'''Και δια τούτο βούλεται (ο Θεός) σε ειπείν (το αμάρτημα εξομολογούμενος), ουχ ινά κολάση, αλλά ίνα συγχωρήση, ουχ ίνα αυτός μάθη την '''αμαρτίαν -πως γαρ ειδώς;- αλλά ίνα συ μάθης πόσον σοι συγχωρεί χρέος... Αν μη ειπείς του χρέους το μέγεθος, ουκ επιγνώσκεις της χάριτος την υπερβολήν. Ουκ αναγκάζον εν μέσω ελθείν σε θέατρον και μάρτυρας παριστήσαι πολλούς. Εμοί το αμάρτημα ειπέ μόνον κατ ιδίαν ίνα θεραπεύσω και απαλλάξω της οδύνης.'''