Αλλαγές

Σήμερα, εκτός από τα [[Χριστιανισμός|χριστιανικά]] [[Δόγμα|δόγματα]] που αποδέχονται την κατά λέξη ιστορική πραγματικότητα των κειμένων της [[Παλαιά Διαθήκη|Παλαιάς Διαθήκης]] ([[δημιουργία]] του κόσμου, του ανθρώπου κ.λπ.), οι πλειοψηφία των χριστιανών [[Θεολογία|θεολόγων]] αποδέχεται ότι οι ιεροί συγγραφείς δεν αγνόησαν τις ευρύτατα διαδεδομένες στην περιοχή τους [[Μυθολογία|μυθολογικές]] αφηγήσεις<ref>Κωνσταντίνου Μιλτιάδης, ''Η Παλαιά Διαθήκη Μυθολογία των Εβραίων ή Βίβλος της Εκκλησίας;'', Αποστολική Διακονία, Αθήνα 2003, σελ. 11.</ref>. Ισχυρίζονται όμως ότι η διαφοροποίηση έγκειται, στο ότι η χρήση κοινών εικόνων που σαφώς προκύπτει, δεν σημαίνει και πρόσληψη της μυθολογικής σκέψης αλλά εξυπηρετεί μόνο τη διατύπωση των [[αγία Γραφή|βιβλικών]] νοημάτων. Κατά την άποψη των θεολόγων, πρόβλημα θα προέκυπτε στην περίπτωση που κάποια [[Μυθολογία|μυθολογικά]] στοιχεία προσλαμβάνονταν αυτούσια. Όμως, κάτι τέτοιο δεν παρατηρείται στα [[αγία Γραφή|βιβλικά]] κείμενα, εφόσον σε καμία περίπτωση ο [[μύθος]] δε διατηρεί την αυτοτέλεια του και δε γίνεται σκοπός της αφήγησης<ref>Κωνσταντίνου, ό.π., σελ. 12.</ref>.

Ακόμα κι όταν ο Θεός διατάζει: ''"Ας βλαστήσει η γη... Και έγινε όπως είπε"'' (Γεν. 1:11-13), το κείμενο ίσως φέρνει στο νου τη θεά [[Μητέρα Γη]] που στη [[Χαναάν]] ταυτίζονταν με τη θεά της [[γονιμότητα]]ς καθώς αυτή μεσολαβεί για την παραγωγή της χλωρίδας. Όμως εδώ, ο Θεός της βιβλικής διήγησης είναι αυτός που προστάζει τη "Μητέρα Γη" τι να κάνει και "εκείνη" είναι τελείως υποταγμένη στο έναν Θεό, αποκλείοντας την πολυθεΐα ή την δυαρχία και εμμένοντας στην μονοθεϊστική παράδοση<ref>Βλ. Αγουρίδης Σάββας, ''Βιβλικές Θεολογικές Μελέτες'', Άρτος Ζωής, Αθήνα 1993, σελ. 161.</ref>.

Με τον ίδιο τρόπο, η βιβλική διήγηση παρουσιάζει τη δημιουργία του ήλιου την 4η ημέρα της δημιουργίας, ώστε να μην υπάρξει θέση για τον ''θεό ήλιο'' των αιγυπτίων<ref>''"Ο Μ. Βασίλειος κάνει μια εύστοχη από κάθε άποψη παρατήρηση. Ο ήλιος δημιουργείται την τέταρτη ήμερα (δηλαδή σ' αυτή τη σειρά τον βάζει ο Ιερός συγγραφέας), για να μη νομιστεί ότι είναι θεός· έτσι καταπολεμείται η ήλιολατρεία και κατά βάση η ειδωλολατρία (Βλ. Εις την Εξαήμερον PG 29.120C)"'' (Ματσούκας Α. Νίκος, ''Δογματική και Συμβολική θεολογία'', τόμ. Β', 2η έκδ., Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1988, σελ. 170, υποσημ. #143.</ref>, συσχέτιση που γίνεται και με τον θεό των χαναναίων [[Ελ]] που στα ευρήματα της ουγκαρίτ προυσιάζεται με τον φτερωτό ήλιο να στέκει επάνω του<ref>Χαστούπης Π. Αθανάσιος, ''Τα εν Ras Shamra (Αρχ. Ugarit) Αρχαιολογικά Ευρήματα'', Αθήνα 1951, σελ. 39.</ref>.