Αλλαγές

'''Γ΄ Οικουμενική Σύνοδος''' ή '''Πρώτη Σύνοδος της Εφέσου''', ονομάζεται η [[Eκκλησιαστική Σύνοδος|Σύνοδος]] η οποία διενεργήθηκε το 431 στην ''Έφεσο της Μικράς Ασίας'', συγκληθήσα συγκλήθηκε από τον Αυτοκράτορα Θεοδόσιο Β΄, υπό την προεδρία του Πατριάρχη Αλεξανδρείας, [[Κύριλλος Αλεξανδρείας|Κυρίλλου]], μετά από προτροπή του [[Πατριάρχης|Πατριάρχη]] Κωνσταντινουπόλεως [[Νεστόριος|Νεστορίου]]<ref>Παναγιώτης Χρήστου, Πατρολογία, σελίς 44</ref>, ενώ εκτέλεσε εργασίες υπό την προεδρία του Πατριάρχη Αλεξανδρείας, [[Κύριλλος Αλεξανδρείας|Κυρίλλου]]. Κύριος στόχος της Συνόδου, ήταν «''η καταδίκη της αιρέσεως του Νεστοριανισμού''»<ref>Ιωάννη Καρμίρη, Τα Δογματικά και Συμβολικά Μνημεία της Ορθοδόξου Καθολική Εκκλησίας, Τόμος Α΄, σελίς 135</ref> και του Πελαγιανισμού.

Μετά την καταδίκη του [[Αρειανισμός|Αρειανισμού ]] στη Ρωμαϊκή (Βυζαντινή) Αυτοκρατορία, νέα εστία εντάσεως στο εσωτερικό της εκκλησίας, ανεδείχθη η αίρεση του [[Νεστοριανισμός|Νεστοριανισμού]] και δευτερεύοντος του [[Πελαγιανισμός|Πελαγιανισμού]]. Ο Νεστόριος και οι ακόλουθοί του αμφισβήτησαν έντονα τη ''θεοτοκία'' της μητρός του [[Ιησούς Χριστός|Ιησού Χριστού]], θεωρώντας πως «''άνθρωπος, υπό ανθρώπου Θεόν τεχθήναι αδύνατον''»<ref>MCC IV, 1014</ref>. Η [[Σύνοδος]], καταδίκασε την διδασκαλία αυτή, αναθεμάτισε τις κακοδοξίες και είχε σαν αποτέλεσμα θεολογικών συζητήσεων που διενεργήθηκαν μετά το πέρας της Συνόδου, τον «''Όρο των διαλλαγών''», μία σπουδαιότατη Έκθεση Πίστεως, περί της υποστάσεως του Ιησού Χριστού, αλλά και τη θέσπιση ενός σπουδαίου Κανόνα, ο οποίος απαγόρευε οποιαδήποτε προσθήκη στο Σύμβολο της Πίστης της [[Α΄ Οικουμενική Σύνοδος|Α΄ Οικουμενικής Συνόδου]]<ref>MCC V, 308/9. SAC. I 1, 4 σ. 19</ref>.