11.779
επεξεργασίες
Αλλαγές
+pt,ru
Ο Κύριος ημών '''Ιησούς Χριστός''', είναι ο Υιός και [[Λόγος]] του [[Θεός|Θεού]], το δεύτερο πρόσωπο της [[Αγία Τριάδα|Αγίας Τριάδας]], που σαρκώθηκε , ως τέλειος άνθρωπος, όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου , και ως [[Θεάνθρωπος]], με το Πάθος και την Ανάστασή του έσωσε το πεπτωκός ανθρώπινο γένος από την [[αμαρτία]], τη φθοράκαι τον πνευματικό θάνατο. Το νόημα της [[Σωτηρία|Σωτηρίας]] αυτής ''"δεν ήταν άλλο από το ότι η στενή κοινωνία μεταξύ Θεού και ανθρώπου αποκαταστάθηκε"''<ref>Φλορόφσκυ Γεώργιος, ''Θέματα Ορθοδόξου Θεολογίας'', 2η έκδ., Άρτος Ζωής, Αθήνα 1989, σελ. 33.</ref>. Κορυφαίο γεγονός στο λυτρωτικό έργο του Χριστού είναι η [[Ανάσταση]] Του, χωρίς την οποία ακυρώνεται η χριστιανική πίστη εξ ολοκλήρου: ''"ει δε Χριστός ουκ εγήγερται, κενόν άρα το κήρυγμα ημών, κενή δε και η πίστις υμών"'' (''Α' Κορ. 15:14'')<ref>Μπέγζος Μάριος, ''Εισαγωγή στη Θρησκειολογία'', Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2006, σελ. 106.</ref>.[[Image:Hagia Sophia Christ.jpg|thumb|right|210px|Ο Ιησούς Χριστός]]*Το ελληνικό όνομα ''Ιησούς'' (λατ.:Jesus) αποδίδει το εβραϊκό ''Jeshua'', συντετμημένη μορφή του ονόματος ''Jehoshua''. H λέξη αυτή αποτελείται από το θείο όνομα ''Yahweh'' ([[Γιαχβέ]]) στη συντομευμένη μορφή του ''Yah''-''Yeho'' και από το ''shua'', και συνολικά σημαίνει ''Ο "ο [[Γιαχβέ|Ιαβέ]] είναι σωτηρία"''.
*Ο όρος ''Χριστός'' προέρχεται από το ''χρίω'', και είναι αντίστοιχος προς το εβραϊκό ''Masiah'' ([[Μεσσίας]]), με έννοια, γενικά, της χρίσεως κάποιου για υψηλό θρησκευτικο-κοινωνικό λειτούργημα: ιερέα, προφήτη ή βασιλέα<ref>"Χριστός Ιησούς", ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'' (Θ.Η.Ε.), τόμ. 12, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1968, στ. 195.</ref>.
==Σύνοψη της Ορθοδόξου πίστεως για τον Ιησού Χριστό<ref>Βλ. Τρεμπέλας Ν. Παν., ''Δογματική της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας'', τόμ. Β', 3η έκδ., Ο Σωτήρ, Αθήναι 2003, σελ. 39-41.</ref>==
{{ΟρθόδοξοςΧριστιανισμός}}
===Στην Παλαιά Διαθήκη===
Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός προεξαγγέλεται στην [[Παλαιά Διαθήκη]] από τους [[Προφήτης|Προφήτες]], ως [[Μεσσίας]] Χριστός, υιός [[Δαβίδ]] και [[Υιός ανθρώπου]], κεχρισμένος Προφήτης, Βασιλέας και Αιώνιος Αρχιερέας, τονίζεται η θεία καταγωγή του και το μέγιστο έργο της σωτηρίας πάντων των ανθρώπων. Στις θεοφάνειες της [[Παλαιά Διαθήκη|Παλαιάς Διαθήκης]], ο Χριστός, ως άσαρκος Λόγος, φανερώνει την [[Αγία Τριάδα]]<ref>Ματσούκας Α. Νίκος, ''Δογματική και Συμβολική θεολογία'', τόμ. Β', 2η έκδ., Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1988, σελ. 61.</ref> και για τους [[Πατρολογία|Πατέρες]] της Εκκλησίας, ο Ιησούς Χριστός είναι [[Γιαχβέ]]<ref>Σωτηρόπουλος Νικόλαος, ''Ο Ιησούς Γιαχβέ'', 2η έκδ., εκδ. 'Ο Σταυρός', Αθήνα 1988, σελ. 35.</ref>, ταυτόχρονα είναι ''ο'' Γιαχβέ<ref>Ό.π..</ref> ή ακριβέστερα ''"ο Ιησούς Χριστός είνε ο Γιαχβέ Υιός"''<ref>Στο ίδιο, σελ. 33.</ref> ή αλλιώς ο Γιαχβέ-Λόγος<ref>Ματσούκας, ''Δογματική ...'', Β', ό.π., σελ. 69 (υποσημ. #29).</ref>, δηλ. ''"ο Χριστός είναι Γιαχβέ και αυτός, ως ο Πατήρ του"''<ref>Φούντας Ιερεμίας (Αρχιμ.), ''Η περί Προϋπάρξεως του Ιησού Χριστού Διδασκαλία της Αγίας Γραφής κατά τον Ιερόν Χρυσόστομον'', Αθήνα 2002, σελ. 207</ref>.
