Αλλαγές

Σε μια σπηλιά, έξω απ’ την Καλαμάτα ασκήτευε ένας πρώην καταφρονητής της Ορθόδοξης πνευματικής ζωής, ο π.''Ηλίας Παναγουλάκης''. Το 1902, σε ηλικία 30 ετών, αυτός ο μεγάλος ασκητής της Καλαμάτας, παρακολουθώντας μια κηδεία, «ήλθε εις εαυτόν» και ασκήτευε έως το θάνατό του -17/01/1917- στην σπηλιά, μακριά απ’ τον κόσμο. Δεν ήταν όμως μακριά απ’ τους ανθρώπους, γιατί πολλοί τον επισκέπτονταν, τον ζούσαν και άκουγαν το κήρυγμά του. Ανάμεσα σ’ αυτούς, βρέθηκε «τυχαία» και ο Φώτης. Έτσι σε ηλικία 12 ετών, τυφλή γιαγιά, του ζήτησε να την οδηγήσει στην άγνωστη μέχρι τότε σπηλιά του ασκητή. Έτσι οδηγήθηκε ενώπιον του γέροντος, που θα επηρέαζε βαθιά την κοσμοθεώρησή του. Επηρεασμένος από τον τρόπος ζωής του, αλλά και από διάφορα σημεία, πυ είδε δίπλα στον ασκητή μέντορά του, αρχισε να μιμείται τον π. Ηλία με σκληρή άσκηση, άσκηση που τηρούσε υπό οπιαδήποτε συνθήκη και περίσταση.

Στη σπηλιά-ασκητήριο του π. Ηλία Παναγουλάκη, ο Φώτης γνωρίστηκε και με τον Χρήστο, μετέπειτα π. Χρυσόστομο Παπασαραντόπουλο, τον μεγάλο Έλληνα Ορθόδοξο Ιεραπόστολο της Αφρικής του 20ου αιώνα.