Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
→Η έννοια του δανείου στη φιλολογία
:* Η δεύτερη περίπτωση, σχετίζεται με την άποψη περί αρχικής υπάρξεως πολυθεϊσμού στο [[Ισραήλ]] που εξελίχθηκε σε μονοθεϊσμό, με βάση μια επιγραφή χαραγμένη σε κομμάτι από πηλό, του 7ου π.Χ. αιώνα, που βρέθηκε κοντά στη Χεβρώνα, η οποία κατά την γνώμη κάποιων ερευνητών, αναφέρει πως η χαναανιτική θεότητα [[Ασερά]] ήταν αρχικά η σύζυγος του [[Τετραγράμματο|Γιαχβέ]] στην επίσημη θρησκεία του [[Ισραήλ]]. Η τοποθέτηση αυτή, στα πλαίσια του θρησκευτικού συγκριτισμού, προσπαθεί να αναδείξει ότι δεν μπορούν να προβάλλονται ισχυρισμοί θρησκευτικής ιδιαιτερότητας και αυτοτέλειας, μια που η ισραηλιτική θρησκεία δεν αποτελεί παρά μία δανεισμένη χαναανιτική πολυθεϊστική θρησκεία, από την οποία απλώς αφαιρέθηκαν οι θυληκές θεότητες.<br>
Σε αυτό λοιπόν το εύρημα, ο άγνωστος συγγραφέας του γράφει τα εξής (από το ''The Anchor Bible Dictionary'', Doubleday, έκδ. 1992):
<div style="font-size:95%; -moz-column-count:2; column-count:2;">
'''Aγγλικό κείμενο:'''
''Uriyahu the rich wrote it.''<br>
''Blessed be Uriyahu by Yahweh.''<br>
''For from his enemies by his Asherah he has saved him.''<br>
''by Oniyahu''<br>
''and by his Asherah''<br>
''his A(she)rah''<br>
'''Σε μετάφραση:'''
''Ο Ουριαχού ο πλούσιος το έγραψε.''<br>
''Ευλογημένος ας είναι ο Ουριαχού από τον Γιαχβέ.''<br>
''Διότι εκ των εχθρών του δια του (της) Ασερά αυτού τον έσωσε.''<br>
''Από τον Ουριαχού''<br>
''Και από την Ασερά του''<br>
''την Ασερά''<br>
</div>
Τα προβλήματα αυτής της επιγραφής είναι αρκετά και αποτελούν αντικείμενο διαμάχης επί σειρά ετών. Σε μια πρώτη ανάγνωση θα μπορούσε κάποιος να διαπιστώσει την διαφορά ανάμεσα στην υπαρκτή διατύπωση ''διά του (ή της) Ασερά'' και στην εικαζόμενη διατύπωση που υπονοεί ''διά της [συζύγου του Γιαχβέ] Ασερά''. Ακόμα όμως και αν η λέξη ''Ασερά'' πράγματι θεωρηθεί ότι αναφέρεται σε σύζυγο του Γιαχβέ, και δεν σημαίνει το προσωποποιημένο λατρευτικό, ξύλινο αντικείμενο όπως πολλοί θεωρούν (π.χ. η ανέγερση στηλών ως λατρευτικά αντικείμενα της θεάς Ασερά αναφέρεται στο βιβλίο ''Βασιλειών Δ''' και αλλού), υπάρχουν ανεξήγητες διατυπώσεις στο κείμενο (για παράδειγμα, οι δύο τελευταίες προτάσεις) που θα μπορούσαν να δείχνουν ότι η (ή το) [[Ασερά]], σχετίζεται με τον άνθρωπο Ουριαχού και όχι με τον [[Γιαχβέ]].<br>
:Πηγαίνοντας όμως και πέρα από αυτές τις γραμματικές και συντακτικές διαμάχες, η τοποθέτηση της Παλαιάς Διαθήκης δείχνει πως η επίσημη θρησκεία του Ισραήλ ήταν ο μονοθεϊσμός ο οποίος συχνά βρισκόταν σε μια διαδικασία έντονου συγκρητισμού προς τις επιρροές του Χαναανιτικού περιβάλλοντος και αυτή τη διαμάχη η Παλαιά Διαθήκη όχι μόνο δεν την καλύπτει αλλά την αναδεικνύει με έντονο τρόπο.<br>
Δεν μπορούμε εύκολα να αναφερθούμε σε "αφαίρεση" θυληκών θεοτήτων αφού ο θεός της Παλαιάς Διαθήκης δεν έχει φύλο. Επίσης, δεν υπάρχουν αναφορές για θεές και δεν ανιχνεύονται φυσιοκρατικές αντιλήψεις, σε αντίθεση με την Χαναανιτική μυθολογία από την οποία απουσιάζουν οι ιστορικής φύσης τοποθετήσεις και συσχετισμοί θεού και ανθρώπου, που γίνονται στην Παλαιά Διαθήκη.