===Στην Καινή Διαθήκη===
Παρουσιάζεται στην [[Καινή Διαθήκη]] ως έχων το θείο μεγαλείο του Λυτρωτή και κηρύσσεται από τον ίδιο τον Πατέρα ως ο ''Υιός αυτού ο αγαπητός'', τοποθετείται υπεράνω του [[Μωϋσής|Μωϋσή]] και του [[Προφήτης Ηλίας|Ηλία]], προσφωνείται από τον [[Δαβίδ]] Κύριος, εμφανίζεται υπεράνω των Προφητών και των Αγγέλων, ως υπέρτατος Νομοθέτης και Κριτής, κάτοχος υψίστων εξουσιών. Ζητά οι οπαδοί του να βαπτίζονται στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Βεβαιώνει ότι γνωρίζει τον Πατέρα και ο Πατέρας γνωρίζει Εκείνον και προαναγγέλλει ότι θα έλθη καθήμενος εκ δεξιών του Θεού. Αυτός είναι ''"ο μονογενής Υιός ο ων εις τον κόλπον του Πατρός"'', ο ''"ελθών εκ του ουρανού εις την γην"'' και συγχρόνως ''"ων εν τω ουρανώ"'' ''"πριν Αβραάμ γενέσθαι"''. Αυτός και ο Πατέρας είναι ένα. Όπως βεβαιώνει ο [[Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον|Ευαγγελιστής Ιωάννης]], ο Υιός υπήρχε πριν γίνει ο κόσμος, ως ο συναΐδιος του Πατρός Λόγος και ως Θεός τέλειος, ως το Α καί τό Ω, ως η αρχή και το τέλος του παντός.
Ο [[Απόστολος Παύλος]] Τον χαρακτηρίζει ως ''τον όντα επί πάντων Θεόν'', ως τον πρωτότοκο, τον γεννηθέντα από τον Πατέρα προ πάσης της κτίσεως, ως ''εν μορφή Θεού υπάρχοντα'' και κενώσαντα εαυτόν, ώστε να εισέλθει στο πεδίο της ζωής και να λάβει ''μορφή δούλου'', ως Εκείνον που εξαγόρασε με το αίμα Του, αίμα Θεού, την [[Εκκλησία]], και ως εκείνον που μέσω αυτού τα πάντα δημιουργήθηκαν.
====Ο Ιησούς Χριστός ως ''"ο Θεός"'' στην Καινή Διαθήκη====
Σύμφωνα με την [[Καινή Διαθήκη]] όπως ερμηνεύτηκε από την Εκκλησία, ο ''Ιησούς Χριστός'' διακηρύσσεται σαφέστατα ως «''Θεός''» αλλά και ως «''ο Θεός''» (με άρθρο), όπως για παράδειγμα στην [[Προς Τίτον]] επιστολή:
:«''Προσδεχόμενοι την μακαρίαν ελπίδα και επιφάνειαν της δόξης '''του μεγάλου Θεού και Σωτήρος''' ημών Ιησού Χριστού''» (Τίτ. 2,13).
