Αλλαγές

Από τη στιγμή που ο Θεός είναι η ''Πρώτη Αιτία'' των πάντων, ''Παντοδύναμος'', ''Παντογνώστης'', ''Πανταχού παρών'' και ''Άπειρος'', κατά συνέπεια, ως κακό ορίζουμε την έλλειψη αυτών των χαρακτηριστικών. Γιατί δεν μπορεί παρά η Πρώτη και Μοναδική Αιτία των πάντων, να αποτελεί το σημείο αναφοράς της κάθε έννοιας του υπαρκτού. Όμως εφ' όσον μόνο η Πρώτη Αιτία αυτή, μόνο ο Θεός, μπορεί να έχει τις ανωτέρω ιδιότητες, κατ' ανάγκην όλα τα κτίσματα τις στερούνται στον απόλυτο αυτό βαθμό. Γιατί όσα και αν γνωρίζει κάποιος, δεν μπορεί να είναι παντογνώστης, ούτε παντοδύναμος, ούτε πανταχού παρών, ούτε άπειρος. Η ''ομοιότητα'' του [[κτιστό|κτιστού ]] με τον Άκτιστο Θεό, κατ' ανάγκην υπολείπεται του Θεού και θα υπολείπεται πάντα, όσο και αν τον προσεγγίσει. Έτσι η έλλειψη του καλού, νοείται ως κακό. Γι' αυτό και στο βιβλίο της [[Γένεσις|Γενέσεως]], η [[κτιστό|κτίση]] δεν αναφέρεται ως ''τέλεια'', αλλά ''λίαν καλή''. Γιατί το ''λίαν καλό'', υπολείπεται του ''τελείου''. Αυτή η θεώρηση, δίνει και τη λύση, στο γιατί στον κόσμο του καλού Θεού υπάρχει το κακό, δηλαδή το ''ατελές''. Επειδή τίποτα δεν μπορεί να περιέχει το πλήρες και το τέλειο, εκτός μόνο του Θεού.