:Επιπλέον, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι, στις βιβλικές διηγήσεις δεν παρατηρείται αποφυγή χρήσης των εικόνων του μυθολογικού περιβάλλοντος. Δεν χρειάζεται να επιδιώξουμε να ανακαλύψουμε κάτι που είναι "κρυμμένο" αφού οι ιεροί συγγραφείς δεν διστάζουν καθόλου να φανερώσουν τις επιρροές τους και να χρησιμοποιήσουν εικόνες όπως αυτή του τέρατος ''Λεβιάθαν'' προκειμένου να αποδώσουν τη δύναμη του θεού επάνω στο κακό, όπως επίσης δεν διστάζουν να φανερώσουν και να περιγράψουν τις περιόδους απιστίας των εβραίων.
Είναι βέβαιο ότι τα αγαλματίδια της θεάς της γονιμότητας βρέθηκαν συχνά στα χέρια των ισραηλιτών στα πλαίσια της διαρκούς πάλης ανάμεσα στη λατρεία του Γιαχβέ και των "ειδώλων". Σε μια παρόμοια περίπτωση, ο συγγραφέας του πλακιδίου που ανήκε προφανώς σε κάποια από τις ομάδες ή τις περιοχές που διατηρούσαν ένα παγανιστικό Γιαχβισμό, με την αναφορά στον ''Γιαχβέ και την Ασερά του'', ίσως να θεωρούσε αναγκαίο ο Γιαχβέ να έχει μία σύζυγο όπως ο θεός Ελ των χαναναίων.
===Διαφοροποίηση ουγκαριτικών κειμένων και Παλαιάς Διαθήκης===
Στα σημαντικά συμπεράσματα που θα μπορούσε κάποιος να εξάγει από την μελέτη των ουγκαριτικών κειμένων για την [[Παλαιά Διαθήκη]], θα πρέπει να προστεθούν και τα εξής:
:* Η απουσία της λατρείας του [[Βάαλ]] από τις [[Πατριαρχικές διηγήσεις]] της Παλαιάς Διαθήκης, εκτός από το ότι βεβαιώνει ότι η λατρεία αυτή ήταν μεταγενέστερη, δίνει σημαντική μαρτυρία για την αρχαιότητα των [[Πατριάρχες|Πατριαρχικών]] διηγήσεων, καθώς αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά, ήταν βέβαιο ότι θα εμφανίζονταν οι σχετικές αναφορές.