Όπως σημειώνει ο καθ. ''Γεώργιος Γαλίτης'', στο εδάφιο αυτό «''δεν νοούνται δύο πρόσωπα, ο Θεός και ο Χριστός'' [...] ''αλλά ένα, ο Χριστός, όπως συμπεραίνεται από το ένα και μόνο άρθρο που χρησιμοποιείται''»<ref>Γαλίτης Γεώργιος, «''Η Προς Τίτον Επιστολή του Αποστόλου Παύλου''», Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1995, σελ. 284.</ref>. Κατά συνέπεια, οφείλουμε να κατανοήσουμε ότι το εδάφιο μιλάει για ένα μόνο πρόσωπο, τον ''Χριστό'', όπως ακριβώς κατανοούμε ένα μόνο πρόσωπο, τον [[Θεός Πατήρ|Πατέρα]], όταν διαβάζουμε εδάφια όπως τα παρακάτω που χρησιμοποιούν ένα μόνο άρθρο:
:«''τον Θεόν και Πατέρα''» (Ρωμ. 15,6), «''τω Θεώ και Πατρί''» (Α΄ Κορ. 15,24), «''ο Θεός και Πατήρ''» (Β' Κορ. 1,3), «''ο Θεός και Πατήρ''» (Β' Κορ. 11,31), «''του Θεού και Πατρός''» (Γαλ. 1,4), «''τω Θεώ και Πατρί''» (Εφ. 5,20), «''Τω δε Θεώ και Πατρί''» (Φιλ. 4,20), «''του Θεού και Πατρός''» (Α' Θεσ. 1,3), «''ο Θεός και Πατήρ''» (Α' Θεσ. 3,11), «''του Θεού και Πατρός''» (Α' Θεσ. 3,13), «''τω Θεώ και Πατρί''» (Αποκ. 1,6).
Εκτός αυτού όμως, «''πάντοτε '''στην Κ. Διαθήκη γίνεται λόγος για δεύτερη παρουσία και επιφάνεια του Χριστού, και όχι του Θεού και του Χριστού''' [...] Στον στίχο αυτό οι Πατέρες είδαν να κηρύττεται η θεότητα του Χριστού και η ισότητά του προς τον Πατέρα»<ref>Γαλίτης Γεώργιος, «''Η Προς Τίτον Επιστολή''...», ό.π., σελ. 285.</ref>.
Αναλόγου περιεχομένου εδάφια που μαρτυρούν τη θεότητα του ''Χριστού'' είναι επίσης:
#«''Και Θεός ην ο Λόγος''» (Ιω. 1,1).#«''Καί απεκρίθη Θωμάς...Ο Κύριός μου καί ο Θεός μου''» (Ιω. 20,28). Μάλιστα, ο ''Ιησούς'' εδώ δεν αρνείται την προσφώνηση του [[Απόστολος Θωμάς|Θωμά]] αλλά απλώς απαντά: «''Ότι εώρακάς με, πεπίστευκας''».#«''Την εκκλησίαν του Κυρίου και Θεού ήν περιεποιήσατο διά του ιδίου αίματος''» (Πράξ. 20,28). Εδώ, ο «''Κύριος ημών Ιησούς Χριστός υπήρξε τέλειος Άνθρωπος και Θεός''» που γνωρίζουμε ότι μάτωσε, είναι τέλειος ο ''Χριστός'' κατά τη [[Σταυρός|Σταύρωση]].#«''Ο χριστός το κατά σάρκα, ο ών επί πάντων Θεός ευλογητός εις τους αιώνας''» (Ρωμ. 9,5).#«''Ος εν μορφή Θεού υπάρχων, ουχ αρπαγμόν ηγήσατο τό είναι ίσα Θεώ''» (Φιλ. 2,6).#«''Ότι εν αυτώ κατοικεί παν το Πλήρωμα της Θεότητος σωματικώς''» (Κολ. 2,9).#«''Κατά την χάριν του Θεού ημών και μονογενής Υιός Κυρίου Ιησού Χριστού''» (Β' Θεσ. 1,12).#«''Προς δε τον Υιόν, "Ο θρόνος σου, ο Θεός, εις τον αιώνα τού αιώνος"''» (Εβρ. 1,8).#«''Εν δικαιοσύνη του Θεούημών και Σωτήρος Ιησού Χριστού''» (Β' Πέτρ. 1,1).#«''Έλυεν τό σάββατον...ίσον εαυτόν ποιών τω θεώ''» (Ιω. 5, γεννηθείς αχρόνως από 18). Το εδάφιο αυτό φανερώνει ότι τη διακήρυξη ισοθεΐας του Ιησού την ουσία αντιλαμβάνονταν και στο περιβάλλον του Πατρός.#«''Εγώ και ο πατήρ έν εσμεν''» (Ιω. 10,30). Μάλιστα, στο άκουσμα των λόγων αυτών, οι Ιουδαίοι αντιλαμβάνονται διακήρυξη ισοθεΐας, και ετοιμάζονται να επιτεθούν στον Χριστό, λέγοντας: «''συ...ποιείς σεαυτόν θεόν''» (Ιω. 10,33).
