Αλλαγές

 Ο ιερός Χρυσόστομος, άφησε ενα ογκωδέστατο συγγραφικό έργο. Όλο το έργο του ιερού άνδρα καλύπτει 18 τόμους στην [[Πατρολογία|Patrologia Graeca]] του [[Migne]]. Τα έργα του, διαβάζονταν και αντιγράφονταν συνεχώς. Αποτέλεσμα ήταν να σωθούν σε χιλιάδες χειρόγραφα, αλλά και να αυξηθούν. Αυτό συνέβη λόγω της επιθυμίας κάποιων αφανών συγγραφέων που ήθελαν τα έργα τους να διαβαστούν και οδηγούνταν στην ενσυνείδητη ψευδονυμία. Ιδιάζουσα ψευδωνυμία, ενώ ιδιάζουσα περίπτωση αποτελεί ο [[Σεβηριανός Γαβάλων]], που υπήρξε δεινός ρήτορας της εποχής και ο οποίος υπέγραφε τους λόγους ως Χρυσοστομικούς, φοβούμενος οτι ότι οι οπαδοί του Χρυσοστόμου θα τους καταστρέψουν, αφού τον θεωρούσαν υπεύθυνο για το διωγμό του. Επίσης μεγάλη ευθύνη φέρουν συγγραφείς, αντιγραφείς και συλλέκτες, που παρότι βρίσκονταν ενώπιον αμφιβόλου προελεύσεως συγγράματα τα έχριζαν Χρυσοστομικά. Μεγάλο μέρος ομιλιών του έχουν χαθεί, ενώ γνωρίζουμε οτι ότι είχαν δοθεί πολλές επιστολές του προς έκδοση αν και ο ίδιος δεν το επιθυμούσε.

 Το έργο του διακρίνεται σε πραγματείες (ασκητικές, ηθικοπαιδαγωγικές, ποιμαντικές, απολογητικές), λόγους (δογματικούς, σε διαφορες διάφορες ιστορικές περιστάσεις, ηθικοδιδακτικούς, εορταστικούς, εγκωμιαστικόύς, ερμηνευτικούς) και επιστολές. Ο Ιωάννης Χρυσόστομος υπήρξε λαμπρός σχολιαστής των [[Αγία Γραφή|Άγιων Γραφών]]. Με το κήρυγμά του έκανε διαδοχικές εξηγήσεις της [[Βίβλος|Βίβλου]]. Έχουν διαφυλαχθεί περίπου 600 λόγοι του Ιωάννη σε ποικίλλα ποικίλα θέματα. Απ’ αυτούς 67 είναι για τη [[Γένεσις|Γένεση]], 59 για τους [[ΨαλμόςΨαλμοί|Ψαλμούς]], 90 για το [[Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον|Ευαγγέλιο του Ματθαίου]], 88 για το [[Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον|Ευαγγέλιο του Ιωάννη]], 55 για τις [[Πράξεις των Αποστόλων]], 34 για την [[Προς Εβραίους Επιστολή]] κλπ. Ο αναγνώστης κάθε εποχής μελετώντας το έργο του, διαπιστώνει τη συναρπαστική ρητορική του δεινότητα, την παιδαγωγική ευελιξία, τη σπάνια βιβλική κατάρτιση, την ψυχοδιαγνωστική του ικανότητα, την ποιμαντική του αγωνία και την ορθόδοξη θεολογία.

 Το έργο του κατά τα πρώιμα έτη της ποιμαντικής - συγγραφικής περιοδού περιόδου διακρίνονται για την μεγάλη φιλολογική φροντίδα και εφαρμόζουν πιστά στους νόμους και τα σχήματα της ρητορικής τέχνης γενικά και της δεύτερης σοφιστικής ειδικότερα, όπως την διδάχθηκε απο από τον τον γνωστό αττικιστή ρητορειοδιδάσκαλο [[Λιβάνιος|ρητοριοδιδάσκαλο ''Λιβάνιο]]'', μολονότι τα στοιχεία φιλολογικής παιδείας, της ηθικής των στωικών και τα σχήματα των ρητόρων, δεν τα λησμόνησε ποτέ στα έτη της ομιλιτικής ομιλητικής και συγγραφικής του δράσης.

Οι ομιλίες του είχαν ως βάση και σημείο εκκίνησης βιβλικά χωρία, τα οποία είχε ασφαλώς επεξεργαστεί και ως [[αναγνώστης]] και [[Διάκονος|διάκονος]]. Οι ομιλίες καταγράφονταν απο από ταχογράφους, που εν συνεχεία δέχονταν κάποιες παρεμβάσεις με αποτέλεσμα να μην είμαστε τελείως βέβαιοι οτι ότι απαγγέλθηκαν ακριβώς με τη σημερινή μορφή που γνωρίζουμε. Οι ομιλίες του είναι φανερό οτι ότι προϋποθέτουν όχι μόνο μακρά και επίπονη έρευνα αλλά και διδακτικό - εξηγητικό έργο, μεγάλυτερο απο μεγαλύτερο από αυτό που προσδιοριζόταν απο από τις σοζώμενες σωζόμενες ομιλίες του. Οι ομιλίες δεν μπορούν να ενταχθούν στο πλαίσιο μιας οργανομένης οργανωμένης ανώτερης σχολής, διοτι διότι είναι συνήθως σύντομες περίπου 15 λεπτών. Άλλες πάλι ξεπερνούν και τα 45, ανάλογα με το ερμηνευόμενο [[Ευαγγέλιο|Ευαγγελικό]] χωρίο.