:* Η κριτική που ασκήθηκε από ενθουσιώδεις κύκλους μελετητών αμέσως μετά την εύρεση των κειμένων μάλλον υποχώρησε στην πορεία, καθώς τα ευρήματα της Ουγκαρίτ δεν μπόρεσαν να αναδείξουν ομοιότητες με την ισραηλιτική θρησκεία που να εισχωρούν σε βάθος, πέρα δηλαδή από ένα σύνολο αυτονόητων εξωτερικών επιρροών που άλλωστε δεν αποσιωπά ούτε η ίδια η Παλαιά Διαθήκη. Έτσι, ανάμεσα στις δύο γραμματείες υπάρχει ένα σύνολο από σημαντικές διαφορές:
:* Η θρησκεία της Ουγκαρίτ είναι πολυθεϊστική και φυσιοκρατική. Στη θρησκεία της Ουγκαρίτ, το σύμβολο του Ελ όπως απεικονίζεται στα ευρήματα και βρίσκεται επάνω από τα κεφάλια των εικονιζόμενων θυμίζει την συσχέτιση του Ελ με τον Κρόνο που αναφέρει ο Φίλων της Βύβλου. Επιτυχής φαίνεται όμως και ο συσχετισμός του Ελ προς τον Αιγυπτιακό θεό Ήλιο. Εκτός αυτού, ο αγώνας ανάμεσα στον Βάαλ και στον Μωτ δεν είναι παρά μια μυθολογική εξήγηση για την εναλλαγή των εποχών και των φυσικών φαινομένων. Ο Βάαλ είναι ο θεός της βροχής που εξουσιάζει σε όλη την περίοδο που οι κλιματολογικές συνθήκες της [[Συρία]]ς προκαλούν έντονη υγρασία. Η περίοδος που ακολουθεί την έντονη υγρασία και έχει ως αποτέλεσμα την ανάβλυση νερών από το έδαφος καθώς και το ζευγάρωμα των ζώων, αποδίδονται στον χρόνο παραμονής του Βάαλ επάνω στη γη. Οι έντονες θύελλες της Άνοιξης μαρτυρούν τον απεγνωσμένο αγώνα του Βάαλ, του οποίου η πτώση είναι μοιραία. Η καλοκαιρινή περίοδος, εποχή της ξηρασίας και της έλλειψης γονιμότητας, θεωρείται ως η περίοδος που επικρατεί ο Μωτ, μέχρι να έρθουν και πάλι οι πρώτες βροχές του Φθινοπώρου που θα σημάνουν την πτώση του Μωτ και την αναβίωση του Βάαλ.
:* Την ίδια στιγμή ακόμη και η δημιουργία στην Παλαιά Διαθήκη δεν ομοιάζει ως προς την ουσία άλλων κειμένων της περιοχής:<br>
::Ο Θεός του Ισραήλ ενεργεί μόνος, συσκέπτεται μόνο με τον εαυτό του. Η νίκη του πάνω στο χάος δεν είναι απόρροια μιας αληθινής μάχης. Το χάος δεν είναι μια θεότητα του κακού, δεν γίνεται λόγος για τέρατα και δαίμονες που νικήθηκαν ή αλυσοδέθηκαν από το Θεό. Η δημιουργία είναι η αυθόρμητη πράξη ενός παντοδύναμου Θεού, που ενεργεί σύμφωνα μ' ένα σχέδιο προς όφελος του ανθρώπου, τον οποίο δημιούργησε κατ' εικόνα του. Ακόμα και σε περιπτώσεις όπου συναντάμε εξωτερικές μυθολογικές ομοιότητες, σε όλους τους βιβλικούς συγγραφείς υπάρχει ένα είδος πνευματικής συγγένειας, μια ίδια δομή στη σκέψη και την πίστη. Κάθε χρήση του υλικού που τους παρέχουν οι πολιτισμοί και οι θρησκείες των γειτόνων τους, περνά από διαδικασία κάθαρσης ώστε να τεθεί στην υπηρεσία της θείας αποκαλύψεως. Όλα είναι φιλτραρισμένα και αναπλασμένα, με αναφορά προς την πίστη στο Θεό δημιουργό, του οποίου το σχέδιο της σωτηρίας ξεδιπλώνεται στην ανθρώπινη ιστορία. Ένα δείγμα αυτής της σκέψης διατυπώνεται στον ''Ψαλμό 82''. Εκεί η περιγραφή θυμίζει τα θεϊκά συμβούλια της Εγγύς Ανατολής όπου παίρνονταν όλες οι σημαντικές αποφάσεις, κάτι που συναντάμε και στα ουγκαριτικά κείμενα και ιδιαίτερα στο ''Έπος του Κερέτ''. Στο συμβούλιο αυτό όμως, ο Γιαχβέ προΐσταται, ελέγχοντας και αυτήν ακόμα την υπόσταση των ξένων θεοτήτων.
