12.398
επεξεργασίες
Αλλαγές
καμία σύνοψη επεξεργασίας
{{πηγές}}
Μία πρωτοχριστιανική επιστολή που γράφτηκε μεταξύ 98 και 107 μ.Χ., από τον άγιο Ιγνάτιο τον Θεοφόρο, 2ο Επίσκοπο Αντιοχείας, καθώς βάδιζε προς το μαρτύριό του. Πρόκειται για μία από τις 7 γνήσιες Επιστολές του αγίου Ιγνατίου, που διασώθηκαν ως σήμερα.
Σε αυτή την επιστολή του αγίου Ιγνατίου, βρίσκουμε ντοκουμέντα για την ύπαρξη Επισκοπικού συστήματος στην πρωτοχριστιανική Εκκλησία. Ειδικά σε αυτή την επιστολή, που απευθύνεται κυρίως προς τον Επίσκοπο Σμυρναίων Πολύκαρπο, βρίσκουμε στοιχεία για τις ευθύνες του Επισκόπου επί της Εκκλησίας. Έτσι ο Επίσκοπος εμφανίζεται ως το ''κέντρο της ενότητας της Εκκλησίας'', ως ο υπεύθυνος της (Χριστιανικής επικράτειας της) περιοχής του, ως αυτός που βαστάζει όλη του την [[Εκκλησία]] και τις αμαρτίες της με προσευχές, (που θα πρέπει να είναι αδιάλλειπτες). Ο Επίσκοπος παρομοιάζεται με κυβερνήτη πλοίου, που τα πάντα πρέπει να γίνονται μόνο με τη γνώμη του, ακόμα και οι γάμοι, διαφορετικά δεν είναι κατά Χριστόν. Είναι αυτός που στέλνει ουσιαστικά εκ μέρους της Εκκλησίας του κάποιους Χριστιανούς σε αποστολή, και μαζί του εμφανίζεται και η Ιερά Σύνοδος, η οποία είναι αυτή που αποφασίζει τη χειροτονία για κάποια διακονία.
== Το αρχαίο Κείμενο της Επιστολής ==