Προβολή πηγαίου κώδικα για τη σελίδα Ιησούς Χριστός

Ο Κύριος ημών '''Ιησούς Χριστός''', είναι ο Υιός και [[Λόγος]] του [[Θεός|Θεού]], το δεύτερο πρόσωπο της [[Αγία Τριάδα|Αγίας Τριάδας]], που σαρκώθηκε, ως τέλειος άνθρωπος, όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, και ως [[Θεάνθρωπος]], με το Πάθος και την Ανάστασή του έσωσε το ανθρώπινο γένος από την [[αμαρτία]], τη φθορά και τον πνευματικό θάνατο. Το νόημα της [[Σωτηρία|Σωτηρίας]] αυτής ''"δεν ήταν άλλο από το ότι η στενή κοινωνία μεταξύ Θεού και ανθρώπου αποκαταστάθηκε"''<ref>Φλορόφσκυ Γεώργιος, ''Θέματα Ορθοδόξου Θεολογίας'', 2η έκδ., Άρτος Ζωής, Αθήνα 1989, σελ. 33.</ref>. Κορυφαίο γεγονός στο λυτρωτικό έργο του Χριστού είναι η [[Ανάσταση]] Του, χωρίς την οποία ακυρώνεται η χριστιανική πίστη εξ ολοκλήρου: ''"ει δε Χριστός ουκ εγήγερται, κενόν άρα το κήρυγμα ημών, κενή δε και η πίστις υμών"'' (''Α' Κορ. 15:14'')<ref>Μπέγζος Μάριος, ''Εισαγωγή στη Θρησκειολογία'', Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2006, σελ. 106.</ref>.
[[Image:Hagia Sophia Christ.jpg|thumb|right|210px|Ο Ιησούς Χριστός]]
*Το ελληνικό όνομα ''Ιησούς'' (λατ.:Jesus) αποδίδει το εβραϊκό ''Jeshua'', συντετμημένη μορφή του ονόματος ''Jehoshua''. H λέξη αυτή αποτελείται από το θείο όνομα ''Yahweh'' ([[Γιαχβέ]]) στη συντομευμένη μορφή του ''Yah''-''Yeho'' και από το ''shua'', και συνολικά σημαίνει ''"ο [[Γιαχβέ]] είναι σωτηρία"''.

*Ο όρος ''Χριστός'' προέρχεται από το ''χρίω'', και είναι αντίστοιχος προς το εβραϊκό ''Masiah'' ([[Μεσσίας]]), με έννοια, γενικά, της χρίσεως κάποιου για υψηλό θρησκευτικο-κοινωνικό λειτούργημα: ιερέα, προφήτη ή βασιλέα<ref>"Χριστός Ιησούς", ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'' (Θ.Η.Ε.), τόμ. 12, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1968, στ. 195.</ref>.