212
επεξεργασίες
Αλλαγές
Υποσημειώσεις
Η περίοδος στην οποία έζησε και ανέπτυξε την δραστηριότητα του ο Άγιος Πέτρος, είναι η αρχή της περιόδου ακμής του ''Βυζαντίου'' που κυρίως στην περίοδο των ''Μακεδόνων αυτοκρατόρων'' (867-1059) θα κορυφωθεί. Είχε προηγηθεί η μεγάλη κρίση του 7ου και 8ου αιώνα με την Εικονομαχία (726-843), την εγκατάσταση Σλάβων και Βουλγάρων στη Βαλκανική Χερσόνησο και τη στέψη του ''Καρλομάγνου'' ως αυτοκράτορα στη Δύση (800), γεγονός που σηματοδότησε την απαρχή της υποχώρησης της Βυζαντινής δύναμης στην Ιταλία και έπληξε την πολιτική του Βυζαντίου στην περιοχή αυτή. Από τον 9ο αιώνα η προηγούμενη κρίση θα οδηγήσει στη σταδιακή ωρίμανση του Βυζαντίου, στην ανασύσταση και ανόρθωση του κράτους και στη μεγάλη πνευματική αναγέννηση. Η ακμή αυτή εκδηλώνεται σε όλα τα επίπεδα της ζωής της βυζαντινής κοινωνίας και του κράτους. Ταυτόχρονα η διαδοχή ικανών αυτοκρατόρων και η αξιόλογη δράση σημαντικών πολιτικών και στρατιωτικών ηγετών εξασφάλισαν την εδραίωση των δυναστικών θεσμών. Η νομοθετική δραστηριότητα, η σωστή οικονομική και κοινωνική πολιτική και η προσαρμογή της κρατικής μηχανής στις απαιτήσεις της εποχής συνέβαλαν στην άσκηση στιβαρής διοίκησης, ικανής να αντιμετωπίσει τα εσωτερικά και εξωτερικά προβλήματα αποτελεσματικά, και στην ανάπτυξη της οικονομίας, βασικής προϋπόθεσης για την οποιαδήποτε πολιτική(κοινωνική, οικονομική, εξωτερική κ.τ λ.).
Η αναγέννηση των γραμμάτων και η ισχυροποίηση της Βυζαντινής εκκλησίας, μετά την περιπέτεια της [[Εικονομαχία|Εικονομαχίας]] εξασφάλισαν τις προϋποθέσεις για να μπορέσει το Βυζαντινό κράτος να εντάξει τους νέους λαούς (Βούλγαρους, Σλάβους-Μοραβούς, Ρώσους),που είχαν εμφανιστεί, στη σφαίρα της πολιτικής και πνευματικής του επιρροής. Λίγο μετά τη γέννηση του ''Αγίου Πέτρου'' (850) θα αναγορευθεί Πατριάρχης ο [[Μέγας Φώτιος|Φώτιος]] (858-867 και 877-886) στη διάρκεια της βασιλείας του Μιχαήλ του Γ΄ (842-867), που είναι ο τελευταίος αυτοκράτορας της δυναστείας του Αμορίου (820-867),και της έντονης παρουσίας του Βάρδα, θείου του Μιχαήλ και ικανότατου πολιτικού και στρατιωτικού ηγέτη. Ο Φώτιος υπήρξε μεγάλη πνευματική φυσιογνωμία και το σημαντικότερο επίτευγμά του υπήρξε ο εκχριστιανισμός των Σλάβων. Στη διάρκεια της άσκησης των πατριαρχικών καθηκόντων του θα γίνει και το πρώτο σχίσμα της Ανατολικής και Δυτικής Εκκλησίας (867). Η πνευματική ακτινοβολία του Φωτίου, ο οποίος υπήρξε ο πιο αξιόλογος λόγιος και μελετητής των αρχαίων ελληνικών κειμένων στα πλαίσια της έντονης στροφής που παρατηρείται την περίοδο αυτή προς την αρχαία κληρονομιά, θα επηρεάσει την φυσιογνωμία του Αγίου Πέτρου. Ο μαθητής του Φωτίου Νικόλαος Μυστικός, δύο φορές ''Πατριάρχης του Βυζαντίου'' (901-907 και 912-925) θα τον επηρεάσει επίσης με την πρότασή του για να αναλάβει τη μητρόπολη της Κορίνθου, πρόταση που θα αρνηθεί αλλά θα ακολουθήσει τον αδελφό του Παύλο <ref>Η μνήμη του Αγίου Πατρός Παύλου, επισκόπου Κορίνθου, εορτάζεται υπό της Αγίας ημών Εκκλησίας, τη 27 Μαρτίου εν τη ιστορία της Βυζαντινής λογοτεχνίας του Κρουμβάχερ, μτφ.Σωτηριάδου τόμ.Α΄σελ.393 αναγινώσκομεν τάδε: « Παύλος ο επίσκοπος Μονεμβασίας (Γράφε Κορίνθου) εν αρχή του αιώνος, αδελφός του επισκόπου Άργους Πέτρου, κατέλιπεν βραχείαν αφήγησιν περί αναχωρητριών εκ Μικράς Ασίας και περί της Μάρθας ηγουμενίσσης της εν Άργει Μονής της Θεοτόκου».27.3. Παύλου Κορίνθου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Παύλου, επισκόπου Κορίνθου, αδελφού γεγονότος Πέτρου Επισκόπου Άργους του Σημειοφόρου. ( Από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου, Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμ.Β΄εκδόσεις Δόμος.2005. </ref> που θα χειροτονηθεί ''μητροπολίτης Κορίνθου''.
===Η συμβολή του Αγίου===
