12.398
επεξεργασίες
Αλλαγές
→Κοντά στο ασκητή π. Ηλία Παναγουλάκη
Το σχολείο το ολοκλήρωσε στην Καλαμάτα. Σαν μαθητής του Δημοτικού παρουσίαζε μια παράξενη δυσμάθεια. Δυσκολευόταν να απομνημονεύει τα μαθήματα. Επειδή είχε και βραδυγλωσσία, το πρόβλημα γινόταν πιο έκδηλο, με αποτέλεσμα πολλοί να τον περιφρονούν σαν μαθητή. Ο ίδιος όμως με ιδιαίτερη επιμονή και υπομονή, προσπάθησε να αμβλύνει αυτά τα προβλήματα, κάτι που τελικά πέτυχε, αναγνωρίζομενος μάλιστα ως ένας αξιόλογος και υπολογίσιμος μαθητής, που εισήχθη στην θεολγική σχολή των Αθηνών και μάλιστα αποφοίτησε με εξαίρετη διαγωγή.
== Κοντά Η αφιέρωσή του στο ασκητή π. Ηλία Παναγουλάκη Χριστό ==
Σε μια σπηλιά, έξω απ’ την Καλαμάτα ασκήτευε ένας πρώην καταφρονητής της Ορθόδοξης πνευματικής ζωής, ο π.''Ηλίας Παναγουλάκης''. Το 1902, σε ηλικία 30 ετών, αυτός ο μεγάλος ασκητής της Καλαμάτας, παρακολουθώντας μια κηδεία, «ήλθε εις εαυτόν» και ασκήτευε έως το θάνατό του -17/01/1917- στην σπηλιά, μακριά απ’ τον κόσμο. Δεν ήταν όμως μακριά απ’ τους ανθρώπους, γιατί πολλοί τον επισκέπτονταν, τον ζούσαν και άκουγαν το κήρυγμά του. Ανάμεσα σ’ αυτούς, βρέθηκε «τυχαία» και ο Φώτης. Έτσι σε ηλικία 12 ετών, μια τυφλή γιαγιά, του ζήτησε να την οδηγήσει στην άγνωστη , γι αυτόν, μέχρι τότε σπηλιά του ασκητή. Έτσι οδηγήθηκε ενώπιον του γέροντος, που θα επηρέαζε βαθιά την κοσμοθεώρησή του. Επηρεασμένος από τον τρόπος τρόπο ζωής του, αλλά και από διάφορα σημεία, πυ που είδε δίπλα στον ασκητή -μέντορά του, αρχισε άρχισε να μιμείται τον π. Ηλία με σκληρή άσκηση, άσκηση που τηρούσε υπό οπιαδήποτε συνθήκη και περίσταση. Στη σπηλιά-ασκητήριο του π. Ηλία Παναγουλάκημάλιστα, ο Φώτης γνωρίστηκε γνώρισε και με τον Χρήστο, μετέπειτα π. Χρυσόστομο Παπασαραντόπουλο, τον μεγάλο Έλληνα Ορθόδοξο Ιεραπόστολο της Αφρικής του 20ου αιώνα. Το 1916 (Έτσι σε ηλικία 15 ετών), ο μικρός Φώτης το σκάει απ’ τους γονείς φεύγει από το σπίτι του και πάει σε μοναστήριμε σκοπό να μονάσει. Όμως ο πατέρας του τον βρήκε και με το ζόρι τον πήρε επανέφερε πίσω, αφού ήθελε ακόμη 5 χρόνια για ενηλικίωση. Ο Φώτης περίμενε να τελειώσει η «''αιχμαλωσία''» Όταν ενηλικιώθηκε και τέλεσε και τη στρατιωτική τουθητεία, όπως και ο στρατός - που ήταν τότε υποχρεωτικός - και εντάχθηκε ως δόκιμος στην σεβάσμια Ι. Μονή Βελανιδιάς, έξω απ’ την Καλαμάτα. Ηγούμενος ήταν τότε ο Αρχιμ. ''Ιεζεκιήλ Βελανιδιώτης'', νομικός-θεολόγος, μετέπειτα μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος.Ήταν μια εποχή, που η πλειοψηφία των αρνητικών πλευρών του Δυτικού διαφωτισμού είχε επηρεάσει κληρικούς και λαϊκούς σε μεγάλο βαθμό. Ήταν οι εποχή που «''αναπτύχθηκαν''» οι λεγόμενες «''χριστιανικές οργανώσεις''», οι οποίες και νομιμοποιούσαν θεολογικά τον δυτικό τρόπο σκέψης στην «''θεολογία τους''» και εκκοσμίκευαν την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία.
Στις 23 Ιουλίου 1924, ημέρα Τετάρτη, (23 ετών), μνήμη του αγίου Προφήτη Ιεζεκιήλ, ενδύεται το μοναχικό αρραβώνα του μικρού αγγελικού σχήματος, με το νέο όνομα του άλλου αγίου προφήτη Ιωήλ. Στις 23 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτος ο τότε μητροπολίτης Μεσσηνίας Μελέτιος (Σακελλαρόπουλος) τον χειροτόνησε διάκονο. Και μετά τέσσερα χρόνια στις 6 Ιανουαρίου του 1929, σε ηλικία 28 ετών τον χειροτόνησε [[πρεσβύτερος|πρεσβύτερο]], όπως πρόβλεπαν τότε οι αποφάσεις της Ι. Συνόδου.