==Ο Ιησούς Χριστός σύμφωνα με την Αγία Γραφή είναι...<ref>Τσιάκος Ηλίας, ''Θεματολογικό Ευρετήριο της Αγίας Γραφής'', έκδ. 2η αναθεωρημένη, Γρηγόρης, Αθήνα 2005, σελ. 399-404.</ref>==<div style="font-family: Palatino Linotype; font-size:95%; -moz-column-count:2; column-count:2;">*Άγιος, άμωμος: ''Μάρκ. 1:24. Λουκ. 1:35, 4:34. Πράξ. 3:14, 4:30. Eβρ. 5:14. Α' Πέτρ. 1:19. Α' Ιωάν. 2:20, 3:3. Αποκ. 3:7.''*Άμπελος: ''Ιωάν. 15:1, 5.''*Άνθρωπος (έχει φυσικά και αδιάβλητα πάθη<ref>Δηλαδή, πάθη ανεπίληπτα, για τα οποία δεν μπορεί να διαβληθεί, να κατηγορηθεί: πείνα, δίψα κ.λπ..</ref>): ''Ματθ. 4:2, 13:55-56, 19:17, 21:18, 26:37, 39, 42, 27:46. Μάρκ. 3:5, 6:3, 8:34, 10:18, 11:12, 14:33-36. Ιωάν. 8:14, 12:27, 13:21. Ρωμ. 5:15. Α' Κορ. 15:47-49. Εβρ. 5:7.''*Όσιος: ''Εβρ. 7:26.''*Α και Ω: ''Κολ. 1:16-17. Αποκ. 22:13.''*Αΐδιος | αιώνιος | άναρχος | άχρονος: ''Λουκ. 1:33. Ιωάν. 1:15, 27, 17:5. Κολ. 1:16. Εβρ. 1:2, 7:3. Αποκ. 1:17-18.''*(Εκείνος που) Αίρει τας αμαρτίας: ''Ιωάν. 1:29.''*Αδάμ νέος: ''Ρωμ. 5:12 κ.ε. Α' Κορ. 15:45.''*Αθάνατος: ''Ιωάν. 14:19. Πράξ. 2:24, 13:34-37. Ρωμ. 6:9-10.''*Αλήθεια: ''Ιωάν. 14:6.''*Αμνός: ''Ιερ. 11:19. Ιωάν. 1:29, 36. Πράξ. 8:32. Α' Πέτρ. 1:19. Αποκ. 5:6, 12.''*Ανάσταση: ''Ιωάν. 11:25-26. Ρωμ. 6:9.''*Αναλλοίωτος: ''Εβρ. 13:8.''*Αναμάρτητος: ''Ησ. 53:9. Ιωάν. 8:46. Β' Κορ. 5:21. Εβρ. 4:15, 7:26. Α' Πέτρ. 2:22. Α' Ιωάν. 3:5.''*Ανατολή: ''Ζαχ. 3:8, 6:12-13. Ησ. 41:2. Ιερ. 23:5. Λουκ. 1:8.''*Αξιόπιστος: ''Β' Τιμ. 2:13.''*(Εκείνος που) Απέθανε υπέρ ημών: ''Γαλ. 2:20. Εφ. 5:2. Α' Θεσ. 5:10. Τίτ. 2:14.''*(Εκείνος που) Απέθανε υπέρ πάντων: ''Ρωμ. 8:32. Β' Κορ. 5:14-15. Α' Τιμ. 2:6.''*(Εκείνος που) Απέθανε υπέρ της Εκκλησίας: ''Εφ. 5:25-27.''*(Εκείνος που) Απέθανε υπέρ των αδυνάτων: ''Α' Κορ. 8:11.''*(Εκείνος που) Απέθανε υπέρ τών αμαρτιών ημών: ''Γαλ. 1:4.''*Αρχή: ''Κολ. 1:18. Αποκ. 3:14, 22:13.''*Αρχηγός ζωής: ''Πράξ. 3:15.''*Αρχηγός πίστεως: ''Εβρ. 12:2.''