Ιερά Μονή Ομπλού
Η Ιερά Μονή Ομπλού, αποτελεί μοναστήρι της Αχαΐας το οποίο βρίσκεται νότια-ανατολικά της Πάτρας. Η μονή είναι αφιερωμένη στα Εισόδια της Θεοτόκου, εξού και η ονομασία του καθολικού της. Το όνομά της το έλαβε από την ομώνυμη τοποθεσία και η ίδρυσή της ανάγεται στα 1315, οπότε και ο μοναχός Ιωακείμ, μετά των μαθητών του Ιωάσαφ και Παρθένιο, εντόπισαν μικρή εκκλησία και έχτισαν πλησίον της κελιά[1]. Το 1581 η μονή θα αναγνωριστεί ως σταυροπηγιακή, μετά από προσπάθειες του ηγουμένου, Παχωμίου Μωλαΐστα. Σύμφωνα με του διασωθέντες κώδικες το πρώτο καθολικό της μονής καταστράφηκε και στη θέση του κτίστηκε νέο το 16ο αιώνα, από τον Γεώργιο Δεμένικα, καθολικό το οποίο διασώζεται μέχρι και σήμερα.
Ο ρόλος της μονής πληροφορούμαστε ότι υπήρξε σημαντικός και πολυποίκιλος δια μέσω των αιώνων. Κατά την τουρκοκρατία, το όνομά της θα συνδεθεί με πολλούς οπλαρχηγούς της επανάστασης, ενώ θα διατελέσει στρατόπεδο και νοσοκομείο. Στις εγκαταστάσεις μάλιστα θα συλληφθεί και ο Παλαιών Πατρών Γερμανός[2]. Το μοναστήρι κατά το 1770 θα καταστραφεί και θα λεηλατηθεί, μετά την αποτυχία της επανάστασης των Ορλοφικών[3]. Λίγο αργότερα η μονή συνεισφέρει υπέρ της αποκατάστασης του Παναγίου Τάφου, καθώς είχε καταστραφεί από πυρκαγιά, ενώ το 1828 συνεισφέρει υπέρ των εισφορών για την ενίσχυση των Ελληνικών σχολείων[4]. Κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, θα φιλοξενήσει νοσοκομείο, γι αυτό και θα βληθεί υπό τον Γερμανών.
Υποσημειώσεις
Πηγές - Βιβλιογραφία
- Εγκυκλοπαίδεια "Πάπυρος - Λαρούς", τ. 10, άρθρο "Ομπλού".
- Παλαιών Πατρών Γερμανός, "Απομνημονεύματα".
- Στεφάνος Ν. Θωμόπουλος, Η Ιερά Μονή Ομπλού, Εν Πάτραις: Τύποις "Φοίνικος" Ηρακλέους Π. Ευμορφοπούλου, 1903.
- Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια (ΘΗΕ), τόμ. 9, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1967.
