Αλλαγές

Ο '''Κοδράτος''' ή ''[[Απόστολοι|Απόστολος]] Κοδράτος'', αποτελεί [[Άγιος|Άγιο]] της [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθοδόξου Εκκλησίας]] και τον πρώτο γνωστό [[Απολογητές|απολογητή]] της χριστιανικής γραμματείας, που πιθανώς διετέλεσε [[επίσκοπος]] της εκκλησίας και ήταν των Αθηνών, μαθητής των αποστόλωνακόμα και προφήτης. Έζησε Προερχόταν από τη ''Μικρά Ασία'' και έζησε κατά το 2ο αιώνα , δρώντας στην ''Αθήνα'', αλλά δεν χωρίς να είναι γνωστό το πότε γεννήθηκε και πότε πέθανε. Οι πληροφορίες γενικά γύρω από το πρόσωπό του είναι συγκεχυμένες και παρουσιάζονται μεγάλες δυσκολίες στο να προσδιοριστεί με ακρίβεια η ιστορική φυσιογνωμία του Απολογητού αυτού, με αποτέλεσμα οι πατρολόγοι μέχρι και σήμερα να βρίσκονται σε αδυναμία συμφωνίας μεταξύ τους για τη διατύπωση οριστικής γνώμης<ref>Παναγιώτης Χρήστου, Ελληνική Πατρολογία, Τόμος Β΄, σελίς 532</ref>.

Το πρόβλημα στην περίπτωση του ''Κοδράτου'', έγκειται σε δύο παράγοντες. Αφενός το σύγραμμά σύγγραμμά του έχει χαθεί, ενώ αφετέρου οι μεταγενέστεροι εκκλησιατικοί εκκλησιαστικοί ιστορικοί, είτε επιτείνουν το πρόβλημα με συγκεχυμένες και διαφορετικές πληροφορίες, είτε αναφέρονται μεμονομένα μεμονωμένα στην περίπτωση του Απολογητή. Έτσι ο [[Ευσέβιος Καισαρείας|Ευσέβιος]] ταυτίζει τον απολογητή με τον μαθητή των [[Απόστολοι|αποστόλων]] και τον [[Τάξη των Προφητών|προφήτη]] που αναφέρεται στη ''Μικρά Ασία''<ref>Ευσεβίου Εκκλησιαστική Ιστορία 3, 37, 1. 5, 17, 2</ref>, ο [[Διονύσιος Κορίνθου]] τον ταυτίζει αναφέρει με το όνομα αυτό μόνο με τον Επίσκοπο, διάδοχο του Πουπλίου<ref>Παρ Ευσεβίω, Εκκλησιαστική Ιστορία 4, 23, 3</ref>, αλλά η επιστολή δε διασώζεται με αποτέλεσμα να μη γνωρίζουμε άλλες πιθανές αναφορές στο πρόσωπό του<ref>Παναγιώτης Χρήστου, Ελληνική Πατρολογία, Τόμος Β΄, σελίς 531</ref>, αντιθέτως με τον [[Ιερώνυμος|Ιερώνυμο]] που ταυτίζει τον ''Απολογητή'' με τον ''Επίσκοπο''<ref>De viris illustribus 19, Epistula 78 et Magnum</ref>. Η σύγχυση αυτή μάλιστα επιτείνεται αν λάβουμε υπόψην υπόψιν μας και τα [[Μηνολόγιο|μηνολόγια]], όπως του Μεγάλου '' Βασιλείου'', το οποίο ταυτίζει τον Απολογητή με το μαθητή των αποστόλων, αλλά τον διαχωρίζει από τον Επίσκοπο.

