Αλλαγές

'''Γ΄ Οικουμενική Σύνοδος ''' ή '''Πρώτη Σύνοδος της Εφέσου''', ονομάζεται η εκκλησιαστική [[Eκκλησιαστική Σύνοδος |Σύνοδος]] η οποία διενεργήθηκε το 431 στην ''Έφεσο της Μικράς Ασίας'', συγκληθήσα από τον Αυτοκράτορα Θεοδόσιο Β΄, υπό την προεδρία του Πατριάρχη Αλεξανδρείας, [[Κύριλλος Αλεξανδρείας|Κυρίλλου]], μετά από προτροπή του [[Πατριάρχης|Πατριάρχη ]] Κωνσταντινουπόλεως [[Νεστόριος|Νεστορίου]]<ref>Παναγιώτης Χρήστου, Πατρολογία, σελίς 44</ref>. Κύριος στόχος της Συνόδου, ήταν «η «''η καταδίκη της αιρέσεως του Νεστοριανισμού» Νεστοριανισμού''»<ref>Ιωάννη Καρμίρη, Τα Δογματικά και Συμβολικά Μνημεία της Ορθοδόξου Καθολική Εκκλησίας, Τόμος Α΄, σελίς 135</ref> αλλά και του Πελαγιανισμού.

Μετά την καταδίκη του Αρειανισμού στη Ρωμαϊκή (Βυζαντινή) Αυτοκρατορία, νέα εστία εντάσεως στο εσωτερικό της εκκλησίας, ανεδείχθη η αίρεση του [[Νεστοριανισμός|Νεστοριανισμού ]] και δευτερεύοντος του [[Πελαγιανισμός|Πελαγιανισμού]]. Ο Νεστόριος και οι ακόλουθοί του αμφισβήτησαν έντονα τη ''θεοτοκία '' της μητρός του [[Ιησούς Χριστός|Ιησού Χριστού]], θεωρώντας πως «άνθρωπος«''άνθρωπος, υπό ανθρώπου Θεόν τεχθήναι αδύνατον» αδύνατον''»<ref>MCC IV, 1014</ref>. Η [[Σύνοδος]], καταδίκασε την διδασκαλία αυτή, αναθεμάτισε τις κακοδοξίες και είχε σαν αποτέλεσμα θεολογικών συζητήσεων που διενεργήθηκαν μετά το πέρας της Συνόδου, τον «Όρο «''Όρο των διαλλαγών»διαλλαγών''», μία σπουδαιότατη Έκθεση πίστεωςΠίστεως, περί της υποστάσεως του Ιησού Χριστού, αλλά και τη θέσπιση ενός σπουδαίου Κανόνα, ο οποίος απαγόρευε οποιαδήποτε προσθήκη στο Σύμβολο της Πίστης της [[Α΄ Οικουμενική Σύνοδος|Α΄ Οικουμενικής Συνόδου]]<ref>MCC V, 308/9. SAC. I 1, 4 σ. 19</ref>.