*Αρχηγός σωτηρίας: ''Εβρ. 2:10.''*Αρχηγός: ''Πράξ. 5:31:*Αρχιερεύς: ''Ζαχ. 5:13. Α' Κορ. 15:24. Εβρ. 2:17, 3:1-2, 4:14-16, 5:1-9, 7:23-28.''*Βασιλεύς: ''Ησ. 9:7. Ιερ. 23:5. Λουκ. 1:32-33. Ιωάν. 18:33-37. Α' Κορ. 15:24-25. Εβρ.1:8. Αποκ. 17:14.''*Δημιουργός: ''Ιωάν. 1:3, 10. Α' Κορ. 8:6. Εφ. 3:9. Κολ. 1:16. Εβρ. 1:2. Αποκ. 1:14.''*(Εκείνος που) Δι' αυτού τα πάντα: ''Ιωάν. 1:3. Α' Κορ. 8:6. Κολ. 1:16.''*Διδάσκαλος, καθηγητής: ''Ματθ. 7:28-29, 23:8,10. Μάρκ. 1:21-22, 6:2, 11:18. Λουκ. 4:22, 32. Ιωάν. 7:46, 13:13-14.''*Δικαίωσις| αγιασμός| απολύτρωσις των πιστών: ''Α' Κορ. 1:30.''*Δικαιοσύνη: ''Ψαλ. 84:12.''*Δύναμις Θεού: ''Α' Κορ. 1:24.''*Εικών Θεού: ''Β' Κορ. 4:4. Φιλ. 2:6. Κολ. 1:15. Εβρ. 1:3.''*Ειρήνη| ειρηνοποιός: ''Ησ. 9:6. Ίεζ. λδ' 29 ¦ Λουκ. 2:14. Κολ. 1:20. Εβρ. 2:14.''*Εκ γυναικός: ''Γαλ. 4:4.''*Εκ σπέρματος Δαβίδ: ''Ιωάν. 7:42. Πράξ. 13:23. Ρωμ. 1:3. Β' Τιμ. 2:8. Αποκ. 5:5.''*Εκλεκτός | ηγιασμένος του Πατρός: ''Λουκ. 23:35. Ιωάν. 10:36.''*Ελεήμων: ''Εβρ. 2:17.''*Ελευθερωτής: ''Ιωάν. 8:36-37.''*Ελπίς εθνών: ''Ησ. 11:10. Ματθ. 12:21. Ρωμ. 15:12.''*Εμμανουήλ: ''Ματθ. 1:23.''*Εν ομοιώματι ανθρώπων: ''Φιλ. 2:7.''*Επουράνιος: ''Α' Κορ. 15:47-49.''*(Εκείνος που) Ζει: ''Β' Κορ. 13:4.''*Ζωή | ζων | ζωοδότης: ''Ιωάν. 1:4, 5:21,26, 6:33-35, 50-51, 11:25, 14:6. Πράξ. 3:15. Α' Κορ. 15:22,45. Κολ. 3:4. Β' Τιμ. 1:10. Α' Ιωάν. 1:1-2, 5:11-12, 20. Αποκ. 1:17-18, 4:9-10.''*Θαυματοποιός: ''Ματθ. 12:38-39, 16:1-4. Μάρκ. 8:11-13. Λουκ. 11:16, 23:8. Ιωάν. 2:18- 6:30-31. Α' Κορ. 1:22.''*Θεός και ''o'' Θεός: ''Ιωάν. 1:1, 5:18, 10:33, 20:28. Πράξ. 20:28. Ρωμ. 9:5. Φιλ. 2:6. Κολ. 2:9. Β' Θεσ. 1:12. Τίτ. 2:13. Εβρ. 1:8. Β' Πέτρ. 1:1.''*(Εκείνος που) Κάτέβηκε στον άδη: ''Πράξ. 2:31. Α' Πέτρ. 3:19-20, 4:6.''*Καρδιογνώστης: ''Ματθ. 9:4. Μάρκ. 2:8. Λουκ. 5:22, 6:8. Ιωάν. 1:48, 2:24-25. Α' Κορ. 4:5.''*(Εκείνος που) Κατήργησε τον θάνατο: ''Β' Τιμ. 1:10.''*Κεφαλή της Εκκλησίας: ''Ματθ. 21:42. Α' Κορ. 11:3. Εφ. 1:22, 4:12,15-16· 5:23. Κολ. 1:18, 2:10, 18-19.''