:* Το ουγκαριτικό κοσμοείδωλο παρουσιάζει μεγάλη διαφοροποίηση από αυτό της Παλαιάς Διαθήκης. Στην θρησκεία της Ουγκαρίτ, απαραίτητη προϋπόθεση για την ύπαρξη ζωής είναι η κυκλική ανατροφοδότησή μέσω του θανάτου. Ο χαρακτήρας της θρησκείας σχετίζεται με το κοσμοείδωλο της κυκλικής επαναφοράς που συναντάμε και στην Αρχαία Ελλάδα, όπως ακριβώς λέει ο Πλάτωνας στον Φαίδωνα (72ab):<br>
::''"[…] ει γαρ μη αεί ανταποδιδοίη τα έτερα τοις ετέροις γιγνόμενα, ώσπερει κύκλω περιιόντα, αλλ' ευθεία τις είη η γένεσις εκ του ετέρου μόνον εις το καταντικρύ και μη ανακάμπτοι πάλιν επί το έτερον μηδέ καμπήν ποιοίτο, οίσθ’ ότι πάντα τελευτώντα το αυτό σχήμα αν σχοίη και το αυτό πάθος αν πάθοι και παύσαιτο γιγνόμενα"''.
:Έτσι και στην Ουγκαρίτ, τα ευρήματα και τα λειτουργικά κείμενα δείχνουν ότι δεν είναι μόνον απαραίτητη η ζωή του Βάαλ αλλά και ο θάνατός του. Στο πλαίσιο αυτό, οι σπονδές που προσέφεραν στους νεκρούς ήταν πολλές: διάτρητοι σωλήνες μπήγονταν κάθετα στο έδαφος μέσα στους οποίους έριχναν τις σπονδές τους. Στα κάτω άκρα των σωλήνων αυτών βρέθηκαν φαλλικά ομοιώματα ή αγαλματίδια της θεάς της γονιμότητας.
:Την ίδια στιγμή, στο κοσμοείδωλο της Παλαιάς Διαθήκης, ο Θεός είναι απεριόριστος και ως ανεξάντλητος μπορεί διαρκώς να παράγει και να συντηρεί με μια ευθεία κίνηση επ' άπειρο, χωρίς να συναντάμε την ανάγκη αναπλήρωσης κάποιας απώλειας της θεϊκής ενέργειας. Έτσι, σε αντίθεση με τον κόσμο των ουγκαριτικών κειμένων, στην Παλαιά Διαθήκη δεν είναι αναγκαίο η δημιουργική και ζωοποιητική ενέργεια του θεού να γυρίζει πάλι στον εαυτό της για να ξαναπάει στην κτίση.
:* Ο αγώνας κατά του κακού τον οποίο συναντάμε στα ουγκαριτικά κείμενα έχει να κάνει με την φυσιοκρατική αντίληψη και τον αγροτικό χαρακτήρα της θρησκευτικότητας της Χαναάν και αποβαίνει τελείως προσωπικός γύρω από την επικράτηση του ενός ή του άλλου θεού (ή θεών). Στην Παλαιά Διαθήκη θεμελιώνεται ένας ηθικός μονοθεϊσμός όπου το κακό σχετίζεται κυρίως με την αποτυχία της ηθικής συνείδησης των ανθρώπων που είχαν ως βασική αρχή τη μίμηση της θεϊκής αγιότητας. Αποτέλεσμα αυτής της θεμελιώδους διαφοράς δεν είναι μόνο οι εξωτερικές διαφορές αλλά και η βάση επάνω στην οποία θεμελιώνεται η κάθε μία θρησκεία. Ο υποχρεωτικός φυσιοκρατικός κύκλος συνιστά περισσότερο ανελεύθερες σχέσεις μεταξύ θεών και ανθρώπου σε αντίθεση με την θρησκευτικότητα της Παλαιάς Διαθήκης που θεμελιώνεται επάνω σε ηθικούς όρους.
