Ο '''Ναβουχοδονόσορ B’''', ο επονομαζόμενος και Μέγας (7ος αι. π.Χ.), ήταν Βαβυλώνιος βασιλιάς ([[605]]-[[562]]), γιος και διάδοχος του Ναβοπολάσαρ ([[625]]-[[605]] π.Χ.), ιδρυτής της [[Βαβυλώνα|νεοβαβυλωνιακής]] αυτοκρατορίας. Συνεχίζοντας την πολιτική του πατέρα του, με ικανότητες στη διεθνή διπλωματία, διατήρησε φιλικές σχέσεις με τους [[Μήδοι|Μήδους]] στην Ανατολή και επεκτείνοντας το κράτος του προς τη Δύση και συγκεκριμένα στη [[Συρία]] και στην [[Παλαιστίνη]].
Γεγονότα της βασιλείας του εξιστορούν τα πρώτα κεφάλαια του [[Δανιήλ]] (βλ. και [[Δ' Βασιλειών|Δ' Βασιλ.]], κεφ. 24).
==Βιβλιογραφία==
*"Ναβουχοδονόσορ ο Β΄", εγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', τόμ. 44, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005.