Δημήτριος Κωνσταντινουπόλεως
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος (κατά κόσμον Δημήτριος Παπαδόπουλος του Παναγιώτη) γεννήθηκε στα Θεραπειά της Κωνσταντινούπολης στις 8 Σεπτεμβρίου του 1914. Σπούδασε στην Θεολογική Σχολή της Χάλκης (1931 - 1937). Χειροτονήθηκε διάκονος από τον Επίσκοπο Ναζιανζού Φιλόθεο το 1937 και Πρεσβύτερος το 1942 από τον ίδιο Αρχιερέα.
Από τον Οκτώβριο του 1937 μέχρι τον Αύγουστο του 1938 διετέλεσε Γραμματέας και Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης. Από τον Μάιο του 1939 μέχρι τον Ιούνιο του 1945 υπηρέτησε ως διάκονος και έπειτα ως ιερέας στο Φερίκιοϊ. Από το 1945 μέχρι το 1950 διετέλεσε Προϊστάμενος της Ορθόδοξης Κοινότητας της Τεχεράνης, την οποία και διοργάνωσε, ενώ κατόπιν τιμητικής έγκρισης από τον Σάχη της Περσίας δίδαξε την αρχαία Ελληνική Γλώσσα στο Πανεπιστήμιο της Τεχεράνης. Από το 1950 μέχρι το 1964 υπήρξε Προϊστάμενος της Κοινότητας Φερίκιοϊ.
Το 1964 εξελέγη Επίσκοπος Ελαίας και διορίσθηκε Αρχιερατικός προϊστάμενος της επισκοπικής περιφέρειας Ταταούλων (Κουρτουλούς). Στη θέση αυτή έμεινε μέχρι το 1972, οπότε και εξελέγη Μητροπολίτης της Επαρχίας Ίμβρου και Τενέδου. Στις 16 Ιουλίου 1972 εξελέγη από την Ιερά Ενδημούσα Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης με το όνομα Δημήτριος. Κατά τη διάρκεια της εκλογής, η Τουρκική Κυβέρνηση είχε διαγράψει τα ονόματα τεσσάρων συνυποψηφίων του από τον κατάλογο εκλογίμων, μεταξύ αυτών και του θεωρούμενου ως βέβαιου νέου Πατριάρχη, του Χαλκηδόνας Μελίτωνος[1].
Κατά τη διάρκεια της Πατριαρχίας του εργάστηκε για την ενότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Δέχθηκε στην Κωνσταντινούπολη τις επίσημες επισκέψεις των προκαθημένων των τριών άλλων παλαιφάτων πατριαρχείων (Αλεξανδρείας, Αντιοχείας και Ιεροσολύμων), των αρχηγών των Ορθόδοξων αυτοκέφαλων και αυτόνομων Εκκλησιών (Ρωσίας, Σερβίας, Ρουμανίας, Βουλγαρίας, Ελλάδας, Ιβηρίας, Τσεχοσλοβακίας, Φινλανδίας) και συγκάλεσε τρεις Προσυνοδικές Πανορθόδοξες Διασκέψεις για την προετοιμασία Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Στις 30 Νοεμβρίου 1979 δέχθηκε στο Φανάρι την επίσκεψη του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β΄. Ο ίδιος ο Πατριάρχης Δημήτριος επισκέφτηκε πολλές ορθόδοξες χώρες, ήταν ο πρώτος Οικουμενικός Πατριάρχης που επισκέφτηκε την Αμερική, ενώ προεξήρχε στους εορτασμούς για τα 900 χρόνια της Μονής Πάτμου το 1988 και για τα 600 χρόνια της Μονής του Μεγάλου Μετεώρου το 1990. Τέλος, το 1990 επισκέφτηκε το Άγιο Όρος, ενώ κατά τη διάρκεια της Πατριαρχίας του παρασκεύασε Άγιο Μύρο δύο φορές, το 1973 και το 1983.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος εξεδήμησε στις 2 Οκτωβρίου 1991 και στις 22 του ίδιου μήνα διάδοχός του εξελέγη ο από Χαλκηδόνος Βαρθολομαίος.
Σημειώσεις
Πηγές
- "Δημήτριος, Οικουμενικός Πατριάρχης", εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα, τόμ. 20, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005.
- Οικουμενικό Πατριαρχείο
- Σύλλογος Μουσικοφίλων Κωνσταντινουπόλεως
| Προηγούμενος: Αθηναγόρας |
'Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως' 1972-1991 |
Επόμενος: Βαρθολομαίος |