Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
καμία σύνοψη επεξεργασίας
Ο πληθυντικός αυτός τύπος με χρήση του ως ενικού, ίσως καθιερώνεται κατ' επίδραση προϊσραηλιτική, χαναανιτική, όπου χρησιμοποιήθηκε για τον προσδιορισμό ενός υπέρτατου θεού αντιπροσωπευτικού του όλου πανθέου<ref>Καλαντζάκης Ε. Σταύρος, ''Καρδία Καινή...'', ό.π.</ref>, αν και, σύμφωνα με μια άλλη άποψη, το έντονα μονοθεϊστικό πλαίσιο της [[Παλαιά Διαθήκη|Παλαιάς Διαθήκης]] αποτρέπει την υπόθεση ότι η χρήση του στηρίζεται σε πολυθεϊστικές βάσεις<ref>Συλλογικό έργο, ''Θρησκειολογικό Λεξικό'', ό.π., σελ. 207.</ref>.
Το ''Ελοχίμ'', ως ενικός τύπος, φανερώνει την πληρότητα της δυνάμεως του μοναδικού Θεού<ref>ΘΗΕ, τόμ. 5, ό.π.</ref> και χαρακτηρίζεται ως πληθυντικός της μεγαλειότητας ή της υπεροχής ή του μεγέθους με την έννοια της πληρότητας της θεότητας, του Θεού με απόλυτη έννοια, του θείου σαν μια πολλαπλότητα δυνάμεων<ref>Καλαντζάκης Ε. Σταύρος, ''Καρδία Καινή...'', ό.π., σελ. 77-78.</ref> (και σε άλλες γλώσσες υπάρχουν ουσιαστικά που στον πληθυντικό αριθμό ενέχουν μια έννοια απροσδιοριστίας και πληρότητας στο χώρο ή στο χρόνο, όπως π.χ. ''τα γηρατειά'', ''τα νιάτα'', ''τα επουράνια '' κ.ά.<ref>Συλλογικό έργο, ''Θρησκειολογικό Λεξικό'', ό.π.</ref>).
==Υποσημειώσεις==
