Αλλαγές

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Κακό

14 bytes προστέθηκαν, 14:02, 22 Μαρτίου 2008
μ
καμία σύνοψη επεξεργασίας
{{επιμέλεια}}
Το '''κακόΚακό''' είναι έννοια που νοείται εξετάζεται πάντοτε σε συσχετισμό προς το αγαθό<ref>λήμμ. "Κακό, το", εγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', τόμ. 31, εκδ. Δίας, Αθήνα 2004.</ref> και τις σημασίες που αποδίδονται στο αντίθετό του, το "το καλό"<ref>λήμμ. "Κακό", εγκυκλοπαίδεια ''ΔΟΜΗ'', τόμ. 14, Αθήνα 2004.</ref> προς το οποίο και αντιτίθεται ριζικά<ref>''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', ό.π..</ref>. Κατά μία έννοια, '''"Κακόκακό"''' είναι κάθε τι που η κρίση μας απαξιώνει, ή θεωρεί ότι θα έπρεπε να εκλείπει, και κάθε τι που διεγείρει την αποστροφή μας<ref>λήμμ. "Κακόν", ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'' (Θ.Η.Ε.), τόμ. 07, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1965, στ. 198.</ref>.
Το κακό στην Ορθόδοξη πίστη είναι "μη ον", δηλαδή "ανύπαρκτο", επειδή πρόκειται για στέρηση του καλού, που είναι το "ον", το "υπαρκτό". Η στέρηση όμως είναι απλά ένα γεγονός. Δηλαδή το κακό είναι μόνο ένα συμβάν, ένα γεγονός και όχι ύπαρξη. Ανάλογο παράδειγμα είναι το σκοταδι ή η σκιά σαν έλλειψη ή απουσία φωτός. Ο ορισμός αυτός, από μόνος του λύνει το μεγάλο πρόβλημα της ύπαρξης του κακού στον κόσμο, γιατί μαρτυρά ότι ο Θεός δεν έπλασε στον κόσμο το κακό, εφ' όσον το "μη ον" δεν πλάθεται ως ανύπαρκτο.
4.720
επεξεργασίες

Μενού πλοήγησης