12.398
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
διόρθωση
{{ΟρθόδοξοςΧριστιανισμός}}
Το '''Άγιο Πνεύμα''' είναι το τρίτο πρόσωπο της [[Αγία Τριάδα|Αγίας Τριάδας]], το οποίο εκπορεύεται εκ του Πατρός. Είναι ομοούσιο με τα πρόσωπα του Πατρός και του Υιού και κατά το [[Σύμβολο της Πίστεως]] «''"συνπροσκυνείται και συνδοξάζεται"''» με τον [[Πατέρα]] και με τον [[Θεός Λόγος|Υιό]], ίσο κατά τη [[λατρεία ]] και την τιμή. Το Άγιο Πνεύμα εμφανίζεται στην [[Καινή Διαθήκη]] εξ αρχής να μεταδίδει υπερφυσικά χαρίσματα, υποδηλώνοντας πως το Πνεύμα είναι προσωπικός παράγοντας ''Θείας δυνάμεως'', ιδίως δε όταν υπό του Ιησού Χριστού ματρυρείται μαρτυρείται πως η βλασφημία προς Αυτό, αποτελεί μη ασυγχώρητο αμάρτημα. Ταυτόχρονα στα χωρία της [[Αγία Γραφή|Αγίας Γραφής]] αποκαλείται ως «''"Παράκλητος"''»<ref>Ιωάννης 14/ιδ΄ 26</ref>, ο οποίος θα έλθει να αντικαταστήσει «''"εν πάσι παρά τοις μαθηταίς"''», τον απερχόμενο ήδη Κύριο.
Στις επιστολές του [[Απόστολος Παύλος|απ. Παύλου]], το Άγιο Πνεύμα παρουσιάζεται να ερευνά τα βάθη του θεού, να διαιρεί και να ενεργεί τα χαρίσματα στα μέλη της Εκκλησίας, να κατοικεί μέσα μας έχοντας ως ναό το σώμα μας, να μας αναγεννά και να μιλά μέσω των προφητών και των θεοπνεύστων ανδρών<ref>Τρεμπέλας Ν. Παν., ''Δογματική της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας'', τόμ. Α', 3η έκδ., Ο Σωτήρ, Αθήνα 1997, σελ. 245.</ref>. Πρέπει να τονιστεί πως η διδασκαλία περί του ''Αγίου Πνεύματος'' κηρύχθηκε από την εκκλησία από τα αποστολικά ακόμα έτη, αλλά έλαβε οριστική διατύπωση κατά την εποχή της [[Α΄ Οικουμενική Σύνοδος|Α΄]] και [[Β΄ Οικουμενική Σύνοδος|Β΄ Οικουμενικής Συνόδου]], όταν και είχαν ανακύψει οι αμφισβητήσεις περί της Θεότητας του Αγίου Πνεύματος, υπό των πνευματομάχων, ιδίως δε των Ανομοίων και των Μακεδονιανών.
[[en:Holy Spirit]]
[[fr:Saint Esprit]]
[[mk:Бог Свет Дух]]
[[ro:Duhul Sfânt]]