*Κριτής: ''Ματθ. 16:27, 25:31-46. Λουκ. 21:36. Ιωάν. 3:17-18, 5:22-27, 30, 8:15-16, 12:47-48. Πράξ. 10:42, 17:31. Ρωμ. 2:16, 14:10. Α' Κορ. 4:4-5. Β' Κορ. 5:10. 2:Τιμ. 4:1,8. Αποκ. 22:12.''*Κυβερνήτης: ''Κολ. 1:17. Εβρ. 1:3.''*Κύριος: ''Ματθ. 2:2, 22:41-45. Μάρκ. 12:36-37. Λουκ. 19:38, 20:42, 23:2-3. Ιωάν. 13:13-14. Πράξ. 2:36, 10:36. Ρωμ. 1:4, 4:24, 5:1, 21, 10:12. Β' Κορ. 4:5. Εφ. 3:11. Κολ. 2:6, 3:24. Α' Θεσ. 1:1, 3:11,13. Α' Τιμ. 1:2. Β' Τιμ. 1:2. Αποκ. 17:14, 19:16.''*Λόγος: ''Ιωάν. 1:1-5. Α' Ιωάν. 1:1-2, 2:13-14. Αποκ. 19:13.''*Μεσίτης: ''Α' Τιμ. 2:5. Εβρ. 8:6, 9:15, 12:24.''*Μεσσίας: ''Μιχ. 5:1-2. Ζαχ. 3:8, 6:12-13, 9:9-10. Μαλ. 4:1-6. Ησ. 11:1-10, 17:7. Ιεζ. 21:27, Δαν. 9:24-27. Ματθ. 11:2-6. Μάρκ. 1:24. Λουκ. 7:19-23. Ιωάν. 1:42, 4:25-26, 13:19. Πράξ. 3:20-21. Γαλ. 3:16-19. Α' Τιμ. 3:16.''*(Εκείνος που) Μετά την Ανάσταση κατέστη άφθαρτος και αθάνατος: ''Πράξ. 13:34.''*Νικητής του κόσμου: ''Ιωάν. 16:33.''*Νυμφίος: ''Ματθ. 9:15. Μάρκ. 2:19-20. Λουκ. 5:34-35. Ιων. 3:29. Β' Κορ. 11:2.''*Οδός: ''Ιωάν. 14:4-6.''*Παντογνώστης: ''Ιωάν. 21:17.''*Πηγή ζωής: ''Ιωάν. 6:57.''*(Εκείνος που) Πληροί τα πάντα: ''Εφ. 1:23.''*Ποιμήν: ''Μιχ. 5:3-8. Ιεζ. 34:23-25. Ματθ. 2:6, κς' 31. Μάρκ. 14:27. Λουκ. 15:1-7. Ιων. 10:6-11, 14-18, 26-28, 21:15-17. Εβρ. 13:20. Α' Πέτρ. 2:25, 5:4. Αποκ. 12:5, 19:15.''*Πράος: ''Ζαχ. 9:9. Ματθ. 11:29, 12:19, 21:5. Β' Κορ. 10:1.''*Προσκυνητός: ''Φιλ. 2:10.''*Προφήτης (ο): Ματθ. 21:11. Λουκ. 24:19. Ιωάν. 4:19, 6:14, 7:40-53, 9:17. Πράξ. 3:22-23, 7:37.''*Σημείον αντιλεγόμενον: ''Ματθ. 10:21-22, 34-38. Μάρκ. 13:12-13. Λουκ. 2:34' 11:30, 12:49-53. Ιωάν. 7:11-13, 40-52, 9:16. Πράξ. 14:4-5, 18:24-29. Ρωμ. 9:32-33. Α' Κορ. 1:18, 22-24. Β' Κορ. 2:15-17. Α' Πέτρ. 2:6-8.''*Σκάνδαλον: ''Ματθ. 13:57. Λουκ. 2:34. Ρωμ. 9:33. Α' Κορ. 1:23. Γαλ. 5:11. Α' Πέτρ. 2:7.''*Σοφία: ''Α' Κορ. 1:24, 30.''