Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
==Ιστορία==
Είναι αλήθεια ότι στην χριστιανική αρχαιότητα, συναντάμε ευκαιριακά και μόνο, περιορισμένες πληροφορίες εισαγωγικής φύσης στους προλόγους ερμηνευτικών υπομνημάτων ή σε αντιαιρετικά έργα συγγραφέων όπως ο ''Ειρηναίος'', ο ''Τερτυλλιανός'', ο ''Ωριγένης'', ο ''Ευσέβιος'' κ.ά.<ref>Καραβιδόπουλος, ό.π..</ref>. Η εξήγηση είναι ότι, στο περιβάλλον της αρχαίας Εκκλησίας αυτό που κυρίως αμφισβητείται, είναι η αληθινή έννοια των ιερών κειμένων και όχι τα περιστατικά της γένεσής τους, οπότε οι εκκλησιαστικοί συγγράφεις και [[Πατρολογία|Πατέρες]] δεν ασχολήθηκαν ποτέ συστηματικά με τα θέματα που απασχολούν μια σύγχρονη ''Εισαγωγή''<ref>Αγουρίδης, ό.π..</ref>.
Κατά συνέπεια, η ''Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη'' ανήκει στους κλάδους της νεώτερης επιστήμης<ref>Αγουρίδης Σάββας, ''Εισαγωγή Εις την Καινήν Διαθήκην'', 3η έκδ., Γρηγόρης, Αθήνα 1991 (c1971), σελ. 17.</ref> αφού αναπτύχθηκε μόλις από τον 18ο αιώνα και εξής<ref>Καραβιδόπουλος Δ. Ιωάννης, ''Εισαγωγή Στην Καινή Διαθήκη'', 2η έκδ., Πουρναράς, θεσσαλονίκη 1998, σελ. 18.</ref> και το πρόσωπο που συνέβαλε στην αποδοχή της ως κλάδος ''"ειδικής επιστημονικής ερεύνης"''<ref>Βούλγαρης, ''Εισαγωγή...'', ό.π., σελ. 28.</ref>, είναι ο αναγνωρισμένος θεμελιωτής της, ο Ρωμαιοκαθολικός διανοούμενος και μοναχός ''Richard Simon'' (1638-1712)<ref>Βλ. και Αγουρίδης, ''Εισαγωγή...'', ό.π. / Καραβιδόπουλος, ''Εισαγωγή...'', σελ. 20.</ref>.
Στην πραγματικότητα, ο [[Διαφωτισμός]] του 17ου αιώνα αποτελεί το υπόβαθρο της ''Εισαγωγής στην Καινή Διαθήκη'' με τη σημερινή της μορφή, ενώ ουσιαστική επίδραση άσκησαν σ' αυτή η [[Μεταρρύθμιση]], η φιλοσοφία του ''Σπινόζα'' και η εμφάνιση μιας γενικότερης αμφισβήτησης απέναντι σε κάθε υπερβατικό στοιχείο στον κόσμο<ref>Βούλγαρης, ''Εισαγωγή...'', ό.π., σελ. 42.</ref>. Ο ''Richard Simon'', προσπάθησε να δείξει στους [[Διαμαρτυρόμενοι|Διαμαρτυρόμενους]] ότι μόνη της η [[Αγία Γραφή]] ήταν ανεπαρκής για την ανάπτυξη των θεμάτων της πίστεως, αναφέρθηκε στην απώλεια των αυτογράφων των βιβλίων και στην εμφάνιση απειράριθμων παραλλαγών στα αντίγραφα, τάχθηκε ενάντια στην μηχανική [[Θεοπνευστία]] και μελέτησε τα [[Απόκρυφα]]. Έθεσε έτσι τα θεμέλια για μια σοβαρή επιστημονική εργασία επάνω στην [[Καινή Διαθήκη]]<ref>Στο ίδιο, σελ. 43.</ref> η οποία προχώρησε ακόμη περισσότερο κατά τον 19ο και 20ο αιώνα.
καμία σύνοψη επεξεργασίας
Στη θεολογική έρευνα, ο όρος '''Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη''' χρησιμοποιείται για να δηλώσει μια ξεχωριστή, βοηθητική επιστήμη του ερμηνευτικού κλάδου της θεολογίας, που διερευνά κάθε είδους δεδομένα που έχουν σχέση με την [[Καινή Διαθήκη]], γλωσσικά, φιλολογικά, ιστορικά, αρχαιολογικά, θρησκειολογικά, πνευματικά και θεολογικά<ref>Βούλγαρης Σπ. Χρήστος, ''Εισαγωγή Εις την Καινήν Διαθήκην'', τόμ. Α', Αθήνα 2005, σελ. 27.</ref>.