Η απολογία του ''Κοδράτου '' δε διασώζεται μέχρι σήμερα. Είναι γνωστό όμως οτι ότι περίπου το 125 ο ίδιος παρέδωσε απολογία τον Αυτοκράτορα ''Αδριανό'' όταν αυτός επισκέφτηκε την πόλη. Μάλιστα η Η απολογία του αυτή φαίνεται να ήταν αρκετά πειστική με αποτέλεσμα ο Αδριανός να γράψει προς τον Ανθύπατο της Ασίας ''Μικούκιο Μινούκιο Φουνδανό'' να μη διώκεται κανείς άνευ εγκλήματος και κατηγορίας, κάτι . Κάτι που λογικά έπραξε και την περιοχή της Ελλάδος<ref>Παναγιώτης Χρήστου, Ελληνική Πατρολογία, Τόμος Β΄, σελίς 532</ref>, αν και από μερικούς η άποψη αυτή του Ευσεβίου θεωρείται εσφαλμένη<ref>[http://www.newadvent.org/cathen/12589b.htm Catholic Encyclopedia, Article Quadratus]</ref>. Η απολογία αυτή μάλιστα χαρακτηρίζεται από τον '''Ευσέβιο''' λαμπρή και πως στόχο είχε την υπεράσπιση της ''"της καθημάς θεοσεβείας"'' και την ανατροπή της κατηγορίας περί αθεΐας. Το έργο αυτό σοζώταν σωζόταν μέχρι και τον 6ο αιώνα όπως μα μας πληροφορεί ο [[Φώτιος Α΄ ο ΜεγαςΜέγας|Φώτιος]]<ref>Μυριοβίβλος 162</ref> και χρησιμοποιήθηκε από τον ''Ευσέβιο Θεσσαλονίκης'' κατά των [[Αφθαρτοδοκητές|Αφθαρτοδοκητών]], αλλά ύστερον δεν έχουμε καμία σχερική σχετική αναφορά. Στο μοναδικο διασωθεν τεμμάχιο μοναδικό διασωθέν τεμάχιο της επιστολής, διασωθέν (υπό του Ευσεβίου<ref>Ευσεβίου Εκκλησιαστική Ιστορία Δ3, 1-2</ref>), γίνεται αναφορά στην εγκυρότητα των θαυμάτων του Κυρίου<ref>Στυλιανός Παπαδόπουλος, Πατρολογία, Τόμος Α΄, σελίς 183</ref>, ενυπάρχει μαρτυρία του ''Κοδράτου'' ιδίου περί επιβιώσεως μερικών ανδρών αναστηθέντων υπό του [[Ιησούς Χριστός|Ιησού Χριστού]] μέχρι και των ημερών του<ref>Παναγιώτης Χρήστου, Ελληνική Πατρολογία, Τόμος Β΄, σελίς 533</ref>, ενώ δε γίνεται καμία αναφορά στην Ελληνική φιλοσοφία, αφού μάλλον περιείχε ''"κυρίως επχειρήματα ηθικοθρησκετικού χαρακτήρα και πλούσια στοιχεία της αποστολικής παράδοσης<ref>Νικόλαος Τζιράκης, «Απολογητές», σελίς 35</ref>"''. Ο ''Κοδράτος'' τελικά αποτέλεσε αφετηρία ώστε και άλλοι χριστιανοί να ασχοληθούν αυτό το είδος γραμματείας, απολογούμενοι και απευθυνόμενοι προς το μη χριστιανικό περιβάλλον<ref>Στυλιανός Παπαδόπουλος, Πατρολογία, Τόμος Α΄, σελίς 183</ref>. Κάτι τέτοιο όμως προϋπέθετε συγγραφείς γνώστες των φιλοσοφικοθρησκευτικών ρευμάτων, μία γνώση που γίνεται έκδηλη από εδώ και στο εξής στους [[Απολογητές]]. Η μνήμη του εορτάζεται από την Εκκλησία στις [[:Πρότυπο:21 Σεπτεμβρίου|21 Σεπτεμβρίου]].

*Παναγιώτης Χρήστου, «''Ελληνική Πατρολογία''», Τόμος Β΄, Εκδόσεις Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2005.*Στυλιανός Παπαδόπουλος, «''Πατρολογία''», Τόμος Α΄, Έκδοση Ιδιωτική, Αθήνα 2000.*[http://www.newadvent.org/cathen/12589b.htm Catholic Encyclopedia, Article "Quadratus"]*Νικόλαος Τζιράκης, «''Απολογητές''», Εκδόσεις Αρμός, Αθήνα 2003.