Εγκαίνια στην εκκλησιαστική παράδοση ονομάζεται η αρχιερατική ακολουθία εγκαινίων ενός νέου ναού. Η ακολουθία αυτή περιέχεται στο Μεγάλο Ευχολόγιο. (Ευθυμίου Στυλίου, «Μικρό Χριστιανικό Λεξικό», Αποστολική Διακονία, Αθήνα 1995)
Έθος στην ορθόδοξη παράδοση αποκαλείται μία συνήθεια που επικρατεί. Σήμερα ουσιαστικά αναφέρεται στη διαμόρφωση και την επικράτηση των εκκλησιαστικών τυπικών παραδόσεων. (Ευθυμίου Στυλίου, «Μικρό Χριστιανικό Λεξικό», Αποστολική Διακονία, Αθήνα 1995)
Ειλητάριο αποκαλείτο η στενή μεμβράνη που περιτυλιγόταν σε ένα κυλινδρικό ξύλο. Στις δύο όψεις του γραφόταν το κείμενο της Θείας Λειτουργίας ή κάποιας εκκλησιαστικής ακολουθίας. (Ευθυμίου Στυλίου, «Μικρό Χριστιανικό Λεξικό», Αποστολική Διακονία, Αθήνα 1995)
Εκτενής αποκαλείται ο τύπος της Λειτουργικής προσευχής η οποία αρχίζει με την προτροπή «είπωμεν πάντες εξ όλης της ψυχής και εξ όλης της διαννοίας ημών είπωμεν», περιλαμβάνοντας 12 αιτήματα. (Ευθυμίου Στυλίου, «Μικρό Χριστιανικό Λεξικό», Αποστολική Διακονία, Αθήνα 1995)
Εκκλησία της Ελλάδος αποκαλείται μία από τις αυτοκέφαλες ορθόδοξες εκκλησίες. Η Εκκλησία της Ελλάδος έχει δική της σύνοδο, τόσο διαρκή (13 Μέλη), όσο και της Ιεραρχίας (πλήρης) και αποτελείται από 76 Μητροπόλεις. (Ευθυμίου Στυλίου, «Μικρό Χριστιανικό Λεξικό», Αποστολική Διακονία, Αθήνα 1995)
Ενσάρκωση ονομάζουμε το θεολογικό όρο που δηλώνει το μυστήριο της ενανθρωπήσεως του Λόγου-Χριστού. Αναφέρεται δηλαδή στη πρόσληψη ανθρώπινης φύσεως από το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, την οποία κατείχε ακεραίως, όπως ταυτόχρονα και τη θεϊκή, σε μία υπόσταση, ασυγχύτως, αχωρίστως, ατρέπτως. (Ευθυμίου Στυλίου, «Μικρό Χριστιανικό Λεξικό», Αποστολική Διακονία, Αθήνα 1995)
Στην Ορθόδοξη Εκκλησία, με τον όρο Έξαρχος αναφερόμαστε στον εκκλησιαστικό τίτλο που παραχωρούνταν σε μητροπολίτες με ευρεία εκκλησιαστική δικαιοδοσία και σημαντικό βαθμό ανεξαρτησίας τον οποίο αποκτούσαν ως εκπρόσωποι Πατριαρχείου. Σε κάποιες περιπτώσεις ασκούσαν την ανώτατη εκκλησιαστική εξουσία στο όνομά των Πατριαρχών και γι’ αυτό ονομάζονταν πατριαρχικοί έξαρχοι. («Έξαρχος», Εικονογραφημένο Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Πάπυρος-Larousse, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2003, σελ. 566)
Εορτή ονομάζεται η σύναξη του λαού για την πανήγυρη και ανάμνηση ενός σημαντικού θρησκευτικού γεγονότος ή ανθρώπου. Οι εορτές στην Ορθόδοξη Εκκλησία διαχωρίζονται σε Δεσποτικές και Θεομητορικές, ταυτόχρονα όμως και ονομαστικές, λόγω της προσωπικής εορτής των μελών της εκκλησίας με βάση το όνομα που φέρουν. (Ευθυμίου Στυλίου, «Μικρό Χριστιανικό Λεξικό», Αποστολική Διακονία, Αθήνα 1995)
Επιτίμια αποκαλούνται οι πράξεις και τα έργα που πρέπει να κάνει κάποιος πιστός ως απόδειξη της μετανοίας του. Πάντα ορίζονται στα πλαίσια του μυστηρίου της μετάνοιας και δεν έχουν ποινικό χαρακτήρα, αλλά είναι θεραπευτικές μέθοδοι. Τέτοιες μέθοδοι είναι η προσευχή, η νηστεία, η αγαθοεργεία κ.α. (Ευθυμίου Στυλίου, «Μικρό Χριστιανικό Λεξικό», Αποστολική Διακονία, Αθήνα 1995)
Ερμηνεία είναι η ειδική επιστημονική προσπάθεια για την απόδοση και κατανόηση κειμένων. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία όμως που προτάσσεται η χαρισματική θεολογία ως πρώτιστη και αληθινή επιστήμη, η ερμηνεία προκύπτει από τα χαρισματικά μέλη της, μέσα στα πλαίσια της κοινότητας. (Ευθυμίου Στυλίου, «Μικρό Χριστιανικό Λεξικό», Αποστολική Διακονία, Αθήνα 1995)
Εσπερινός αποκαλείται μία ημερήσια τακτική Ακολουθία της Εκκλησίας. Διαχωρίζεται σε δύο μορφές, το μεγάλο και το μικρό και τελείται τις απογευματινές ώρες, εκκινώντας κατά το Βυζαντινό ημερολόγιο τη νέα ημέρα. (Ευθυμίου Στυλίου, «Μικρό Χριστιανικό Λεξικό», Αποστολική Διακονία, Αθήνα 1995)
Ευχέλαιο αποκαλείται το μυστήριο της Εκκλησίας που αποβλέπει στη σωματική και ψυχική θεραπεία του χριστιανού. Η τέλεση του μυστηρίου γίνεται επίσημα από την εκκλησία μια φορά τη χρόνο και ιδιωτικά σε έκτακτες περιπτώσεις. (Ευθυμίου Στυλίου, «Μικρό Χριστιανικό Λεξικό», Αποστολική Διακονία, Αθήνα 1995)
Εφύμνιο αποκαλείται ο τελευταίος στίχος του ύμνου ή του ψαλμού που ψάλλει η επαναλαμβάνει όλος ο λαός (ψάλτης). Εφύμνια μπορούν να αποκληθούν και λέξεις ή σύντομες ικεσίες, με τις οποίες ο λαός (ψάλτης) συμπληρώνει τις Ευχές και τους Ύμνους, όπως Αμήν, Αλληλούια κ.α. (Ευθυμίου Στυλίου, «Μικρό Χριστιανικό Λεξικό», Αποστολική Διακονία, Αθήνα 1995)