Αλλαγές

Στο βιβλίο αυτό, αναφέρονται, εκτός άλλων, και οι ιουδαϊκές εορτές του [[Πάσχα]] και της [[Πεντηκοστή|Πεντηκοστής]], οι οποίες βέβαια, μόνο κατ' όνομα συμπίπτουν με τις αντίστοιχες [[χριστιανισμός|χριστιανικές]]. Το χριστιανικό [[Πάσχα]] συνδέεται με την ανάμνηση της [[Ανάσταση|αναστάσεως]] του [[Χριστός|Χριστού]] (ενώ το [[εβραίοι|εβραϊκό]] με την ανάμνηση της [[Έξοδος|εξόδου]] από την Αίγυπτο και με τη λύτρωση των πρωτοτόκων των Ισραηλιτών) και η [[Πεντηκοστή]] με τη δωρεά του [[Άγιο Πνεύμα|Αγίου Πνεύματος]] (ενώ για τους εβραίους με τη δωρεά του θείου νόμου στο [[Σινά]]<ref>Καλαντζάκης Ε. Σταύρος, ''Εισαγωγή στην Παλαιά Διαθήκη'', Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 2006, σελ. 335-336.</ref>). Κάτι που αξίζει να επισημανθεί, είναι το ζήτημα της αξιολόγησης που ίσως προκύψει από την ανάγνωση των κανόνων και διατάξεων: ''"η δικαία αξιολόγησις αυτών επιτυγχάνεται μόνον όταν κρίνωμεν αυτάς εν σχέσει προς την εποχήν, καθ' ην εθεσπίσθησαν, και προς τον σκοπόν, ον επεδίωκον. Ο χαρακτήρ των διατάξεων αυτών είναι παιδαγωγικός, νοούμενος εκ της βαθμιαίας μεταβάσεως εις πνευματικωτέραν λατρείαν"''<ref>Χαστούπης Π. Αθανάσιος, ''Εισαγωγή εις την Παλαιάν Διαθήκην'', εκδ. Πανεπιστημίου Αθηνών, 1986, σελ. 218.</ref>, έως ότου δηλαδή φτάσουμε στην εποχή του [[Απόστολος Παύλος|Αποστόλου Παύλου]] ο οποίος πλέον αντιτίθεται στην ιουδαϊκή ερμηνεία (η οποία εμμένει σε μια απλή τήρηση των τελετουργιών<ref>Χαστούπης, ό.π.</ref>), και διδάσκει πλέον ότι ''"όλος ο νόμος ολοκληρώνεται με ένα λόγο, στο: να αγαπάς τον πλησίον σου, όπως αγαπάς τον εαυτό σου"''<ref>Δεληκωστόπουλος Αθανάσιος, ''Η Καινή Διαθήκη σε Νεοελληνική Απόδοση'', 7η έκδ., Αθήνα 2003, σελ. 499.</ref> (''Γαλ. 5,14''), καθώς ''"ου γαρ εν τη περιτομή, αλλ' εν τη αγάπη πληρούται"''<ref>Ιωάννης Χρυσόστομος ''PG 61,670''.</ref> ο Νόμος.