==Περιεχόμενο==
Στην συνάφεια αυτή, η ''Εισαγωγή'' μπορεί να περιέχει μια συνοπτική ιστορία της αποστολικής Εκκλησίας καθώς και αναφορές στην απόκρυφη φιλολογία της Κ.Δ.<ref>Παναγόπουλος Ιωάννης, ''Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη'', Ακρίτας, Αθήνα 1994, σελ. 15. Βλ. και εκτενή παρουσίαση των Αποκρύφων στο: Βούλγαρης, ''Εισαγωγή...'', τόμ. Β', σελ. 1157-1182.</ref>. Επίσης, μπορεί να εξετάζει τα θέματα της [[Θεοπνευστία|θεοπνευστίας]]<ref>Παναγόπουλος, ό.π., σελ. 440-444.</ref> και της ιστορίας της [[Ερμηνευτική|ερμηνείας]]<ref>στο ίδιο, σελ. 444-459.</ref>.
==Ιστορία==
Είναι αλήθεια ότι στην χριστιανική αρχαιότητα, συναντάμε ευκαιριακά και μόνο, περιορισμένες πληροφορίες εισαγωγικής φύσης στους προλόγους ερμηνευτικών υπομνημάτων ή σε αντιαιρετικά έργα συγγραφέων όπως ο ''Ειρηναίος'', ο ''Τερτυλλιανός'', ο ''Ωριγένης'', ο ''Ευσέβιος'' κ.ά.<ref>Καραβιδόπουλος, ό.π..</ref>. Η εξήγηση είναι ότι, στο περιβάλλον της αρχαίας Εκκλησίας αυτό που κυρίως αμφισβητείται, είναι η αληθινή έννοια των ιερών κειμένων και όχι τα περιστατικά της γένεσής τους, οπότε οι εκκλησιαστικοί συγγράφεις και [[Πατρολογία|Πατέρες]] δεν ασχολήθηκαν ποτέ συστηματικά με τα θέματα που απασχολούν μια σύγχρονη ''Εισαγωγή''<ref>Αγουρίδης, ό.π..</ref>.
Κατά συνέπεια, η ''Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη'' ανήκει στους κλάδους της νεώτερης επιστήμης<ref>Αγουρίδης Σάββας, ''Εισαγωγή Εις την Καινήν Διαθήκην'', 3η έκδ., Γρηγόρης, Αθήνα 1991 (c1971), σελ. 17.</ref> αφού αναπτύχθηκε μόλις από τον 18ο αιώνα και εξής<ref>Καραβιδόπουλος Δ. Ιωάννης, ''Εισαγωγή Στην Καινή Διαθήκη'', 2η έκδ., Πουρναράς, θεσσαλονίκη 1998, σελ. 18.</ref> και το πρόσωπο που συνέβαλε στην αποδοχή της ως κλάδος ''"ειδικής επιστημονικής ερεύνης"''<ref>Βούλγαρης, ''Εισαγωγή...'', ό.π., σελ. 28.</ref>, είναι ο αναγνωρισμένος θεμελιωτής της, ο Ρωμαιοκαθολικός διανοούμενος και μοναχός ''Richard Simon'' (1638-1712)<ref>Βλ. και Αγουρίδης, ''Εισαγωγή...'', ό.π. / Καραβιδόπουλος, ''Εισαγωγή...'', σελ. 20.</ref>.
Στην πραγματικότητα, ο [[Διαφωτισμός]] του 17ου αιώνα αποτελεί το υπόβαθρο της ''Εισαγωγής στην Καινή Διαθήκη'' με τη σημερινή της μορφή, ενώ ουσιαστική επίδραση άσκησαν σ' αυτή η [[Μεταρρύθμιση]], η φιλοσοφία του ''Σπινόζα'' και η εμφάνιση μιας γενικότερης αμφισβήτησης απέναντι σε κάθε υπερβατικό στοιχείο στον κόσμο<ref>Βούλγαρης, ''Εισαγωγή...'', ό.π., σελ. 42.</ref>. Ο ''Richard Simon'', προσπάθησε να δείξει στους [[Διαμαρτυρόμενοι|Διαμαρτυρόμενους]] ότι μόνη της η [[Αγία Γραφή]] ήταν ανεπαρκής για την ανάπτυξη των θεμάτων της πίστεως, αναφέρθηκε στην απώλεια των αυτογράφων των βιβλίων και στην εμφάνιση απειράριθμων παραλλαγών στα αντίγραφα, τάχθηκε ενάντια στην μηχανική [[Θεοπνευστία]] και μελέτησε τα [[Απόκρυφα]]. Έθεσε έτσι τα θεμέλια για μια σοβαρή επιστημονική εργασία επάνω στην [[Καινή Διαθήκη]]<ref>Στο ίδιο, σελ. 43.</ref> η οποία προχώρησε ακόμη περισσότερο κατά τον 19ο και 20ο αιώνα.
==Αξία==