:* Ένα πλήθος από άλλες σημαντικές διαφοροποιήσεις ανάμεσα στις δύο γραμματείες, κάνουν πιο έντονη την διάσταση των δύο λαών. Του ουγκαριτικού που θεμελιώνεται επάνω στις φυσιοκρατικές-αγροτικές αντιλήψεις και του νομαδικού ισραηλιτικού που προέρχεται από το περιβάλλον της ερήμου. Τέτοιες είναι:
::* Η απουσία ονομάτων ισραηλιτικών εορτών
::* Η απουσία διηγήσεων περί δημιουργίας
::* Η απουσία διηγήσεων περί κατακλυσμού
::* Απουσία αναφορών περί ελεύθερης εκλογής περιούσιου λαού
::* Η απουσία της προφητείας
Είναι βέβαιο ότι ο ουγκαριτικός πολιτισμός φέρει τη σφραγίδα της εγχώριας, χαναανιτικής του προέλευσης. Ότι ανάμεσα στην Παλαιά Διαθήκη και τα ουγκαριτικά κείμενα βρίσκονται αρκετές εκφραστικές-εξωτερικές ομοιότητες, είναι γεγονός, που οφείλεται κυρίως στη στενή γειτνίαση των δύο λαών, στη σημιτική τους καταγωγή και στη γλωσσική συγγένεια Φοινίκων και Εβραίων. Η ίδια η Παλαιά Διαθήκη δεν αποσιωπά ότι από την εγκατάσταση των ισραηλιτών στη γη Χαναάν και κατόπιν, υπήρξαν επιδράσεις στη θρησκευτική τους ζωή, είναι όμως δύσκολο να υποδειχθεί ως πηγή των ισραηλιτικών παραδόσεων ο χαναανιτικός πολιτισμός. Ο ιστορικός και ηθικός θρησκευτικός πολιτισμός των ισραηλιτών θεμελιώνεται επάνω στο ''"Εγώ ειμί Κύριος (ο Γιαχβέ) ο θεός σου, ο εξαγαγών σε εκ της Αιγύπτου"'' κάτι που δεν μπορεί ακόμη να συσχετισθεί με την αποσπασματική γνώση που μέχρι τώρα υπάρχει για τον ουγκαριτικό πολιτισμό μέσα από τα ομώνυμα κείμενα.
==Δες επίσης==
*[[Ουγκαρίτ]]
==Υποσημειώσεις==
<div style="font-size:85%; -moz-column-count:2; column-count:2;"><references /></div>
==Βιβλιογραφία==
*Braudel Fernand, ''Οι Μνήμες της Μεσογείου-Προϊστορία και Αρχαιότητα'', Λιβάνης, Αθήνα 2000
*Burkert Walter, ''Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός, η επίδραση της Ανατολής'', 2η έκδ., Παπαδήμας, Αθήνα 2000
*Gordon H. Cyrus, ''Όμηρος και Βίβλος'', Καρδαμίτσας, Αθήνα 1990
*Gunneweg H. J. Antonius, ''Η Ιστορία του Ισραήλ έως την Εξέγερση του Βαρ-Κοχβά'', 5η έκδ. αναθεωρημένη, Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1997
*Lemche Niels Peter, ''Η προϊστορία του Βιβλικού Ισραήλ από τις αρχές έως το τέλος του 13ου αι. π.Χ.'', Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1988
*N. Wyatt, ''Religious Texts from Ugarit'', 2nd ed., Sheffield Academic Press 2002
*Stan Rummel, ''Ras Shamra Parallels. The Texts from Ugarit and the Hebrew Bible'', Volume I (1972) - II (1975) - III (1981), Pontificium institutum biblicum 1981
*Αγουρίδης Σάββας, ''Ιστορία της Θρησκείας του Ισραήλ'', Ελληνικά Γράμματα,Αθηνα 1995
*Καλαντζάκης Ε. Σταύρος, ''Εισαγωγή στην Παλαιά Διαθήκη'', Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 2006
*Μπρατσιώτης Ι. Παναγιώτης, ''Εισαγωγή εις την Παλαιάν Διαθήκην'', εκδ. Νικ. Π. Μπρατσιώτη, Αθήνα 1993 (c1936)
*Παπαδόπουλος Μ. Νικόλαος, ''Σύντομος Εισαγωγή εις την Παλαιάν Διαθήκην'', Αθήναι 1994
*Φωρ Πωλ, ''Η Καθημερινή Ζωή στην Κρήτη τη Μινωική Εποχή'', Παπαδήμας, Αθήνα 2002
*Χαστούπης Π. Αθανάσιος, ''Εισαγωγή εις την Παλαιάν Διαθήκην'', εκδ. Πανεπιστημίου Αθηνών, 1986
*Χαστούπης Π. Αθανάσιος, ''Θρησκευτικά Ουγαριτικά Κείμενα'', ΟΕΔΒ, Αθήνα 1986
*Χαστούπης Π. Αθανάσιος, ''Τα εν Ras Shamra (Αρχ. Ugarit) Αρχαιολογικά Ευρήματα'', Αθήνα 1951
