'''Μάξιμος ο ομολογητήςΟμολογητής''' (580 ''Κωνσταντινούπολη'' - 662 ''Λαζική, Πόντος'') αποκαλείται μία από τις σημαντικότερες εκκλησιαστικές και ιστορικές προσωπικότητες της βυζαντινής περιόδου. Έδρασε κατά τον 6ο αιώνα και υπήρξε γόνος ευκατάστατης οικογένειας της Κωνσταντινούπολης, με υψηλή κατάρτιση και μόρφωση, όπου διετέλεσε στέλεχος υψηλά ιστάμενων κρατικών διοικητικών θέσεων, που τελικώς τις εγκατάλειψε για να [[Μοναχός|μονάσει]]. Ως μοναχός υπήρξε η κεντρική προσωπικότητα που πρωτοστάτησε στην εκκλησιαστική έριδα του [[Μονοθελητισμός|μονοθελητισμού]], η οποία είχε σαφείς πολιτικές, πολιτειακές και γεωπολιτικές προεκτάσεις. Η θεολογία του, υπήρξε ο πυρήνας της αντίδρασης στις βασιλικές επιδιώξεις για ένα θεολογικό συμβιβασμό μεταξύ [[Ορθόδοξη Εκκλησία|ορθοδόξων καθολικών]] και [[Μονοφυσιτισμός|μονοφυσιτών]], οι οποίοι κατά βάση διέμεναν στις νότιες και ανατολικές περιοχές της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η θεολογία του αναπτύχθηκε στη βάση των προηγούμενων [[Οικουμενικές Σύνοδοι|Οικουμενικών συνόδων]], όπου τελικά και επεκράτησε, αναδεικνύοντας τον στην εξέχουσα εκκλησιαστική προσωπικότητα της εποχής του και οδηγώντας στο προσωπικό του μαρτύριο και την εξορία, όπου τελικά τον βρήκε και ο θάνατος σε ηλικία 82 ετών. Το θεολογικό του έργο σήμερα εκτιμάται για την αρτιότητα και την πληρότητά του, ως ένα εξαίσιο δείγμα υψηλής θεολογίας με σημαντική χρήση νεοπλατωνικών όρων και φιλοσοφικών μεθόδων, που δεν αφήνει ασυγκίνητους για την ποιότητά του, τους σημαντικότερους θεολόγους, ερευνητές και φιλοσόφους της εποχής μας.