=== Καινή Διαθήκη ===
Ο Ιησούς Χριστός, είπε για τη Θεία Κοινωνία: "Οι λόγοι του Ιησού Χριστού στο μυστικό δείπνο ανέφεραν «''Τούτε ποιείτε, οσάκις αν πίνητε, εις την εμήν ανάμνησιν"''»<ref>Α΄ Κορινθίους 11/ια΄ 25</ref>. Εδώ Πα΄ροτι στο ευαγγείκό χωρίο ο Κύριος, αν και Ιησούς δεν μας προσδιόρισε προσδιορίζει πότε πρέπει να γίνεταιτελείτε, χρησιμοποίησε χρησιμοποιεί χαρακτηριστικά τη λέξη: "«''οσάκις". Αυτό σημαίνει ότι ''», κάτι που από πολλούς θεολόγους δείχνει πως ο ίδιος δεν έθεσε θέτει περιορισμούς στο σε ότι αφορά το χρόνο τέλεσής της. Στις [[Πράξεις των Αποστόλων]] <ref>2/β΄ 42</ref>, αναφέρεται ότι οι πρώτοι Χριστιανοί «''ήσαν προσκαρτερούντες τη διδαχή τών αποστόλων και τη κοινωνία και τη κλάσει τού άρτου και ταις προσευχαίς''», ενώ στο εδάφιο 46, προστίθεται η πληροφορία πως «''καθ' ημέραν τε προσκαρτερούντες ομοθυμαδόν εν τω ιερώ, κλώντές τε κατ' οίκον άρτον μετελάμβανον τροφής εν αγαλλιάσει και αφελότητι καρδίας''», κα΄τι που ενισχύει την 'αποψη πως όχι μόνο συνέβαινε συχνή τέλεση του μυστηρίου, αλλά η «''κλάσις τού άρτου''» τελείτο καθημερινώς.
Οι απόστολοι τελούσαν την "κλάση τού άρτου" από πολύ νωρίς, κατά την εντολή τού Κυρίου να την τελούν σε ανάμνησή Του. Ήδη σε άλλη μελέτη έχει αποδειχθεί οτι η έννοια της φράσης "κλάση τού άρτου", σημαίνει τη Θεία Ευχαριστία. Με τη βοήθεια αυτής της φράσης λοιπόν, θα δούμε τη συχνότητα με την οποία τελούσε η πρώτη Εκκλησία τη Θεία Ευχαριστία. Στις Πράξεις επίσης<ref>220/β΄ 42κ΄ 7-11</ref>, αναφέρεται ότι παρουσιάζονται οι πρώτοι Χριστιανοί "ήσαν προσκαρτερούντες τη διδαχή τών αποστόλων και τη κοινωνία και τη κλάσει τού άρτου και ταις προσευχαίς". Και λίγα εδάφια πιο κάτω, στο εδάφιο 46, προσθέτει ότι "καθμαθηταί στη «' ημέραν τε προσκαρτερούντες ομοθυμαδόν εν τω ιερώ, κλώντές τε κατ' οίκον άρτον μετελάμβανον τροφής εν αγαλλιάσει και αφελότητι καρδίας". Η κλάσις τού άρτου λοιπόν, γινόταν '''κάθε μέρα'''. Στις Πράξεις 20/κ΄ 7-11, Παρουσιάζονται οι μαθηταί στην "μία τών Σαββάτων"''», (δηλαδή την πρώτη από τα Σάββατα που είχαν αργία, την Κυριακή), "«''τού κλάσαι άρτον"''». Μαζεύτηκαν οτι προφανώς δηλαδή συνάχθηκαν για την "την«''κλάση τού άρτου" την Κυριακή. Γιατί οι πρώτοι Χριστιανοί, την "πρώτη ημέρα" τής εβδομάδος κατά την οποία αναστήθηκε ο Κύριος, την αφιέρωσαν σ' Αυτόν, και '» την ονόμασαν από τότε ως σήμερα: "Κυριακή". Και εκτός από τις άλλες ημέρες, ειδικά και την Κυριακή τελούσαν την κλάση τού άρτου. Πράγματι πράγματι η "πρώτη «''μία τών Σαββάτων"''», η ημέρα στην οποία αναστήθηκε ο Κύριος, από τους πρώτπυς Χριστιανούς εξυψώθηκε θεωρήθηκε ως "«''τύπος" ''» τής μελλούσης ημέρας τού Κυρίου και τού μέλλοντος αιώνος, και από τότε ονομάστηκε Κυριακή. Αυτό φαίνεται άλλωστε και στην Αποκάλυψη<ref>1/α΄ 10</ref>: "εγενόμην εν πνεύματι εν τη Κυριακή ημέρα..." Εκεί φαίνεται καθαρά, ότι ο Ιωάννης έλαβε την Αποκάλυψη, την Κυριακή. Μερικοί λένε ότι εκεί εννοεί ότι ο Ιωάννης δήθεν μεταφέρθηκε σε όραμα στην "ημέρα τού Κυρίου", όπου θα έβλεπε προφητικά την Αποκάλυψη. Κάτι τέτοιο όμως, είναι λάθος για τους εξής λόγους: # Η ημέρα τού Κυρίου ήταν τότε (και είναι ακόμα) μελλοντική <ref>Β΄ Θεσσαλονικείς 2/β΄ 2</ref>.# Πουθενά αλλού η Αγία Γραφή δεν χρησιμοποιεί τη λέξη: "Κυριακή" για την ημέρα τού Κυρίου, ώστε να υποθέσουμε ότι η έννοια ταυτίζεται και εδώ. Παντού χρησιμοποιεί τη φράση: "ημέρα τού Κυρίου", και όχι "Κυριακή".#Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι ο Ιωάννης πιθανόν να μιλούσε για την ημέρα τού Κυρίου, η διατύπωσή του είναι η εξής: "«''εγενόμην εν πνεύματι εν τη Κυριακή ημέρα".<ref>Αποκάλυψις 1/α΄ 10</ref>. Η λέξη "εν", σημαίνει ότι "μέσα", "κατά τη διάρκεια" τής Κυριακής ημέρας "έγινε εν πνεύματι", δηλαδή είχε αυτή την εμπειρία. Δεν λέει ότι μεταφέρθηκε στην Κυριακή ημέρα, ούτε ότι είδε την Κυριακή ημέρα, ώστε να εννοείται εδώ δήθεν η ημέρα τού Κυρίου. Βρισκόταν ΗΔΗ στην Κυριακή ημέρα, όταν του δόθηκε η Αποκάλυψη''».
=== Αποστολικά έτη ===
