Αλλαγές

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Α΄ Οικουμενική Σύνοδος

116 bytes αφαιρέθηκαν, 13:08, 27 Ιανουαρίου 2011
μ
καμία σύνοψη επεξεργασίας
Με το κείμενο αυτό που διατυπώθηκε περί τα μέσα του Γ' αιώνα μ.Χ. (260-265 μ.Χ.<ref>Καρμίρης Ιωάννης,''Τα δογματικά...'', Α', σελ. 67.</ref>) ο ''"Γρηγόριος ο Θαυματουργός, προλαμβάνων ουσιωδώς το Σύμβολον όπερ εθεσπίσθη εις Νίκαιαν, είχε παρουσιάσει...την πίστιν της Εκκλησίας εις το τριαδικόν δόγμα"''<ref>λήμμ. "Τριάς, Αγία", ΘΗΕ, τόμ. 11, στ. 851</ref>:
<div style="font-family: Palatino Linotype;">
:«Εις Θεός, Πατήρ Λόγου ζώντος, σοφίας υφεστώσης, και δυνάμεως και χαρακτήρος αϊδίου. Τέλειος τελείου γεννήτωρ. Πατήρ Υιού μονογενούς. Εις Κύριος, μόνος εκ μόνου. Θεός εκ Θεού χαρακτήρ και εικών της θεότητος, λόγος ενεργός. Σοφίας της των όλων συστάσεως περιεκτική· και δύναμις της όλης κτίσεως ποιητική. Υιός αληθινός, αληθινού Πατρός, αόρατος αοράτου και άφθαρτος αφθάρτου και αθάνατος αθανάτου, και αΐδιος αϊδίου. Και έν πνεύμα άγιον, εκ Θεού την ύπαρξιν έχον και δια Υιού πεφηνός, δηλαδή τοις ανθρώποις· εικών του Υιού· τελείου τελεία ζωή, ζώντων αιτία πηγή αγία· αγιότης, αγιασμού χορηγός. Εν ω φανερούται Θεός ο Πατήρ, ο επί πάντων και εν πάσι και Θεός ο Υιός, ο δια πάντων. Τριάς τελεία, δόξη και αϊδιότητι και βασιλεία, μη μεριζομένη, μηδέ απαλλοτριουμένη. Ούτε ουν κτιστόν τι, ή δούλον εν τη Τριάδι- ούτε επείσακτον, ως πρότερον μεν ουκ υπάρχον, ύστερον δε επεισελθόν. Ούτε ουν ενέλιπέ ποτέ Υιός Πατρί, ούτε Υιώ το Πνεύμα αλλ' άτρεπτος και αναλλοίωτος, η αυτή Τριάς αεί.»<ref>Καρμίρης Ιωάννης,''Τα δογματικά...'', Α', ό.π..</ref><ref>Το σύμβολο αυτό έτσι όπως παρατίθεται στο έργο, ''"Βίος Γρηγορίου Θαυματουργού"'', του ''Γρηγορίου Νύσσης'' στην έκδοση της Πατρολογίας του ''Migne'' ('''''PG''''' 46,912D-913A), επισημαίνεται με πλάγια γραμματοσειρά και περιλαμβάνει το κείμενο από το, «'''''Εις Θεός, Πατήρ Λόγου ζώντος'''''», έως «'''''μηδέ απαλλοτριουμένη'''''». Από την άλληΌμως, στο βιβλίο του ''Ιωάννη Καρμίρη'', «''Τα δογματικά και συμβολικά μνημεία της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας''», τόμ. Α΄, 2η έκδ., Αθήνα 1960, σελ. 67, γράφεται επακριβώς: «'''''Το κείμενον αυτού''''' [δηλ. του Γρηγορίου Θαυματουργού] '''''έχει ως έπεται'''''». Κατόπιν, ξεκινά το Σύμβολο κανονικά όπως και στην έκδοση του ''Migne'', στο τέλος όμως, τα εισαγωγικά δεν κλείνουν στο «'''''μηδέ απαλλοτριουμένη'''''» αλλά περικλείουν και το «'''''Ούτε ουν κτιστόν τι'''''» έως «'''''η αυτή Τριάς αεί'''''», που ο ''Migne'' δείχνει να θεωρεί φράσεις του ''Γρηγορίου Νύσσης''. Και πάλι, ο ''Νικόδημος Αγιορείτης'', στο στον ''Συναξαριστής Συναξαριστή των δώδεκα μηνών του ενιαυτού'', (τόμ. Α΄, σελ. 226, σημ. #1), το παραθέτει όπως ακριβώς ο ''Ιωάννης Καρμίρης''. Έτσι ακριβώς περιλαμβάνεται και στην έκδοση της Πατρολογίας του ''Migne'', στο Ανώνυμο έργο ''Δόγματα Ορθόδοξα'' ('''''PG''''' 98,1233). Κατά συνέπεια, είναι πιθανόν να πρόκειται για τυπογραφικό λάθος η στην έκθεση του ''Συμβόλου'' στον ''"Βίο Γρηγορίου Θαυματουργού"'' ('''''PG''''' 46,912D-913A), να έχει γίνει τυπογραφικό λάθος.</ref>.</div>
==Υποσημειώσεις==
4.720
επεξεργασίες

Μενού πλοήγησης