*Σωτήρ: ''Ματθ. 1:21. Λουκ. 2:11. Ιωάν. 3:17, 4:42. Πράξ. 4:12' 5:31, 13:23,26-27. Εφ. 1:7. Φιλ. 3:20. Α' Τιμ. 1:15, 2:6. Β' Τιμ. 1:10. Τίτ. 1:4, 3:6. Β' Πέτρ. 1:2,11, 2:20, 3:2,18.''*Σύνθρονος τω Πατρί: ''Πράξ. 7:56. Ρωμ. 8:34. Εφ. 1:20. Κολ. 3:1. Εβρ. 1:3, 8:1, 10:12, 12:2. Α' Πέτρ. 3:22. Αποκ. 5:13.''*Τέκτων: ''Ματθ. 13:55. Μάρκ. 6:3.''*Τέλειος: ''Εφ. 3:8.''*Ταπεινός: ''Ματθ. 11:29, 20:28, 21:3-5. Φιλ. 2:7-8.''*Το παν: ''Κολ. 3:11.''*Υιός Θεού: ''Ματθ. 3:17, 12:18-21· 14:33. Μάρκ. 1:1, 3:11, 14:61-62, 15:39. Λουκ. 1:32, 3:22, 4:41, 9:35, 20:41-44. Ιωάν. 1:14, 18, 34, 50, 3:16-18, 34-35, 5:36-37, 6:69, 11:25, 20:31. Πράξ. 3:13, 4:30, 8:37, 9:20, 13:33. Ρωμ. 1:3-4, 8:32, 15:6. Α' Κορ. 1:9, 3:23. Β' Κορ. 1:3,19. Γαλ. 1:16, 2:20, 3:4-6. Κολ. 1:13-15. Α' Θεσ. 1:10. Εβρ. 1:4-13, 3:6, 4:14, 6:6. Α' Ιωάν. 1:3-4,7, 2:22-23, 3:8,23, 4:9-10,14-15, 5:5-6, 9-13,20. Β' Ιωάν. 3. Αποκ. 1:13-16.''*Υιός ανθρωπου: ''Δαν. 7:13-14. Ματθ. 8:20, 17:9,12, 22, 20:28. Μάρκ. 8:31, 13:26, 14:21. Λουκ. 5:24, 7:34, 9:22, 12:8, 19:10, 21:27, Ιωάν. 1:52, 3:13-15, 4:6, 5:27, 12:34, 13:31. Πράξ. 7:55-56. Κολ. 2:9. Α' Τιμ. 2:5. Εβρ. 4:15.''*Χορηγός ζωής καί αφθαρσίας: ''Β' :Τιμ. 1:10.''*Χρηστός: ''Α' Πέτρ. 2:3.''*Χριστός (κεχρισμένος): ''Πράξ. 2:36, 10:38.''</div> ==Σύνοψη του επίγειου Βίου του Ιησού Χριστού<ref>Βλ. λήμμα: "Jesus Christ", ''Britannica Elementary Library'' της ''Encyclopædia Britannica 2006 Ultimate Reference Suite'' [DVD-ROM].</ref>==[[Image:Paralytic .jpg|250px|right|thumb|Το θαύμα του Παραλύτου]]
Για τα γεγονότα της γέννησης του Ιησού Χριστού, οι πληροφορίες προέρχονται κυρίως από τα τέσσερα [[Ευαγγέλιο|Ευαγγέλια]], τα κείμενα δηλ., που ονομάστηκαν έτσι επειδή περιείχαν το χαρμόσυνο μήνυμα της γέννησης του Ιησού Χριστού, του Μεσσία και Σωτήρα. Τα τέσσερα Ευαγγέλια μαζί με άλλα 23 κείμενα-βιβλία που αναφέρονται στη ζωή και διδασκαλία του Ιησού και τη ζωή της πρώτης χριστιανικής κοινότητας, ονομάστηκαν [[Καινή Διαθήκη]].
