, βρίσκουμε ντοκουμέντα για την ύπαρξη Επισκοπικού συστήματος στην πρωτοχριστιανική Εκκλησία. Ειδικά σε αυτή την επιστολή, που απευθύνεται κυρίως προς τον Επίσκοπο Σμυρναίων Πολύκαρπο, βρίσκουμε στοιχεία για τις ευθύνες του Επισκόπου επί της Εκκλησίας. Έτσι ο Επίσκοπος εμφανίζεται ως το ''κέντρο της ενότητας της Εκκλησίας'', ως ο υπεύθυνος της (Χριστιανικής επικράτειας της) περιοχής του, ως αυτός που βαστάζει όλη του την [[Εκκλησία]] και τις αμαρτίες της με προσευχές, (που θα πρέπει να είναι αδιάλλειπτες). Ο Επίσκοπος παρομοιάζεται με κυβερνήτη πλοίου, που τα πάντα πρέπει να γίνονται μόνο με τη γνώμη του, ακόμα και οι γάμοι, διαφορετικά δεν είναι κατά Χριστόν. Είναι αυτός που στέλνει ουσιαστικά εκ μέρους της Εκκλησίας του κάποιους Χριστιανούς σε αποστολή, και μαζί του εμφανίζεται και η Ιερά Σύνοδος, η οποία είναι αυτή που αποφασίζει τη χειροτονία για κάποια διακονία.
== Απολογητικό περιεχόμενο της Επιστολής == Και σε αυτή την επιστολή του αγίου Ιγνατίου, βρίσκουμε ντοκουμέντα για την ύπαρξη Επισκοπικού συστήματος στην πρωτοχριστιανική Εκκλησία. Μάλιστα ειδικά σε αυτή την επιστολή, που απευθύνεται κυρίως προς τον Επίσκοπο Σμυρναίων Πολύκαρπο, βρίσκουμε στοιχεία για τις ευθύνες του Επισκόπου επί της Εκκλησίας. Εμφανίζεται λοιπόν ο Επίσκοπος ως το κέντρο της ενότητας της Εκκλησίας, ως ο κάτοχος της (Χριστιανικής επικράτειας της) περιοχής του, ως αυτός που βάσταζε όλη του την Εκκλησία και τις αμαρτίες της με προσευχές, (που μάλιστα θα έπρεπε να είναι και αδιάλλειπτες, δηλαδή ο Επίσκοπος να είναι στον Φωτισμό). Ο Επίσκοπος παρομοιάζεται με κυβερνήτη πλοίου, που τα πάντα πρέπει να γίνονται μόνο με τη γνώμη του, ακόμα και οι γάμοι, διαφορετικά δεν είναι κατά Χριστόν. Είναι αυτός που στέλνει ουσιαστικά εκ μέρους της Εκκλησίας του κάποιους Χριστιανούς σε αποστολή, και μαζί του εμφανίζεται και η Ιερά Σύνοδος, η οποία είναι αυτή που αποφασίζει τη χειροτονία για κάποια διακονία. Ενδιαφέρων είναι επίσης ο τίτλος που αποδίδει στον Επίσκοπο Πολύκαρπο ο Επίσκοπος Ιγνάτιος: "Θεομακαριστότατε"! Κάτι που δείχνει ότι ακόμα και οι προσφωνήσεις των σημερινών Ορθοδόξων Επισκόπων, είναι ΠΡΩΤΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣως ''Θεομακαριστότατο''. Πέραν του θέματος του Επισκόπουτης επισκοπικής διαδοχής, στο κείμενο βρίσκουμε ντοκουμέντα για την πίστη της πρώτης Εκκλησίας, ότι ο Χριστός είναι ο Θεός μας, (Θεότητα του Κυρίου), και ότι είναι ΑΧΡΟΝΟΣ''άχρονος'', κάτι που αποδεικνύει την πίστη της πρώτης Εκκλησίας, για έναν ΑΝΑΡΧΟ άναρχο Ιησού, και όχι για ένα κτίσμα με χρονική αρχή, όπως υποστήριξε ο [[Άρειος ]] στον 4ο αιώνα. Χρήσιμο απολογητικό στοιχείο κατά του Προτεσταντισμού, είναι επίσης η εκούσια αγαμία και αγνότητα που μπορούσε να επιλέξει κάποιος, όπως και σήμερα κάνει η Εκκλησία με τη δυνατότητα επιλογής αγαμίας, ώστε κάποιος να γίνει Ιερομόναχος ή μοναχός.
== Το αρχαίο Κείμενο της Επιστολής ==
12.398
επεξεργασίες