Για το βίο του Τερτυλλιανού, πρέπει να ειπωθεί πως υπάρχουν πηγές πλείστες σε μυθικά και υπερβολικά στοιχεία. Νεώτεροι ερευνητές με προεξάρχοντα τον T.D. Barnes απήλλαξαν τελικά τα στοιχεία τα οποία χάλκευαν την προσωπικότητα του μεγάλου συγγραφέα. Έτσι σήμερα αμφισβητείται πως ήταν γιος Ρωμαίου αξιωματούχου, διακεκριμένος νομικός<ref>Στ. Παπαδόπουλος, Πατρολογία Α΄, σελ. 363</ref> καθώς και πως δημιούργησε δική του ομάδα ακολούθων<ref>Στ. Παπαδόπουλος, Πατρολογία Α΄, σελ. 362</ref>, ενώ γνωρίζουμε πως δε χειροτονήθηκε ιερέας<ref>Κ. Σκουτέρης, Ιστορία των Δογμάτων, σελ. 399</ref>.

===Θεώρηση===

Η δεύτερη σοφιστική είναι το ρητορικό σχήμα που κυρίως χρησιμοποιεί. Αναμφισβήτητα μέσα από το έργο του διακρίνεται η θαυμάσια ρητορική του ικανότητα<ref>Στ. Παπαδόπουλος, Πατρολογία Α΄, σελ. 359</ref>, κάτι που προϋποθέτει ανεπτυγμένο γλωσσικό αισθητήριο. Η φιλοσοφία γενικότερα απορρίπτεται από τον Τερτυλλιανό, καθότι οι φιλόσοφοι έχουν διαστρέψει την αλήθεια. Παρόλα αυτά αναγνωρίζει στην ανθρώπινη δύναμη να σχηματίζει αμυδρή εντύπωση περί θεού. Από τη Στοά μάλιστα δέχτηκε εισήγαγε έννοιες όπως η έννοια της φύσεως, ενώ διακρίνεται και μία σχετική επιρροή από τον μεσο-Πλατωνικό Αλβίνο<ref>Στ. Παπαδόπουλος, Πατρολογία Α΄, σελ. 360</ref>.

==Θεολογία==