Το μήνυμα του Ιησού είχε μεγάλη επίδραση στους ακροατές του και πολλοί από αυτούς πίστεψαν ότι πράγματι αυτός ήταν ο Μεσσίας. Άλλοι πάλι θεώρησαν ότι απλά ήρθε να προετοιμάσει τον ερχομό του πραγματικού Μεσσία ενώ κάποιοι είπαν πως ήταν κάποιος παλιός προφήτης που ήρθε και πάλι στη γη για να διδάξει. Μια ομάδα Εβραίων θρησκευτικών ηγετών κατηγόρησε τον Ιησού επειδή τα Σάββατα, την ιερή ημέρα ανάπαυσης των Ιουδαίων, συνέχιζε την διδασκαλία του. Επίσης κάποιοι από αυτούς δυσανασχετούσαν επειδή ο Ιησούς πλησίαζε με καλοσύνη ανθρώπους που θεωρούνταν ανάξιοι και ασεβείς. Μια μερίδα από τους Εβραίους ηγέτες ανησύχησε μήπως αυτός, που πολλοί νόμιζαν για Μεσσία, ξεκινήσει κάποια εξέγερση ενάντια στους Ρωμαίους και έτσι υπάρξει αναταραχή. Έτσι, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι πρέπει να θανατώσουν τον Ιησού και άρχισαν να ψάχνουν για οπαδούς του που θα ήταν πρόθυμοι να τον προδώσουν. Και βρήκαν τον μαθητή του Ιησού τον Ιούδα.
[[Image:Crucifixion.jpg|250px|right|thumb|Το εκούσιο πάθος]]
Τα Ευαγγέλια μας περιγράφουν πως ο Ιησούς γνώριζε ότι έπρεπε να προετοιμαστεί για το τέλος του. Πριν αυτό έλθει, ο Ιησούς Χριστός μάζεψε τους αποστόλους μαζί για ένα τελευταίο γεύμα, που είναι γνωστό ως [[Μυστικός Δείπνος]]. Εκεί εξήγησε στους μαθητές του ότι ο θάνατός του ήταν απαραίτητος επειδή θα καθιέρωνε μια νέα σχέση ανάμεσα στον Θεό και τους ανθρώπους. Πήρε το ψωμί και το κρασί από το τραπέζι, προσευχήθηκε και σε μια συγκινητική ατμόσφαιρα αποχαιρετισμού το μοίρασε στους αποστόλους του. Οι Χριστιανοί, σε ανάμνηση του γεγονότος αυτού έχουν καθιερώσει την λατρευτική τελετή της [[Θεία Ευχαριστία|Θείας Ευχαριστίας]].
==Ο βίος του Ιησού Χριστού, όπως εκτίθεται στα Ευαγγέλια<ref>Μουστάκης Βασίλειος, ''Λεξικό της Αγίας Γραφής'', Αθήναι 1955, σελ. 202-206.</ref>==
<div style="font-family: Palatino Linotype; font-size:95%; -moz-column-count:2; column-count:2;">
*Ο Λόγος γίνεται σαρξ (''Ιωάν. 1:1-18'').
*Οι γενεαλογικοί κατάλογοι των προπατόρων του Ιησού (''Ματθ. 1:2-17''. ''Λουκ. 3:32-38'').
*Η πορεία προς τον Γολγοθά (''Ματθ. 27:32. Μάρκ. 15:21. Λουκ. 23:26-32. Ιωάν. 19:17'').
*Η σταύρωση (''Ματθ. 27:33-44. Μάρκ. 15:22-32. Λουκ. 23:33. Ιωάν. 19:18-24'').
''Οι επτά λόγοι του Σταυρού'':
[[Image:Pascha.jpg|200px|right|thumb|Η Ανάσταση]]
*Η ταφή (''Ματθ. 27:57-61. Μάρκ. 15:42-47. Λουκ. 23:50 - 56. Ιωάν. 19:38-42'').
*Η φύλαξη του τάφου από την κουστωδία (''Ματθ. 27:63-66'').
''Οι κατοπινές εμφανίσεις του'':
*α) στους μαθητές και στον θωμα Θωμά (''Ιωάν. 20:26-29'').
*β) στους επτά μαθητές, στη λίμνη (''Ιωάν. 21:1-23'').
*γ) στούς ένδεκα μαθητές, σ' ένα βουνό της Γαλιλαίας (''Ματθ. 28:16-20'').
*δ) στην Ανάληψη (''Λουκ. 24:50-53'').</div>
==Υποσημειώσεις==
<div style="font-size:85%; -moz-column-count:2; column-count:2;"><references /></div>
[[Κατηγορία:Θεολογία]]
[[Κατηγορία:Ζωτικά Άρθρα|Ι]]
[[en:Jesus Christ]]
[[es:Jesucristo]]
[[fr:Jésus Christ]]
[[mk:Господ Исус Христос]]
[[pt:Jesus Cristo]]
[[ro:Iisus Hristos]]
[[ru:Иисус Христос]]